«Όποιος έχει τη χάρη του Θεού,
θα του δοθεί και άλλη, και όποιος έχει λίγη
και την περιφρονεί,
θα του αφαιρεθεί και αυτή.
Η χάρη του Θεού δεν υπάρχει στους σημερινούς ανθρώπους,
γιατί πετάνε και τη λίγη που είχανε.
Και, όταν φύγει η χάρη,
ορμούν όλοι οι δαίμονες μέσα στον άνθρωπο».
ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ – ΕΦΑΡΜΟΓΗ «ΒΗΜΑΤΑΡΙΣΣΑ»
Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Λουκ. δ’ 16-22
Πρωτότυπο Κείμενο
Στην Παναγία της Τήνου αλλά και στην Παναγία Σουμελά έφθαναν κατά διαστήματα άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, πολιτικοί, επιχειρηματίες έχοντας ο καθένας να καταθέσει μια μαρτυρία για την προστασία της Παναγίας.
Όλοι στις δύσκολες στιγμές τους γονάτισαν στην Παναγία ενώ πολλοί από εκείνους επέστρεφαν να την ευχαριστήσουν αφήνοντας τα τάματα τους.
Στην Παναγία της Τήνου αλλά και στην Παναγία Σουμελά έφθαναν κατά διαστήματα άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, πολιτικοί, επιχειρηματίες έχοντας ο καθένας να καταθέσει μια μαρτυρία για την προστασία της Παναγίας.
Όλοι στις δύσκολες στιγμές τους γονάτισαν στην Παναγία ενώ πολλοί από εκείνους επέστρεφαν να την ευχαριστήσουν αφήνοντας τα τάματα τους.
Εάν άκουγε κάποια φορά ο πάνσοφος (ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων) να λένε πως ο τάδε είναι ελεήμονας, έστελνε και τον φώναζαν και του έλεγε ιδιαιτέρως αστειευόμενος:
«Έτσι είσαι, κυρ τάδε; Πώς έγινες ελεήμονας; Απ’ τη φύση σου, ή με συνειδητή προσπάθεια;»
Λίγο πιο πάνω από το Μοναστήρι της Καισαριανής, μέσα στο κατάφυτο δάσος του Υμηττού, βρίσκεται ένα μικρό στολίδι.
Το ξωκλήσι της Ανάληψης ή αλλιώς, η «τρύπια εκκλησία». Η κατασκευή του είναι κοίλη και ανοιχτή.Σαν να έχει βγει από κάποιο μεσαιωνικό παραμύθι. Οι τοίχοι του γεμάτοι αγιογραφίες, εικόνες, αφιερώματα.
Να έχετε χαρά!
Η χαρά και η λύπη,
ας σας είναι φιλοξενούμενες,
όχι, όμως, η απελπισία.
Της απελπισίας
να της κλείνετε την πόρτα!
Ο Χριστιανός δεν πρέπει
ούτε δειλός να είναι,
ούτε απελπισία να έχει.
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΑΣ – ΕΦΑΡΜΟΓΗ «ΒΗΜΑΤΑΡΙΣΣΑ»
Σπάνια ομιλία «περί υπακοής» στήν Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου – Άγιον Όρος .
Ο μακαριστός παπά Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, παρουσία τού μακαριστού καθηγουμένου τής Ι. Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους π. Γεωργίου Καψάνη, δίδει πνευματικές νουθεσίες στους Μοναχούς τής Ιεράς Μονής. Επικεντρώνεται στα αγαπημένα του θέματα: την υπακοή στον Γέροντα καί στην εκκοπή τού ιδίου θελήματος.
«Ένας πατέρας
που αγαπά το παιδί του,
όταν το βλέπει να κάνει αταξίες,
το τιμωρεί.
Αλλά, και όταν το βλέπει να είναι μικρόψυχο
και να δυσανασχετεί με την τιμωρία,
το παρηγορεί.
Έτσι, μάς συμπεριφέρεται
και ο Πανάγαθος Ουράνιος Πατέρας μας.
Χρησιμοποιεί τα πάντα
για τη σωτηρία μας,
τόσο την παρηγοριά όσο και την τιμωρία,
πάντοτε από φιλανθρωπία».
Δεν υπάρχει αμφιβολία, πως ο αιώνας που περνάμε είναι ένας αιώνας ακατανοησίας. Αν ήμουνα ιστορικός, θα τον ονόμαζα «Αιώνα του Βαβέλ». Οι άνθρωποι έχουν μπερδέψει το νόημα των λέξεων, που επί πολλούς αιώνες εξέφραζαν μιάν ορισμένη έννοια και δεν γίνεται πια να συνεννοηθούν. Όλοι κουβαλάμε πέτρες για τον νέο πύργο της Βαβέλ, που είναι ο μηχανικός πολιτισμός μας. Μεγαλοφυής και θρασύς πολιτισμός, που χτίζει τον πύργο του ενάντια στο Θεό.
