Στις δυσκολίες των αδυναμιών και των αλλοιώσεων, που μας ταλαιπωρούν, και αυτού του ίδιου του σατανά, που ακούραστα μας πολεμά, ένα μας μένει πρακτικό όπλο και βοήθημα, το θάρρος. Προϊόν της προσωπικότητάς μας, διεγείρει σε πάλη και εγρήγορση. Εμείς πιστεύουμε ότι δεν είμαστε μόνοι, αλλά με το Θεό, που μας κάλεσε στη δική του στρατεία. Με τη θέλησή μας πήραμε την απόφαση της υποταγής στο θείο θέλημα, που το εφαρμόζουμε και το θεωρούμε καθήκον.
«…Καθώς η αρχή και το τέλος των αγαθών είναι η ταπεινοφροσύνη, ούτως η αρχή και το τέλος των κακών είναι η υψηλοφροσύνη. Πανούργο δε και πολύμορφο είναι το ακάθαρτο αυτό πνεύμα της υπερηφάνειας· γι’ αυτό αγωνίζεται να υποδουλώσει τους πάντες και σε καθένα στήνει ιδιαίτερη παγίδα· το σοφό ζητεί να τον παγιδεύσει με τη σοφία· τον ισχυρό με την ισχύ· …τον όμορφο με την ομορφιά· τον εύγλωττο με την ευγλωττία, τον καλλίφωνο με την καλλιφωνία…
Αν έχεις κοπέλα και λες ότι την αγαπάς, για να δεις αν πραγματικά την αγαπάς, φαντάσου το πρόσωπο της καμένο και παραμορφωμένο σε μια άμορφη και άσχημη μάζα. Αν βλέποντας το άσχημο πρόσωπο συνεχίζεις να την αγαπάς το ίδιο, όπως πριν, τότε να είσαι σίγουρος ότι την αγαπάς αληθινά.
Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους πιστεύουν στην Ανάσταση του Χριστού, όμως πολύ λίγοι είναι εκείνοι, οι οποίοι την βλέπουν καθαρά. Μα εκείνοι που δεν την έχουν δει, δεν μπορούν και να προσκυνήσουν τον Ιησού Χριστό, ως Άγιο και Κύριο. Διότι, όπως λέει η Γραφή, «κανείς δεν μπορεί να ομολογήσει Κύριο τον Ιησού, ει μη μόνο με το Πνεύμα το Άγιο» (βλ. Α΄ Κορ. 12.3). Και αλλού λέγει: «Πνεύμα είναι ο Θεός και όσοι τον προσκυνούν, πρέπει να τον προσκυνούν πνευματικά και αληθινά» (βλ. Ιω. 4.24).
Σήμερα, 25 Μαΐου, η Αγία μας Εκκλησία εορτάζει την Γ΄ Εύρεση της Κεφαλής (της κάρας) του Τιμίου Προδρόμου, καθώς και τη μνήμη του Μάρτυρος Κελεστίνου και του Οσίου Ολβιανού.
Η Τιμία Κάρα του Βαπτιστή Ιωάννου, όπως είναι γνωστό, βρέθηκε για πρώτη φορά στη Μαχαιρούντα της Παλαιστίνης, όπου βρισκόταν το παλάτι του Ηρώδη. Για δεύτερη φορά και με θαυμαστό τρόπο, βρέθηκε στην Έμεσα, φυλαγμένη μέσα σε στάμνα, το έτος 431.
Ανοικτές για Δεύτερη Κυριακή ήταν χθες οι εκκλησίες και χιλιάδες άνθρωποι σε όλη τη χώρα προσκύνησαν, προσευχήθηκαν και κοινώνησαν, μετά από δύο μήνες απουσίας.
Η πίστη ήταν αυτή που έδωσε δύναμη σε αυτές τις δύσκολες ημέρες.
Όλα αυτό το διάστημα με τις κλειστές εκκλησίες η προσευχή ήταν αυτή που κράτησε τους Χριστιανούς. Η προσευχή και τα λόγια των μεγάλων πατέρων της Ορθοδοξίας που αποτελούν βάλσαμο στην ψυχή, παρηγοριά στην απελπισία και δίνουν απαντήσεις σε κάθε πρόβλημα.
Στις προσευχές του Άθωνος ενώνονται μυστικά οι φωνές αυτών που έταξαν εαυτούς στον Νυμφώνα του Χριστού από αυτήν την ζωή υπέρ της σωτηρίας όχι μόνον της δικής τους, αλλά του σύμπαντος κόσμου. Μέσα σε αυτές τις προσευχές περιλαμβάνεται όλος ο Αδάμ από γενέσεως του πρώτου έως τον τελευταίο άνθρωπο προ της συντελείας. Όλες του όχι μόνον οι πνευματικές ανάγκες, αλλά και οι υλικές, οι δοκιμασίες του, οι πειρασμοί του, οι αγωνίες του, οι ασθένειές του.
Για τη μεγάλη δοκιμασία να είναι κανείς τυφλός μίλησε ο Γέροντας Εφραίμ ο Βατοπαιδινός στην τράπεζα της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου σήμερα Τρίτη 24 Μαϊου 2020.
Με αφορμή την ευαγγελική περικοπή για τον τυφλό, στον οποίο ο Χριστός έδωσε το φως του, αναφέρθηκε ο γέροντας στον Μέγα Πλάστη και Αναπλάστη Χριστό , ο οποίος είναι ο Θεός της αγάπης.
Την Κυριακή του Τυφλού ο Ποταμός «λαμπρά λαμπρώς εορτάζει» και μαζί με αυτόν όλη η ευρύτερη περιοχή τιμά και αυξάνει με την αθρόα συμμετοχή της το μέγεθος αυτής της αναστάσιμης πανηγύρεως που επίκεντρο έχει την ολοήμερη περιφορά της εικόνας της Παναγίας της Δημοσιάνας. «Από φυλακής πρωίας» ξεκινούν οι τελετές και συνεχίζουν «μέχρι νυκτός». Η ημέρα κλείνει με την επίσημη περιφορά της αμφιπρόσωπης και θαυματουργού εικόνας της Θεομήτορος εντός του Ποταμού.
Ο Όσιος Συμεών ο ανυπόδητος και μονοχίτων, καταγόμενος από το Γερακάρι Αγιάς,υπήρξε μεγάλη οσιακή μορφή με έντονη ιεραποστολική και θαυματουργική δραστηριότητα. Τελευταίος σταθμός της περιήγησής του η Κωνσταντινούπολη, όπου θεραπεύει την κόρη του Βεζίρη και με τα πλούσια δώρα, χρήματα και προνόμια που έλαβε, επιστρέφει και ολοκληρώνει τις εργασίες αποπεράτωσης της Ιεράς Μονής και αργότερα αναγνωρίζεται με Πατριαρχικό σιγίλλιο ως Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή.
