Η παρακάτω προσευχή είχε δοθεί σε κάποιο γυναικείο μοναστήρι, που του είχε ζητήσει κάποιο “τυπικό” για την αγρυπνία τους στο κελλί. Είναι από τα τελευταία έτη της ζωής του. Σε αυτό κυριαρχεί η αγάπη του για όλο τον κάσμο.
Το σπίτι μου έχει τέσσερις γωνίες
τέσσερις άγιοι άγγελοι τις κοσμούνε
ο Ματθαίος, ο Μάρκος, ο Λουκάς και ο Ιωάννης.
Ούτε μάγοι, ούτε γητευτές,
ούτε αυτοί που κάνουν το κακό
μπορούν να βλάψουν εμένα ή τους δικούς μου.
Το σπίτι μου έχει τέσσερις γωνίες,
τέσσερις Άγιοι άγγελοι τις κοσμούνε,
ο Ματθαίος, ο Μάρκος, ο Λουκάς και ο Ιωάννης.
Σήμερα, 4 Δεκεμβρίου, ο ελληνικός στρατός και η Εκκλησία μας, τιμούν τη μνήμη της Αγίας Βαρβάρας, η οποία εδώ και αιώνες έχει ανακηρυχτεί προστάτιδα του Πυροβολικού.
Η λατρεία της Αγίας Βαρβάρας ήταν διαδεδομένη ήδη από τον 4ο αιώνα. Στην Καππαδοκία βρέθηκε αρχαιότατη υπόγεια εκκλησία αφιερωμένη σ’ αυτή, ενώ στο παλαιό Κάιρο της Αιγύπτου οι Κόπτες ανήγειραν κατά τον 7ο αιώνα ναό στη μνήμη της.
Στις 5 Δεκεμβρίου η Εκκλησία τιμά έναν πολύ μεγάλο Άγιο, τον Αγιο Σάββα τον Ηγιασμένο. Σπλάγχνο της Αγιοτόκου Καππαδοκίας, γεννήθηκε τον 4ο αιώνα, συγκεκριμένα το 431, ηγιασμένος εκ κοιλίας μητρός. Σε ηλικία 8 ετών πήγε στο μοναστήρι των Φλαβιανών, όπου έμαθε όλα τα γράμματα, το Ψαλτήρι απέξω και απέκτησε μεγάλη χάρη και φήμη.
Μέσα στὴν μακρόχρονη πορεία τῆς ἐνδόξου ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας τῆς ἁγιοτόκου καὶ μαρτυρικῆς Μικρᾶς Ἀσίας ἔλαμψαν ἀπὸ τοὺς πρώτους κιόλας χριστιανικοὺς αἰῶνες φωταυγεῖς ἀστέρες, ποὺ ἀγωνίστηκαν καὶ θυσιάστηκαν γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ κοσμοῦν τὸ πνευματικὸ στερέωμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Μια συνταρακτική αληθινή μαρτυρία για μια συγκλονιστική εμφάνιση του Αγίου Εφραίμ.
Ήταν Γενάρης του 1996, Κυριακή ξημερώματα, βλέπω στον ύπνο μου ότι ήμουν σε μια μεγάλη εκκλησία πλούσια σε χρυσό και γεμάτη φώτα και κόσμο μιας και έξω είχε παρέλαση. Μια κοπέλα μου είπε ότι πρέπει να πάμε να προσκυνήσουμε γιατί η μητέρα μιας φίλης μας πέθανε.
Επί δύο ολόκληρα χρόνια προσευχόταν στην Παναγία για να βρει και πάλι το φως της, η νεαρή Ελένη από το Κίεβο της Ουκρανίας.
Η Ελένη έχασε όραση και ακοή σε ηλικία 12 ετών, μετά από μακρά ασθένεια που πέρασε.
Οι γιατροί από την αρχή δεν έδιναν ελπίδες στην οικογένεια της Ελένης, τονίζοντας πως η περίπτωσή της είναι δύσκολη.
Η Ελένη όταν μεγάλωσε άρχισε να επισκέπτεται την Λαύρα του Κιέβου, όπου κάθε μέρα για δύο χρόνια έλουζε την εικόνα της Παναγίας με δάκρυα.
Ο Γέροντας Παίσιος τελικά προσβλήθηκε από καρκίνο, και νοσηλεύθηκε σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης.
Ο Γέροντας Παίσιος, στο νοσοκομείο έλαβε την καλύτερη δυνατή φροντίδα, ωστόσο ο καρκίνος, προχώρησε τόσο, πού το τέλος ήταν πολύ ορατό.
Στη χερσόνησο των Μεθάνων, στο δυτικότερο άκρο της περιοχής, κρυμμένο ανάμεσα σε απόκρημνα και απότομα βράχια, βρίσκεται ένα μικρό εκκλησάκι.
Εξαιτίας της δύσκολης πρόσβασης του, το εκκλησάκι είναι σχετικά άγνωστο σε όσους επισκέπτονται για πρώτη φορά την όμορφη χερσόνησο της βορειοανατολικής Πελοποννήσου. …
Το εκκλησάκι είναι σχετικά άγνωστο σε όσους επισκέπτονται για πρώτη φορά την όμορφη χερσόνησο της βορειοανατολικής Πελοποννήσου.
Μερικοί ρωτούν γιατί μνημονεύουμε τα ονόματα των κεκοιμημένων και των ζώντων στις προσευχές που κάνουμε γι’ αυτούς. Ο Θεός σαν παντογνώστης που είναι, δεν ξέρει τα ονόματά τους και τις ανάγκες τους;
Όμως αυτοί που μιλούν και σκέπτονται έτσι, ξεχνούν ότι την προσευχή δεν την κάνομε για ενημέρωση του Θεού. Φυσικά ο Θεός δεν έχει ανάγκη τέτοιας ενημερώσεως. Άλλη είναι η σημασία αυτής της προσευχής.
