Ακολουθεί απόσπασμα επιστολής από πρόσωπα τα οποία έλαβαν κορδέλα ευλογημένη στην Αγία Ζώνη της Παναγίας μας:
Σεβαστέ Πανοσιολογιώτατε Αρχιμανδρίτα και Καθηγούμενε της Ιεράς και Σεβασμίας Μεγίστης Μονής του Βατοπαιδίου, ευλογείτε!
Έλαβα την επιστολή με τις πολύτιμες συμβουλές σας. Ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για μένα. Σας ευχαριστώ για την αγάπη σας και την ολοπρόθυμη – άμεση ικανοποίηση του αιτήματός μου.
Από γραφικό χωριό του Πηλίου ήταν ο Στρατής. Θεοσεβής άνθρωπος, με πολλή πίστη, όπως και η οικογένειά του. Συχνά, όταν ήθελε λίγο να ξαποστάσει από τη δουλειά, πήγαινε στο εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα, κοντά στο σπίτι τους, και προσευχόταν εκεί.
Το φρόντιζε κιόλας, με ιδιαίτερη μάλιστα επιμέλεια την καθαριότητά του, το άναμμα των καντηλιών…
Τότε, εν έτει 1951, η Συνοδεία του Οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστού, αποφάσισε να μεταφερθεί στα ησυχαστικά κελιά της Νέας Σκήτης, κοντά στον Πύργο, όπου το κλίμα ήταν ηπιότερο και οι αχθοφορίες μικρότερης κλίμακας και έντασης.
Έξι χρόνια σχεδόν μετά από το τάμα τους στην Παναγιά Τσαμπίκα την ψηλή στη Ρόδο, για να αποκτήσουν παιδιά, όχι μόνο τα κατάφεραν, αλλά ο Joseph Mirabella και η σύζυγός του Michelle κράτησαν την υπόσχεσή τους να φωτίσουν τα 320 σκαλιά που οδηγούν προς το μοναστήρι! Οι επίπονες εργασίες για την τοποθέτησή τους ολοκληρώθηκαν πριν από λίγες ημέρες, υλοποιώντας την επιθυμία του ζεύγους.
Θα πηγαίναμε στο γέροντα Παΐσιο με τον παλιό συμμαθητή μου Μάριο. Αυτός θα ξεκινούσε από Ξάνθη, θα περνούσε από την Ελευθερούπολη να με πάρει, και θα πηγαίναμε με ένα αυτοκίνητο.
Ο Μάριος θα έμπαινε στο Όρος για πρώτη φορά. Η γυναίκα του, Νίνα, είχε πάθει ελαφρύ εγκεφαλικό. Είχαν και δυο μικρά κοριτσάκια προσχολικής ηλικίας.
Την Ανάμνηση του θαύματος του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου στη Ζάκυνθο τιμά κάθε χρόνο η Εκκλησία μας στις 30 Ιανουαρίου
Κάποιος, κάπου, κάποτε πήγε για επίσκεψη στο Άγιο Όρος. Επίσκεψη και όχι προσκύνημα!
Σχεδίαζε να παραμείνει στον Άθωνα έξι μέρες, μόλις όμως γνώρισε από κοντά τη μοναστική ζωή των αγιορειτών μοναχών άλλαξε γνώμη και δεν έβλεπε την ώρα να επιστρέψει στον πολιτισμό, όπως ο ίδιος το έθετε και το διαλαλούσε με μεγάλο θράσος…
Ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος περιγράφει ένα θαυμαστό γεγονός, το οποίο έζησε με τον Άγιο Παΐσιο κατά τη διάρκεια αγρυπνίας στο κελλί του Τιμίου Σταυρού στο Άγιο Όρος.
Στο Μεσολόγγι ζούσε μία ευλαβέστατη γυναίκα, ονόματι Βασιλική (Κούλα την φώναζαν), παντρεμένη με τον Δημήτριο, ψαρά στο επάγγελμα. Ήταν και οι δυο πολύ πιστοί και πολύ απλοί άνθρωποι.
Όταν ή Βασιλική ήταν νέα, την ημέρα των Θεοφανείων «είδε τους; ουρανούς ανεωγμένους» και τούς Αγγέλους τού Θεού να ψάλλουν. Γι’ αυτό έλεγε: «Αυτή την ήμερα μη φεύγεις από την εκκλησία, έστω και αν καίγεται το σπίτι σου, γιατί ανοίγουν οι ουρανοί».
