Έξι χρόνια σχεδόν μετά από το τάμα τους στην Παναγιά Τσαμπίκα την ψηλή στη Ρόδο, για να αποκτήσουν παιδιά, όχι μόνο τα κατάφεραν, αλλά ο Joseph Mirabella και η σύζυγός του Michelle κράτησαν την υπόσχεσή τους να φωτίσουν τα 320 σκαλιά που οδηγούν προς το μοναστήρι! Οι επίπονες εργασίες για την τοποθέτησή τους ολοκληρώθηκαν πριν από λίγες ημέρες, υλοποιώντας την επιθυμία του ζεύγους.
Θα πηγαίναμε στο γέροντα Παΐσιο με τον παλιό συμμαθητή μου Μάριο. Αυτός θα ξεκινούσε από Ξάνθη, θα περνούσε από την Ελευθερούπολη να με πάρει, και θα πηγαίναμε με ένα αυτοκίνητο.
Ο Μάριος θα έμπαινε στο Όρος για πρώτη φορά. Η γυναίκα του, Νίνα, είχε πάθει ελαφρύ εγκεφαλικό. Είχαν και δυο μικρά κοριτσάκια προσχολικής ηλικίας.
Την Ανάμνηση του θαύματος του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου στη Ζάκυνθο τιμά κάθε χρόνο η Εκκλησία μας στις 30 Ιανουαρίου
Κάποιος, κάπου, κάποτε πήγε για επίσκεψη στο Άγιο Όρος. Επίσκεψη και όχι προσκύνημα!
Σχεδίαζε να παραμείνει στον Άθωνα έξι μέρες, μόλις όμως γνώρισε από κοντά τη μοναστική ζωή των αγιορειτών μοναχών άλλαξε γνώμη και δεν έβλεπε την ώρα να επιστρέψει στον πολιτισμό, όπως ο ίδιος το έθετε και το διαλαλούσε με μεγάλο θράσος…
Ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος περιγράφει ένα θαυμαστό γεγονός, το οποίο έζησε με τον Άγιο Παΐσιο κατά τη διάρκεια αγρυπνίας στο κελλί του Τιμίου Σταυρού στο Άγιο Όρος.
Στο Μεσολόγγι ζούσε μία ευλαβέστατη γυναίκα, ονόματι Βασιλική (Κούλα την φώναζαν), παντρεμένη με τον Δημήτριο, ψαρά στο επάγγελμα. Ήταν και οι δυο πολύ πιστοί και πολύ απλοί άνθρωποι.
Όταν ή Βασιλική ήταν νέα, την ημέρα των Θεοφανείων «είδε τους; ουρανούς ανεωγμένους» και τούς Αγγέλους τού Θεού να ψάλλουν. Γι’ αυτό έλεγε: «Αυτή την ήμερα μη φεύγεις από την εκκλησία, έστω και αν καίγεται το σπίτι σου, γιατί ανοίγουν οι ουρανοί».
Κάποια φορά μου είπε ένας γνωστός δικηγόρος:
– Είχα κάποια σοβαρή υπόθεση μιας εξαιρέτου «υψηλής» κυρίας, η οποία ήταν εξαίρετος άνθρωπος, υπερβολικά μορφωμένη, αλλά δεν πήγαινε σε Εκκλησία, δεν εξομολογείτο, δεν πίστευε.
Κάποια φορά βρήκα έναν τρόπο και την έπεισα να έλθη μαζί μου στον γέροντα Πορφύριο. Ήλθε μόνο από ευγένεια προς το πρόσωπό μου.
Ο π. Αντώνιος Μοσχονάς, συνταξιούχος εφημέριος στο Tucson, από τους βασικούς συνεργάτες και συμπαραστάτες του Γέροντα Εφραίμ στην περιοχή, αναφέρει:
Το θαύμα του Αγίου Νικολάου που θα αναφέρουμε τώρα έγινε στην Κύπρο μας πριν πολλά χρόνια.
Το χωριό Άγιος Νικόλαος Σολιάς δεν είχε αυτό το όνομα από την αρχή. Ένα θαύμα όμως του Αγίου Νικολάου έκαμε τους κατοίκους να δώσουν στο χωριό τους αυτό το όνομα. Ένας γεωργός μια μέρα, ζευγαρίζοντας το χωράφι του, συνάντησε μια δυσκολία. Το υνί του αλετριού του πιάστηκε κάτω από μια μεγάλη πέτρα. Με την αξίνα του ο γεωργός ξέθαψε την πέτρα και την έβγαλε στην επιφάνεια του χωραφιού.
