Κάποιος, κάπου, κάποτε πήγε για επίσκεψη στο Άγιο Όρος. Επίσκεψη και όχι προσκύνημα!
Σχεδίαζε να παραμείνει στον Άθωνα έξι μέρες, μόλις όμως γνώρισε από κοντά τη μοναστική ζωή των αγιορειτών μοναχών άλλαξε γνώμη και δεν έβλεπε την ώρα να επιστρέψει στον πολιτισμό, όπως ο ίδιος το έθετε και το διαλαλούσε με μεγάλο θράσος…
Ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος περιγράφει ένα θαυμαστό γεγονός, το οποίο έζησε με τον Άγιο Παΐσιο κατά τη διάρκεια αγρυπνίας στο κελλί του Τιμίου Σταυρού στο Άγιο Όρος.
Στο Μεσολόγγι ζούσε μία ευλαβέστατη γυναίκα, ονόματι Βασιλική (Κούλα την φώναζαν), παντρεμένη με τον Δημήτριο, ψαρά στο επάγγελμα. Ήταν και οι δυο πολύ πιστοί και πολύ απλοί άνθρωποι.
Όταν ή Βασιλική ήταν νέα, την ημέρα των Θεοφανείων «είδε τους; ουρανούς ανεωγμένους» και τούς Αγγέλους τού Θεού να ψάλλουν. Γι’ αυτό έλεγε: «Αυτή την ήμερα μη φεύγεις από την εκκλησία, έστω και αν καίγεται το σπίτι σου, γιατί ανοίγουν οι ουρανοί».
Κάποια φορά μου είπε ένας γνωστός δικηγόρος:
– Είχα κάποια σοβαρή υπόθεση μιας εξαιρέτου «υψηλής» κυρίας, η οποία ήταν εξαίρετος άνθρωπος, υπερβολικά μορφωμένη, αλλά δεν πήγαινε σε Εκκλησία, δεν εξομολογείτο, δεν πίστευε.
Κάποια φορά βρήκα έναν τρόπο και την έπεισα να έλθη μαζί μου στον γέροντα Πορφύριο. Ήλθε μόνο από ευγένεια προς το πρόσωπό μου.
Ο π. Αντώνιος Μοσχονάς, συνταξιούχος εφημέριος στο Tucson, από τους βασικούς συνεργάτες και συμπαραστάτες του Γέροντα Εφραίμ στην περιοχή, αναφέρει:
Το θαύμα του Αγίου Νικολάου που θα αναφέρουμε τώρα έγινε στην Κύπρο μας πριν πολλά χρόνια.
Το χωριό Άγιος Νικόλαος Σολιάς δεν είχε αυτό το όνομα από την αρχή. Ένα θαύμα όμως του Αγίου Νικολάου έκαμε τους κατοίκους να δώσουν στο χωριό τους αυτό το όνομα. Ένας γεωργός μια μέρα, ζευγαρίζοντας το χωράφι του, συνάντησε μια δυσκολία. Το υνί του αλετριού του πιάστηκε κάτω από μια μεγάλη πέτρα. Με την αξίνα του ο γεωργός ξέθαψε την πέτρα και την έβγαλε στην επιφάνεια του χωραφιού.
Η βαπτιστήρα μου η Λυδία καλή της ώρα εκεί που βρίσκεται , ήταν μία Καθολική νέα κοπέλλα απο τις Φιλιππίνες από πολύ πτωχή οικογένεια αλλά πολύ πιστή στον Θεό . Ήλθε στην Ιερουσαλήμ και άρχισε να εργάζεται μέσα σε σπίτι .
Άρχισε να μαθαίνει Ελληνικά τα έγραφε τέλεια και να ψάλλει και να διαβάζει το Ευαγγέλιο .
Η Παναγιά η Πυροβοληθείσα της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου εικονίζεται στο υπέρθυρο της εξωτερικής πύλης της μονής.
Πήρε την ονομασία αυτή από ένα γεγονός που συνέβη την χρονιά του 1822 μήνα Απρίλιο.
Ένα πραγματικό γεγονός που το διηγείται επιβάτης σε αεροπλάνο που επέστρεφε από τους Αγίους Τόπους στις 29 Αυγούστου του 2003.
Ήταν χαράματα Παρασκευής, 29 Αυγούστου του 2003. Φεύγαμε με βαριά καρδιά από την Ιερουσαλήμ, με κατεύθυνση προς Τελ Αβίβ και από εκεί για Αθήνα.
Γέρων Δανιήλ ο Κατουνακιώτης, ο Σμυρναίος (1844-1929), ιδρυτής της ευαγούς Αδελφότητος και του Ησυχαστηρίου των Δανιηλαίων στα Κατουνάκια.
~ Επιστρέφοντας στο Άγιον Όρος αφού πρώτα παρέλαβε τις αποσκευές του από την Μονή του Αγίου Παντελεήμονος, σκέφθηκε να κατευθυνθή στην αρχαία μονή του Βατοπεδίου.
Δεν πρόλαβε καλά-καλά να φθάση και έπαθε οξεία προσβολή της νεφρίτιδος. Ο «σκόλοψ τη σαρκί» τον εκέντησε αυτή την φορά πολύ οδυνηρά και τον καθήλωσε για εβδομάδες στο κρεββάτι.
