Η συγκέντρωση του νου την ώρα της προσευχής
Τί να κάνουμε, όταν ο νους μας τρέχει εδώ κι εκεί και δεν μπορούμε να τον συμμαζέψουμε στην προσευχή;
Τί να κάνουμε, όταν ο νους μας τρέχει εδώ κι εκεί και δεν μπορούμε να τον συμμαζέψουμε στην προσευχή;
Βρες καιρό να εργάζεσαι, είναι το το τίμημα της επιτυχίας.
Βρες καιρό να σκέπτεσαι, είναι ο δρόμος της προόδου.
Βρες καιρό να προσεύχεσαι, είναι η πηγή της δυνάμεως.
Βρες καιρό να διαβάζεις, είναι το μυστικό της σοφίας.
Βρες καιρό να παίζεις, είναι το μυστικό της νιότης.
Βρες καιρό να χαίρεσαι, είναι η μουσική της ψυχής.
Βρες καιρό να αγαπάς, είναι το προνόμιο του Θεού.
Υπάρχει στο Άγιο Όρος ένα Ιβιρίτικο κελί, ο...Άγιος Αθανάσιος, ανάμεσα στη Μονή Κουτλουμουσίου και στη Σκήτη των Ιβίρων, που «στοιχειώθηκε» από δαίμονες, εξαιτίας της διαμονής ενός άνθρωπου κακού.
Έκτοτε, οι κάτοικοι του υπέφεραν από παράξενα περιστατικά. Όταν μετά από πολλά χρόνια έγινε Αγιασμός στο κελί, οι δαίμονες έφυγαν.
– Γέροντα, γιατί δεν γεμίζω από την προσευχή, ενώ φροντίζω να είμαι συνεπής στα πνευματικά μου καθήκοντα;
– Ε, πώς να γεμίσης; Έτσι θα γεμίσης; Θέλει γύρισμα το κουμπί αλλού.
Καί επειδή εμωράνθηκε ή διάνοια μου, ας την αρτύσει το αλάτι της χάριτος σου. Τί άλλο να σου πω, προγνώστα Θεέ, πού ερευνάς τίς καρδιές και τίς σκέψεις;
Ο Γέροντας Παίσιος τελικά προσβλήθηκε από καρκίνο και νοσηλεύθηκε σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης!
Στο νοσοκομείο φρόντισαν το Γέροντα όσο μπορούσαν καλύτερα. Ο καρκίνος, όμως, προχώρησε τόσο, πού το τέλος ήταν πολύ ορατό.
Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένας τεμπέλης άνθρωπος. Πάντα αναζητούσε τον ευκολότερο τρόπο για να χορτάσει την πείνα του. Μια μέρα, ενώ έψαχνε τι να φάει, είδε ένα περιβόλι με κατάφορτα τα δέντρα από τους καρπούς τους.