Παύλος Κουλής (1946-1992) Ένας σύγχρονος Ιώβ (με την ασθένεια: σκλήρυνση κατά πλάκας)
O Παύλος Κουλής γεννήθηκε το 1946 στην Πάτρα. Ήταν το τέταρτο παιδί της οικογένειας και είχε άλλα 5 αδέλφια.
Από μικρός ζούσε την εκκλησιαστική ζωή. Ενώ τελείωνε τις σπουδές του στην Θεολογική Σχολή Αθηνών, σε ηλικία 23 ετών, διαπιστώνεται ότι πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας με τις γνωστές συνέπειες (σταδιακή παράλυση σε όλο το σώμα).
Το 2017 όταν η Αγία Ζώνη είχε έρθει στη Νέα Ιωνία νομίζω ότι με στιγμάτισε εκείνη η περίοδος για πάντα χωρίς υπερβολές.
Είμαι η Ευαγγελία Ρωσσίδη, κάτοικος Νίκαιας. Θα ήθελα να σας αναφέρω ένα γεγονός το οποίο μου συνέβη.
Το 2012 είδα ολοζώντανο τον άγιο Ραφαήλ και την αγία Ειρήνη. Ήταν μήνας Φεβρουάριος και έκανε πολύ κρύο.
Ο Προφήτης Ελισσαίος τιμάται κάθε χρόνο από την Εκκλησία μας στις 14 Ιουνίου.
Ήταν γιος του μεγαλοκτηματία Σαφάτ, από το χωριό Αελμούθ ή Αβελμεολά. Τον Ελισσαίο συναντάμε μέσα στην Παλαιά Διαθήκη σαν υπηρέτη του Προφήτη Ηλία (βλέπε 20 Ιουλίου). Όταν εκείνος με θαυμαστό τρόπο έφυγε προς τον Κύριο, ο Ελισσαίος συνέχισε το προφητικό έργο του Ηλία, και μάλιστα με πολλά θαύματα.
Μιά νέα κοπέλα πήγε νά χειρουργηθεί σέ νοσοκομείο τής Συμφερούπολης.
Ή κατάσταση της ήταν πολύ σοβαρή καί ή εγχείρηση δύσκολη κι επικίνδυνη. Ή γιατρός πού θά τη χειρουργούσε κάλεσε τή μητέρα τής ασθενούς καί τής είπε:
– Ή εγχείρηση είναι πολύ δύσκολη κι επικίνδυνη. Δέν μπορώ νά σάς εγγυηθώ τίποτα. Δέν ξέρω άν ή κόρη σας βγεί ζωντανή.
Δέν υπήρχε άλλη επιλογή. Ή νέα οδηγήθηκε στό χειρουργείο.
Σε καιρούς γενικής αμφισβήτησης και κλονισμού της πίστης, ο καλός Θεός συνηθίζει να μιλά και να επικοινωνεί με τρόπο θαυματουργικό, ώστε οι πιστοί που γεύονται τη δωρεά της Χάρης του Υψίστου. Διαβάστε ένα συγκλονιστικό θαύμα με τη χάρη της Αγίας Αναστασίας.
Ο Αρχιμανδρίτης π. Ιλαρίων, Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Θαβώρ μιλάει στο Πρακτορείο Ορθοδοξία από τον τόπο όπου σύμφωνα με τη βιβλική διήγηση πραγματοποιήθηκε το γεγονός της Μεταμορφώσεως του Κυρίου στο όρος Θαβώρ.
Ο κ. Άγ. Κ., κάτοικος Θεσσαλονίκης, μας γράφει: «Θα ήθελα κι εγώ, αν μου επιτρέπετε και έχω την ευλογία σας, να αναφερθώ σε ένα θαύμα της Παναγίας που συνέβη στη μακαρίτισσα τη μάνα μου, όταν ήρθε σαν προσκυνήτρια στην Ιερά Μονή σας, κατά την ανώμαλη περίοδο του εμφυλίου πολέμου 1946-49. Η μάνα μου καταγόταν από το Πρωτοκκλήσι. Είχε πέντε παιδιά· τέσσερα αγόρια και ένα κορίτσι. Μέναμε τότε στο Σουφλί, ως ανταρτόπληκτοι. Περνούσαμε πολύ δύσκολες μέρες.
Ἕνα συγκλονιστικό Θαῦμα τοῦ Ἁγίου Εὐγενίου: Στα χρόνια του βυζαντινού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του νέου πλήθος από Σκύθες με δική του διαταγή ξεκίνησαν για την Ανατολή. Κάποτε έφτασαν και στην Τραπεζούντα.
Ανάμεσά τους ήταν και κάποιος δεμένος με αλυσίδες, γιατί είχε μέσα του ολόκληρη λεγεώνα πονηρών πνευμάτων.
Οι άλλοι Σκύθες τον πρόσεχαν νύχτα-μέρα, από φόβ0 μήπως οι δαίμονες τον ρίξουν στη φωτιά και τον κάψουν ή τον πνίξουν στο νερό ή τον γκρεμίσουν σε κανένα βάραθρο.
