Το ομολογουμένως πρωτότυπο, όσο και παράξενο όνομα «Παναγία του Χάρου» οφείλεται στη μοναδική, αλλά και θαυματουργή εικόνα, όπου η Θεοτόκος απεικονίζεται να κρατά τον Χριστό όχι ως βρέφος, αλλά κρεμάμενο νεκρό στο Σταυρό του μαρτυρίου. Και επειδή οι έννοιες νεκρός και Χάρος σχετίζονται, η εικόνα, αλλά και γενικότερα η εκκλησία, ονομάστηκε «Παναγία του Χάρου».
Ο Άγιος Νήφων, επίσκοπος Κωνσταντιανής (4ος αι.) αξιώθηκε να δει πολλά θεϊκά οράματα με τα φωτισμένα από το Άγιο Πνεύμα μάτια της ψυχής του.
Κάποτε, σε μια θεία λειτουργία, μόλις ο λειτουργός εκφώνησε: «Ευλογημένη η βασιλεία…», ο Άγιος είδε φωτιά να κατεβαίνει από τον ουρανό και να καλύπτει το άγιο θυσιαστήριο και τον ιερέα χωρίς εκείνος να καταλάβει τίποτα.
Ακολουθεί απόσπασμα επιστολής από πρόσωπα τα οποία έλαβαν κορδέλα ευλογημένη στην Αγία Ζώνη της Παναγίας μας:
Χαίρετε!
Γράφω για να σας ευχαριστήσω και να σας αναγγείλω το χαρούμενο νέο, εγώ με τον σύζυγό μου γίναμε γονείς!
Δόξα το Θεό για αυτό το θαύμα!
Θαύμα! Γιατί είχαμε πρόβλημα και δεν μπορούσα να κυοφορήσω. Είχα 4 αποβολές.
5 χρόνια πήγαινα στους γιατρούς… αναλύσεις, εγχειρίσεις και κλπ.
~ Έβαλε ο π.Πορφύριος μια κοπέλα που αγαπούσε κάποιον και δεν ήξερε αν αυτός την ήθελε, λέει:
«Πάτερ, θέλω να τον παντρευτώ. Και της είπε: «Θα κάνεις προσευχή και συ και θα κάνω και γω την τάδε ώρα. Θα κάνουμε και οι δυο προσευχή γι’αυτόν. Και άμα θέλει ο Θεός, θα τον φωτίσει». (Για να δείτε που είναι πρακτικό.Δεν είναι θεωρία).
Στις 5 Δεκεμβρίου η Εκκλησία τιμά έναν πολύ μεγάλο Άγιο, τον Αγιο Σάββα τον Ηγιασμένο. Σπλάγχνο της Αγιοτόκου Καππαδοκίας, γεννήθηκε τον 4ο αιώνα, συγκεκριμένα το 431, ηγιασμένος εκ κοιλίας μητρός. Σε ηλικία 8 ετών πήγε στο μοναστήρι των Φλαβιανών, όπου έμαθε όλα τα γράμματα, το Ψαλτήρι απέξω και απέκτησε μεγάλη χάρη και φήμη.
Στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή ο Άγιος Ευαγγελιστής Λουκάς μας αναφέρει δυο θαύματα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, το ένα είναι η θεραπεία μιας αιμορροούσης γυναικός και το δεύτερο ακόμη πιο καταπληκτικό η ανάσταση της θυγατέρας του Ιάειρου.∆ύο περιπτώσεις ξεχωριστές, δύο θαύµατα ξεχωριστά.
Η κ. Αικατερίνη Α., διηγήθηκε στους πατέρες της Μονής του Αγίου Ραφαήλ, το θαύμα που επιτελέστηκε στην μητέρα της Ελευθερία με την παράκληση να το καταγράψουν προς δόξαν του Αγίου Ραφαήλ, αλλά και ως μια έκφραση ταπεινής ευχαριστίας για την ευεργεσία Του.
Η διήγησή της έχει ως εξής:
«Η μητέρα μου, αισθανόταν μεγάλους πόνους στη μέση και στο πόδι για 3 ολόκληρους μήνες. Νομίζοντας ότι ήταν δισκοπάθεια έκανε φυσιοθεραπείες, οστεοπαθητική κ.α. Ο πόνος όμως δεν περνούσε.
Ο Πανιερώτατος μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος σε μια από τις επισκέψεις του στη Μονή Οσίου Δαυίδ, ως αρχιμανδρίτης τότε, ανέφερε μεταξύ άλλων θαυμάτων που επιτελεί ο Άγιος Γέροντας Ιάκωβος σε Κυπρίους αδελφούς μας, τους οποίους αγαπούσε πολύ, και το εξής θαυμαστό:
Η Τιμία Ζώνη της Θεοτόκου, διαιρεμένη σήμερα σε τρία τεμάχια, είναι το μοναδικό λείψανο ή κειμήλιο που σώζεται από την επίγεια ζωή της και φυλάσσεται στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπεδίου.
Κάποιος, κάπου, κάποτε πήγε για επίσκεψη στο Άγιο Όρος. Επίσκεψη και όχι προσκύνημα!
Σχεδίαζε να παραμείνει στον Άθωνα έξι μέρες, μόλις όμως γνώρισε από κοντά τη μοναστική ζωή των αγιορειτών μοναχών άλλαξε γνώμη και δεν έβλεπε την ώρα να επιστρέψει στον πολιτισμό, όπως ο ίδιος το έθετε και το διαλαλούσε με μεγάλο θράσος…
