Στις 18 Μαΐου 1922, η Ελληνική Βουλή που τότε αποκαλούνταν Εθνοσυνέλευσις, είχε μια διαφορετική συνεδρίαση. Κατόπιν επερώτησης βουλευτών, ο υπουργός Εξωτερικών Γεώργιος Μπαλτατζής, ο μετέπειτα εκτελεσθείς στου Γουδή, ήρθε ενώπιον του Σώματος για να διεκτραγωδήσει τις διώξεις και τα μαρτύρια των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας από τους σφαγείς τους. Μια «ωχρά εικόνα της δημιουργηθείσης φρικιαστικής καταστάσεως», όπως είπε στην ομιλία του χαρακτηριστικά.

Για την Άγκυρα είναι τα «γεγονότα του 1915», δηλαδή απώλειες Αρμενίων κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, και σε καμία περίπτωση δεν βλέπει ένα οργανωμένο σχέδιο εξόντωσης των χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που θα μπορούσε να στοιχειοθετηθεί ως γενοκτονία. Μάλιστα, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει δηλώσει ότι τα αρχεία είναι ανοιχτά σε όποιον θέλει να αποδείξει το αντίθετο.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Jacques der Alexanian, “Ο ουρανός ήταν μαύρος πάνω από τον Ευφράτη, Η τραγική ιστορία των Αρμενίων” και το κεφάλαιο “Αποκάλυψη”, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Νέα Σύνορα –Λιβάνη σε μετάφραση Γιώργου Φασουλάκη.

του Χρήστου Κωνσταντινίδη

Η Γενοκτονία των Ποντίων δεν εξετελέσθη μόνο με ανθρωποσφαγές, αλλά και μέσω των Ταγμάτων Εργασίας, τα περίφημα Αμελέ Ταμπουρλαρί που παρουσιάστηκαν την Πρωτομαγιά. Υπήρχε όμως και η εξορία. Μέσα από τις περιβόητες λευκές πορείες θανάτου, χιλιάδες χριστιανικοί πληθυσμοί εκτοπίστηκαν με τη βία και αποδεκατίστηκαν από τις κακουχίες.