του π.Βασίλειου Ι. Καλλιακμάνη
α) Οι εορτές των αγίων αποτελούν ευκαιρίες για εντρύφηση στη θαυμαστή και αγιασμένη ζωή τους και αφορμές αποφάσεων για την καθημερινή ζωή. Όπως αναφέρει ο όσιος Νικόδημος Αγιορείτης μεταφράζοντας τον άγιο Ανδρέα Κρήτης: «Κάλλος πανηγύρεως είναι, ή λόγος σωτηριώδης, ή έργον και πράξις ένθεος».
Οι πατέρες που ασκούνται στην Ιερά Καλύβη Αγίου Γεωργίου Νέας Σκήτης έγραψαν:
«…Τον αισθανόμεθα δίπλα μας πάντα να μας περισκέπει, να μας διαφυλάττει, να μας προνοεί και να μας τρέφει. Ουδεμία δυσκολία αντιμετωπίζουμε, διότι, αν και περνούμε κάποτε δυσβάστακτες περιστάσεις, την τελευταία στιγμή προλαμβάνει ο Άγιος και ρύεται παντός κινδύνου και ανάγκης.
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες πλευρές της σχέσης ανάμεσα στο χριστιανισμό και το μουσουλμανισμό είναι το γεγονός ότι, σε περιοχές όπου συνυπήρξαν πληθυσμοί που ανήκαν και στις δυο πνευματικές παραδόσεις, οι μουσουλμάνοι γίνονταν αποδέκτες θαυματουργικών παρεμβάσεων του Χριστού, της Θεοτόκου και διαφόρων χριστιανών αγίων.
Ένα έθιμο που κρατά τις ρίζες από πολύ παλιά στην Κρήτη αναβιώνει και φέτος στην ορεινή κοινότητα της Ασή Γωνιάς του δήμου Αποκορώνου. Πρόκειται για το έθιμο της ευλογίας των προβάτων στον μικρό ναό του Αγίου Γεωργίου του Γαλατά που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία του χωριού ανάμεσα στις προτομές του κρητικού οπλαρχηγού Γύπαρη και του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Στην Παφλαγονίαν του Πόντου τιμούσαν πολύ τον Άγιον και μάλιστα είχαν κτισθή προς τιμήν του πολλοί ναοί. Όλοι ετιμούσαν τον Άγιον τόσο ώστε κάθε οικογένεια να ονομάζη ένα από τα άρρενα παιδιά της Γεώργιον. Αυτό συνέβη και σε μια καλή και ευσεβή οικογένειαν. Εμεγάλωσε το παιδί της το οποίον ήταν φρόνιμο, ηθικό, συνετό και σε ηλικία είκοσι χρονών το κάλεσαν στον στρατόν.
Από την Καστοριά ακολουθώντας την κοίτη του Αλιάκμονα βορειοανατολικά φθάνουμε στο Άργος Ορεστικό. Εκεί ανάμεσα στο Νεστόριο και το Άργος Ορεστικό βρίσκεται ο μικρός οικισμός της Ομορφοκκλησιάς. Στην άκρη του χωριού βρίσκεται ο βυζαντινός ναός του Αγίου Γεωργίου. Το χωριό είναι παλιό και φαίνεται πως ιδρύθηκε σταδιακά γύρω από το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου. Στον Κώδικα της Ιεράς Μητροπόλεως Καστοριάς το χωριό γράφεται Κάλλιστα και μνημονεύεται από το 17ο αιώνα (1684).
Αφηγούνται ο Ηλίας και η Θεοφανώ Τσιραμπίδη, από το Δροσάτο N. Κιλκίς, γονείς τριών παιδιών.
Ο Ναός του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται στη θέση Βασιλικά στη Βολισσό της Χίου, η οποία σύμφωνα με την παράδοση συνδέεται με το θρύλο του "Ανήλιου Βασιλιά". Έχει χαρακτηριστεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο και χρονολογείται στα χρόνια μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης, την μεταβυζαντική περίοδο. Η χρονολογία 1897 στο υπέρθυρο της εισόδου αντιστοιχεί σε μεταγενέστερη επέμβαση στο ναό.
Ήλθε, λοιπόν ο μάγος Αθανάσιος, κρατώντας στα χέρια του δύο πήλινα αγγεία, όπου υπήρχε δηλητήριο. Στο πρώτο αγγείο το δηλητήριο προξενούσε τρέλα, ενώ στο δεύτερο τον θάνατο.
Το κείμενο που ακολουθεί το έγραψε η μακαριστή Πολυχρονία Μοναχή (Ελένη Σκούρου) η οποία με τον σύζυγό της Λεωνίδα Σκούρο (νυν Μοναχό Γερόντιο) είχαν ένα χωράφι μέσα στις αγγλικές βάσεις της Κύπρου κοντά στην Επισκοπή. Μόνασαν και οι δύο στο Μοναστηράκι αυτό όπου η μακαριστή Πολυχρονία κοιμήθηκε πριν μερικά χρόνια.
