Θρησκεία

Αγία Σοφία

H Μεγάλη Εκκλησία, «θέαμα κεκαλλιστευμένον τοῖς μὲν ὁρῶσι ὑπερφυές, τοῖς δέ ἀκούουσι παντελῶς ἄπιστον» κατά τον Προκόπιο και «κορωνίδα της βυζαντινής αρχιτεκτονικής» κατά τον Ράνσιμαν, το μεγαλούργημα του Ιουστινιανού, πού αφιέρωσε στη Σοφία του Λόγου, στον Χριστό, συμβολίζοντας μια για πάντα μέσα στους αιώνες τον χαρακτήρα τής Αυτοκρατορίας του.

Ο κατά κόσμον Ιωάννης Ρούσος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1894. Το 1930 μετέβη στην ιερά μονή Μεγίστης Λαύρας. Μετά δοκιμή ενός έτους εκάρη μοναχός με το όνομα Ιερώνυμος.

Ο άγιος Γρηγόριος, τον οποίο σήμερα τιμά η Εκκλησία μας, ήταν πραγματικά ένα μεγάλο πνευματικό ανάστημα. Όταν διαβάζη κανείς τα έργα του, χαίρεται την ευρύτητα της σκέψεώς του, την γονιμότητα της διδασκαλίας του, αλλά, κυρίως και προ παντός, την μεγάλη του ευαισθησία. Ασχολείται με θέματα πολύ δύσκολα, και όμως δεν αφίσταται της Ορθοδόξου Παραδόσεως.

Πριν ορισμένα χρόνια έγραψε την κάτωθι επσιτολή ο αδελφός Πέτρου Κόζλιτς μια επιστολή, την οποία παραθέτουμε λέξη προς λέξη χωρίς αλλαγές: «Ό Γιόβαν Πόποβιτς, αγρότης άπ’ τά Σασίνατσα κοντά στη Σρέμσκα Μιτροβίτσα, κουφάθηκε τό 1914 στο πεδίο της μάχης, έτσι που από τ’ αριστερό αυτί δεν άκουγε τίποτα καί άπ’ τό δεξί αυτί άκουγε μόνο όταν τόν πλησίαζες καί του μιλούσες δυνατά πάνω στ’ αυτί του, ενώ από μικρή απόσταση δεν μπορούσε ν’ ακούσει ούτε κανονιές.