Το κομποσκοίνι δεν είναι αποκλειστικότητα των μοναχών.
Οι εχθροί μας δαίμονες δεν κοιμούνται και εργάζονται ακατάπαυστα να μας ρίξουν στις αμαρτίες και εξαιτίας αυτών και των παθών μας στα βάθη της κόλασης.
Όλη η βάση είναι ο θείος φωτισμός. Και αν έρθει ο θείος φωτισμός, τότε ο άνθρωπος αναπαύει και το περιβάλλον του και ο ίδιος εξελίσσεται πνευματικά.
Γι’ αυτό καλά είναι τα φώτα και τα πολύφωτα, οι εφευρέσεις του εγκεφάλου, αλλά ανώτερο είναι το θείο φως της Χάριτος του Θεού, το οποίο φωτίζει τον άνθρωπο.
Κάθε αγαθό προέρχεται από τον Θεό. Δεν υπάρχει αγαθός λογισμός που δεν είναι από τον Θεό, ούτε πονηρός που δεν είναι από τον διάβολο.
Ό,τι καλό λοιπόν διανοηθείς, πεις ή κάνεις, όλα είναι δωρεά του Θεού.
«Παν δώρημα τέλειον άνωθέν εστι καταβαίνον».
Όλα είναι δωρεά του Θεού· δικό μας δεν έχουμε τίποτε.
Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής
Ένας από τους μεγαλύτερους Γέροντες της εποχής μας, ο οποίος ανακηρύχθηκε άγιος από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ο Γέροντας Πορφύριος, με τις φωτισμένες συμβουλές του, βοήθησε χιλιάδες κόσμο να βγει από το αδιέξοδο και να οδηγηθεί προς την αλήθεια και το φως.
Ο άγιος Γέροντας, όταν τον ρωτούσαν κάποιοι για τις επιθυμίες τους, έλεγε μεταξύ των άλλων:
Το πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας διεξήγαγε ενδιαφέρουσα έρευνα, όπου ζήτησε από 511 Αμερικανούς να περιγράψουν πως φαντάζονται το Θεό, ενώ κορυφαίοι εικογράφοι κλήθηκαν να αποτυπώσουν σε χαρτί τις περιγραφές των ανθρώπων που συμμετείχαν στην έρευνα.
Αληθινά μακάριος είναι ο άνθρωπος που ελπίζει στον Θεό! Ο Θεός είναι πάντα βοηθός του και δεν φοβάται ό,τι κακό κι αν του προξενήσει άνθρωπος. Ελπίζει στον Κύριο και πράττει τα αγαθά! Κάθε του ελπίδα την έχει εναποθέσει σ’ Αυτόν, και σ’ Αυτόν εξομολογείται με όλη του την καρδιά.
Η αγάπη του Άγιου Παΐσιου για όλο τον κόσμο είναι γνωστή...
Ο Γέροντας έχει βοηθήσει πλήθος ανθρώπων και πριν και μετά την κοίμησή του.
Από πού ελάμβανε τη δύναμη να στηρίζει τους ανθρώπους αλλά και να θαυματουργεί; Από την θερμή του προσευχή προς το Θεό.
Ο Κύριος δεν είναι όπως είμαστε εμείς.
Είναι πολύ σεμνός, χαρίζει ελεημοσύνη και αγαθά, και όταν η ψυχή Τον γνωρίζει, δεν παύει να εντυπωσιάζεται και να λέει: Τι Κύριο έχουμε!…
Η αμαρτωλή ψυχή που δεν γνώρισε τον Κύριο, φοβάται το θάνατο και σκέφτεται ότι ο Κύριος δε θα της συγχωρέσει τις αμαρτίες της.
