«Στο μεταξύ, το 1963, λίγο μετά την αναχώρηση τού πατέρα για το Όρος ανήμερα Μεγάλη Παρασκευή» είχε κοιμηθεί και ή μητέρα τού Γέροντα (Εφραίμ του Κατουνακιώτη).
Αυτή ή υπέροχη γυναίκα αφενός αξιώθηκε δύο μέρες προ τού θανάτου της να γίνει μεγαλόσχημη μοναχή με το όνομα Μαρία -παρακαλούσε την Παναγία μια ζωή γι’ αυτό- αφετέρου είχε έναν χαριτωμένο, οσιακό όντως θάνατο.
-Γέροντα, μερικές φορές οι πειρασμοί έρχονται ο ένας πάνω στον άλλον και δεν αντέχω.
-Να σου πω μια λύση, για να τους αποφύγεις; Θα την δεχθείς;
-Ναι
-Η μόνη λύση για να αποφύγεις τους πειρασμούς, είναι να … συμμαχήσεις με τον διάβολο! Τι γελάς; Δεν σου αρέσει αυτή η λύση; Κοίταξε να σου πω. Όσο κανείς αγωνίζεται, θα έχει πειρασμούς και δυσκολίες.
Στο ιστορικό της μονής της Παναγίας Προυσιώτισσας αναφέρεται ότι επί τουρκοκρατίας καταστράφηκε πολλές φορές.
Η τελευταία όμως καταστροφή, που μετέβαλε τα κτίρια σε σωρούς ερειπίων, έγινε το 1944 μ.Χ. από τους Γερμανούς.
Με αφορμή την ενθρόνιση του Επισκόπου της Σερβικής Εκκλησίας στο Ντίσελντορφ, στις 16 τρέχοντος μηνός, ενημερωθήκαμε από κείμενο του εκλεκτού ποιμενάρχου της Γερμανίας, αδελφού Μητροπολίτη κ.
Γέροντα, ὅταν μελαγχολῆ κανείς, τί πρέπει νὰ κάνη, γιὰ νὰ τὸ ξεπεράση;
-Χρειάζεται θεία παρηγορία.
-Καὶ πῶς θὰ τὴν πάρη;
-Νὰ γαντζωθῆ στὸν Χριστὸ καὶ ὁ Χριστὸς θὰ τοῦ τὴν δώση. Πολλὲς φορὲς μπλέκεται τὸ φιλότιμο μὲ τὸν ἐγωισμὸ. Οἱ περισσότεροι σχιζοφρενεῖς εἶναι εὐαίσθητες ψυχὲς.
Τυχαίνει νὰ συμβῆ ἕνα τιποτένιο πράγμα ἤ κάτι ποὺ δὲν μποροῦν νὰ τὸ ἀντιμετωπίσουν καὶ ὑποφέρουν πολὺ.
Η εκκλησιαστική παράδοση μιλά, όπως είναι φυσικό, με τα θερμότερα λόγια για την Παναγία και το ήθος της.
Η Παναγία, η Κυρία Θεοτόκος κατά τον έξω χαρακτήρα και το ήθος του σώματος ήταν σεμνή και σεβάσμια, μιλώντας μόνο όταν ήταν απαραίτητο.
