Η μουσική ήταν πανταχού παρούσα στην κλασική Ελλάδα. Από την ποίηση μεταξύ 750 π.Χ. και 350 π.Χ., τα τραγούδια του Ομήρου, της Σαπφώ και πολλών άλλων. Τα τραγουδούσαν πολλές φορές συνοδεία χορού.
Τροφώνιο Μαντείο: Eκεί που οι αρχαίοι Έλληνες πραγματοποιούσαν κάτω στη γη την αλλοτρίωση της προσωπικότητας για θεραπεία
ΚΑΤΑ τον Παυσανία, όταν ο Βασιλεύς του Βοιωτικού Ορχομενού Εργίνος είχε συγκεντρώσει χρήματα, τότε επιθύμησε να αποκτήση και απογόνους. Επειδή, όμως, τα χρόνια ήδη είχαν παρέλθει και το γήρας … δεν του το επέτρεπε, θέλησε να συμβουλευθεί το Μαντείο των Δελφών το οποίο του έδωσε τον εξής χρησμό:
«Εργίνε, υιέ του Πρεσβωνιάδη Κλυμένου, πολύ αργά ήλθες ζητώντας απογόνους, αλλά και τώρα ακόμη βάλε στο γέρικο αλέτρι σου καινούργιο κεφαλάρι» (1).