Όταν η ψυχή έχει επιτυχώς διέλθει από τα τελώνια και υποκλιθεί βαθιά ενώπιον του Θεού, για διάστημα τριάντα επτά επιπλέον ημερών επισκέπτεται τις ουράνιες κατοικίες και τις αβύσσους της κολάσεως, μη γνωρίζοντας ακόμα που θα παραμείνει, και μόνον την τεσσαρακοστή ημέρα καθορίζεται η θέση στην οποία θα βρίσκεται μέχρι την ανάσταση των νεκρών.
Συγκλονιστικές μαρτυρίες ανθρώπων που βίωσαν επιθανάτιες εμπειρίες κάτω από το νερό περιλαμβάνονται σε βιβλίο του δρος Στάθη Αβραμίδη και της Jan Holden.
Επί 30 λεπτά ήταν παγιδευμένη χωρίς οξυγόνο κάτω από την επιφάνεια του νερού η παιδίατρος Mary Neal, όταν ανατράπηκε το καγιάκ όπου επέβαινε. Τρομοκρατημένη η γυναίκα, ένιωσε ότι το τέλος της πλησίαζε… Ομως, τη στιγμή που το νήμα της ζωής της ήταν έτοιμο να κοπεί, αντίκρισε τον Χριστό!
Ο Οδυσσέας Ελύτης, ο ποιητής του Αιγαίου στην πρώτη στροφή του ποιήματος «τα Τζιτζίκια» αναφέρει «Η Παναγιά τo πέλαγo/κρατούσε στην ποδιά της/τη Σίκινο, την Αμοργό/ και τ' άλλα τα παιδιά της"… Η Παναγιά δεν έχει μόνο το δικό Της περιβόλι αλλά και το δικό Της πέλαγος. Ποιο είναι το περιβόλι; Μα ποιο άλλο από τη Χερσόνησο του Άθω. Ποιο είναι το πέλαγος.
Πολυεύσπλαχνε Κύριε, ένα θαύμα. Και για μένα τον αμαρτωλό ένα θαύμα. Γιατί αλλιώς πως θα σωθώ; Πώς να απαλλαγώ από το βάρος των κακών μου;
Δεν αγωνίστηκα όταν ήμουν νέος και η αμαρτία μου με κυρίευσε.
Μπήκε μέσα στην ψυχή μου το κακό και διαπότισε όλο μου το είναι.
Έφθειρε όλη την ύπαρξη μου. Και τώρα τι να κάνω;
Η ηλικία μου προχωρεί, οι μέρες μου λιγοστεύουν, η θέληση μου κάμπτεται, θέλω και δε μπορώ να απαλλαγώ.
Θα σας πω όμως μια ιστορία για μια μαμή, πώς σώθηκε επί των παιδικών μου ημερών. Τρείς γυναίκες το 1938, ξεκίνησαν για εξομολόγηση, στον όσιο Γεώργιο Καρσλίδη, που ασκήτευε στη Σίψα της Δράμας. Έξω απ’ τη Δράμα δέκα χιλιόμετρα. Ο Άγιος που είχε μεταξύ των πολλών χαρισμάτων, το προορατικόν, το προφητικόν και τα λοιπά, αυτός ο Άγιος λοιπόν, - μικρό είναι το εκκλησάκι του, όσοι έχετε πάει στη Σίψα...
Πολλά έχουν γραφεί για τα τελώνια. Όμως η πιο συνοπτική και σαφής περιγραφή είναι ό,τι είπε ο άγγελος Κυρίου στον άγιο Μακάριο τον Αιγύπτιο. Παραθέτουμε ό,τι σχετικό:
«Από τη γη έως τον ουρανό υπάρχει σκάλα, και κάθε σκαλοπάτι έχει τάγμα δαιμονικό, που λέγονται τελώνια, και συναντούν την ψυχή εκείνη τα πονηρά πνεύματα, και φέρνουν τα χειρόγραφά της και τα δείχνουν στους Αγγέλους, λέγοντας…
"Από τα δώδεκα μου χρόνια υπέφερα από δαιμόνιο. Η ζωή μου είχε γίνει μαρτύριο. Μετά τους εξορκισμούς που μου διαβάζανε αισθανόμουν σαν να με είχαν δείρει.
Το Α' Σάββατο των νηστειών, το έτος 1995, ο πνευματικός μου προγραμμάτισε να κάνουμε αγρυπνία στην Σουρωτή.
Η πολυαιώνια Ιερά Μονή του Αγίου Νικολάου εν Βουνένοις βρίσκεται στην πλαγιά του βουνού στη θέση Ώρες , λίγο μετά τα Αποίκια, βόρεια της Χώρας.
Ο Άγιος Απόστολος γεννήθηκε στον Άγιο Λαυρέντιο του Πηλίου και καταγόταν από φτωχούς αλλά ευσεβείς γονείς. Ο πατέρας του ονομαζόταν Κων/νος Σταματίου. Ο Απόστολος σε ηλικία 15 ετών έμεινε ορφανός από μητέρα και πατέρα, έτσι αναγκάστηκε, για λόγους βιοποριστικούς να μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη, όπου ανέλαβε εργασία σ΄ ένα καπηλειό (ταβέρνα).
Του Κυρίου δεηθώμεν
Κύριε ο Θεός ημών, ο Βασιλεύς των αιωνων, ο παντοκράτωρ και παντοδύναμος, ο ποιων παντα και μετασκευάζων μόνο τω βουλεσθαι, ο την επταπλάσιον καμινον και την φλογα την εν Βαβυλωνι εις δροσον μεταβαλων και τους αγιους σου τρεις Παίδας σώους διαφυλάξας, ο ιατρος και θεραπευτής των ψυχών ημων…,
