Οι πρόγονοί μας είχαν αυτήν την Πίστη και την Εμπειρία μέσα τους και.. ήταν βίωμά τους καθημερινό η Πίστη και η Εμπιστοσύνη στην Αγάπη και την Πρόνοια του Θεού.
Μη διαμαρτύρεσαι λέγοντας: Πού είσαι Θεέ μου; Προσεύχομαι και δεν μου αποκάλυψες ποτέ τον εαυτό σου, δεν μου έδωσες ούτε μία χαρά, δεν μου πραγματοποίησες κανένα από τα όνειρά μου. Σου ζητάω υγεία, μου δίνεις αρρώστια. Σου ζητάω βοήθεια, μου δίνεις θάνατο. Σου ζητάω αρετή, μου δίνεις πόνο. Τι Θεός είσαι;
Οι απομακρυσμένοι άνθρωποι από τον Θεό πάντα απαρηγόρητοι βρίσκονται και διπλά βασανίζονται.
Όποιος δεν πιστεύει στον Θεό και στην μέλλουσα ζωή, εκτός που μένει απαρηγόρητος, καταδικάζει και την ψυχή του αιώνια.
Παρατήρησα ότι πολλοί τώρα δεν μπορούν να αντέξουν τη σιωπή. Οι μάνατζερ φωνάζουν. Οι νέοι ακούν δυνατή μουσική. Οι ηλικιωμένοι παρακολουθούν τηλεόραση ατελείωτα. Ο καθένας φαίνεται να φοβάται να είναι μόνος με τον εαυτό του. Αυτό πνίγει τη φωνή της συνείδησης. Η συνείδηση είναι ένα μήνυμα από τον Θεό.
Ο Θεός μας θέλει απλούς, ταπεινούς και φυσικούς. Να είμαστε ο εαυτός μας. Δηλαδή να μην υποκρινόμαστε κάτι που δεν ανήκει σ εμάς, που δεν είναι δικό μας, που δεν είμαστε εμείς. Η πιο μεγάλη αρετή είναι η φυσικότητα. Όχι τόσο εύκολο σε ένα κόσμο που καθημερινά ζητάει και μοιράζει ρόλους και προσωπεία, τα οποία εμείς εθισμένοι δυστυχώς στο φαίνεσθαι τα υποδυόμαστε εύκολα. Η υποκρισία καταστρέφει την ομορφιά της αυθεντικότητας.
Όλοι έχουμε κάνει λάθη, έχουμε προσβάλει, και έχουμε αμαρτήσει σε κάποιο σημείο της ζωής μας. Πώς πρέπει να αντιδράσουμε όταν συμβαίνουν τέτοιες παραβάσεις; Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, πρέπει να συγχωρούμε. Η Εφεσίους 4:32 διακηρύττει, « Να φέρεστε μεταξύ σας με καλοσύνη και ευσπλαχνία, και να συγχωρείτε ο ένας τον άλλο, όπως κι ο Θεός συγχώρησε κι εσάς δια του Χριστού».
Στον Ευεργετινό υπάρχει το κατωτέρω περιστατικό, το οποίο και παραθέτουμε, για όσους θέλουν να ωφεληθούν ψυχικά απ’ αυτό και προετοιμασθούν για την άλλη ζωή. Ζούσε κάποτε, διηγείται ο Άγιος Γρηγόριος ο Διάλογος, ένας νέος ονομαζόμενος Θεόδωρος.
Ήταν πολύ ακατάστατος και, χωρίς να έχει κλίση για την μοναχική ζωή, ακολούθησε τον αδελφό του που ασκείτο σε ένα κοινόβιο μοναστήρι.
