Πραγματικά είναι πλούσιος ο άνθρωπος που διαθέτει πίστη. Πίστη στον Σωτήρα Χριστό, πίστη στην αγάπη Του, πίστη στην πρόνοιά Του.
Εμπιστοσύνη στην αγάπη της Παναγιάς, των Αγίων και των αγίων Αγγέλων.
Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι και κάποιος πιστός μέσης περίπου ηλικίας, που κατάγεται από κοντινή στη Μονή κωμόπολη.
Μεγάλη συμφορά είναι η παραμονή του ανθρώπου σε θανάσιμη αμαρτία, μεγάλη συμφορά είναι η μετατροπή της θανάσιμης αμαρτίας σε συνήθεια! Δεν υπάρχουν καλές πράξεις, που θα μπορούσαν να λυτρώσουν από τον Άδη μια ψυχή, αν αυτή, πριν χωριστεί από το σώμα, δεν καθαριστεί από κάθε θανάσιμο αμάρτημά της.
Και όχι μόνο ο πλούσιος , αλλά και ο φτωχός δίνει λόγο για την φτώχεια του αν υπέμεινε την φτώχεια του γενναία και με ευχαρίστησι, αν δεν απελπίσθηκε, αν δε δυσανασχέτησε, αν δεν κατηγόρησε την πρόνοια του Θεού, βλέποντας άλλον να ζη τρυφηλή και σπάταλη ζωή, ενώ τον εαυτό του να είναι μέσα στην στέρησι.
Ο φούρναρης γκρίνιαζε συνέχεια στην γυναίκα του που πήγαινε στις εκκλησίες και έδινε στους φτωχούς και στους εράνους. Μια μέρα, εκεί που έβγαλε το ζεστό ψωμί και μοσχοβόλησε η γειτονιά, ήρθε και στάθηκε στην πόρτα του ένας φτωχός.
