Κύριε ημών Ιησού Χριστέ,
Μην εγκαταλείπεις τους δούλους Σου που ζουν μακριά από την Εκκλησία, η αγάπη Σου να ενεργήσει
και να τους φέρει όλους κοντά Σου.
– Μνήσθητι, Κύριε, των δούλων Σου που υποφέρουν από τον καρκίνο.
– Των δούλων Σου που υποφέρουν από μικρά ή μεγάλα νοσήματα.
– Των δούλων Σου που υποφέρουν από σωματικές αναπηρίες.
– Των δούλων Σου που υποφέρουν από ψυχικές αναπηρίες.
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
[Μαρτυρία του Αθ. Ακ.*]:
Ένα βράδυ που είχαμε ξεμείνει στο κελλάκι του [του οσίου Παϊσίου] αργά, μας ρώτησε:
– Τώρα που θα φύγετε, πού θα κοιμηθείτε;
– Έχουμε πρόγραμμα να πάμε στην Ξηροποτάμου.
– Δεν σας παίρνει ο χρόνος, μας λέει, θα βραδιάσετε.
Του λέμε:
– Γέροντα, δώστε μας την ευχή σας και η ευχή σας θ’ ανοίξει τις πόρτες και τα παράθυρα.
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Γέροντα, τι σχέση υπάρχει ανάμεσα στην πίστη και την αγάπη;
– Πρώτα είναι η πίστη και μετά έρχεται η αγάπη.
Πρέπει να πιστεύη κανείς, για να αγαπάη.
Δεν μπορεί να αγαπήση κάτι που δεν το πιστεύει.
Γιʹ αυτό, για να αγαπήσουμε τον Θεό, πρέπει να πιστέψουμε στον Θεό.
Ανάλογη με την πίστη που έχει κανείς είναι και η ελπίδα και η αγάπη και η θυσία για τον Θεό και τον πλησίον.
Ήμασταν μία παρέα, και ο Ν. Ζ. μας μιλούσε για τον Γέροντα Παΐσιο [νυν όσιο Παΐσιο].
Στο ίδιο σπίτι φιλοξενούνταν ο Γέροντας Μάρκελλος από την Ι. Μ. Καρακάλλου, βαριά ασθενής από καρκίνο, τον οποίο επισκεφτήκαμε μαζί με την αδερφή μου.
Ενόσω καθόμασταν στην αυλή και συζητούσαμε εμφανίστηκε χαμογελαστός ο Γέροντας Παΐσιος, φορώντας κουκούλι**, με σταυρωμένα χέρια και βλέμμα χαμηλωμένο.
Το θαυμαστό αυτό γεγονός διήρκεσε λίγα μόλις λεπτά.
Η Τουρκία είναι σαν την αλεπού. Όλο πονηριές κάνει. Όταν καταλάβει ότι έχουν στήσει δόκανα για να την πιάσουν, αρχίζει να πηδάει και με τα τέσσερα πόδια κι έτσι πιάνεται και με τα τέσσερα. Αυτό θα πάθει και η Τουρκία.
Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
«Ο διάβολος επιθυμεί την καταστροφή του ανθρώπου. Πάντα, όμως, ο Θεός δεν επιτρέπει να γίνει έτσι, όπως το θέλει ο διάβολος. Άλλα τι κάνει; Παραχωρεί στο διάβολο το δικαίωμα να κάνη κακό μέχρις ενός σημείου, γιατί από το κακό αυτό θα προκύψει κάτι καλό. Είπε πώς ό,τι έπαθε το Ιράκ, το ίδιο θα πάθει και η Τουρκία από μία συμμαχική δύναμη, και κυρίως από τους Αμερικανούς. Θα χάσει ακόμη και τους πατροπαράδοτους φίλους της, τους Γερμανούς»
«Φοβάμαι πως το πολύ χρήμα μας έχει κάνει ζημιά» Κάποτε ήλθε εδώ ένας πολύ γνωστός γιατρός για να μιλήσουμε. Ήταν και η γυναίκα του γιατρός, θρησκευόμενοι άνθρωποι και οι δύο. Παραπονιόταν ότι τα παιδιά του ζούσαν κοσμική ζωή και όχι μόνο δεν τηρούσαν τις εκκλησιαστικές παραδόσεις της οικογένειας τους, αλλά και τις ειρωνεύονταν.
