Σαν σήμερα, 18 Μαρτίου του 1996 πέθανε ένας από τους πιο σημαντικούς ποιητές της νεότερης Ελλάδας, ο Οδυσσέας Ελύτης. Υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς ποιητές της νεότερης Ελλάδας.
Ανήκε στην λεγόμενη «γενιά του τριάντα», η οποία έδωσε τα πιο σημαντικά νεοελληνικά έργα στην ποίηση, την πεζογραφία και την ζωγραφική. Γεννήθηκε στις 2 Νοεμβρίου του 1911 στο Ηράκλειο της Κρήτης
Η μεγάλη αγάπη του για τα άτομα με προβλήματα όρασης τον οδήγησε στην εκμάθηση της γραφής Braille (Μπράιγ). Η γνώση της, σε όλες τις γλώσσες πλην αυτών με χαρακτήρες-λέξεις όπως τα κινεζικά, τού γέννησαν την επιθυμία να νιώσει τη δύναμη αυτού του κώδικα.
Συνήθως λησμονούμε – κάποιοι και αγνοούν – ότι ο μεγάλος μας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης πολέμησε στο Αλβανικό Έπος 1940-41, στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Προσβλήθηκε από τύφο και τελικά διασώθηκε “από θαύμα”, όπως ο ίδιος ομολογεί. Ας δούμε συνοπτικά πώς ο ίδιος περιγράφει την εμπειρία του στο μέτωπο και σε ποια ποιητικά του έργα αποτυπώθηκε αυτή η συγκλονιστική για τον ποιητή εμπειρία.
«Θέλω να πιστεύω – και η πίστη μου αυτή βγαίνει πάντοτε πρώτη στον αγώνα της με τη γνώση – ότι, όπως και να το εξετάσουμε, η πολυαιώνια παρουσία του ελληνισμού πάνω στα δώθε ή εκείθε του Αιγαίου χώματα έφτασε να καθιερώσει μιαν ο ρ θ ο γ ρ α φ ί α, όπου το κάθε ωμέγα, το κάθε ύψιλον, η κάθε οξεία, η κάθε υπογεγραμμένη δεν είναι παρά ένας κολπίσκος, μια κατωφέρεια, μια κάθετη βράχου πάνω σε μια καμπύλη πρύμνας πλεούμενου, κυματιστοί αμπελώνες, υπέρθυρα εκκλησιών, ασπράκια ή κοκκινάκια,
Μετά τη συμφωνία της κυβέρνησης Τσίπρα για την αναγνώριση της επίσημης ονομασίας των Σκοπίων ως «Severna Makedonija», θυμόμαστε την επιστολή έξι επιφανών Ελλήνων προς τους Ευρωπαίους εταίρους, στην οποία είχαν πάρει ανοιχτή θέση κατά της ονομασίας των Σκοπιανών ως Μακεδόνων, φοβούμενοι μεταξύ άλλων για ενδεχόμενα αλυτρωτικά συναισθήματα από την πλευρά των γειτόνων μας.
Μελίνα Μερκούρη
