Νέα έρευνα για τον εγκέφαλο που πεθαίνει υποδηλώνει ότι η γραμμή μεταξύ ζωής και θανάτου μπορεί να είναι λιγότερο ευδιάκριτη από ό,τι νομίζαμε μέχρι σήμερα.
Ένα άρθρο του Guardian για την κατάσταση της έρευνας σχετικά με τις Εμπειρίες Πλησίον του Θανάτου (NDEs), και ειδικά για τις μελέτες της νευρολόγου Jimo Borjigin, του Πανεπιστημίου του Μίτσιγκαν, αποκαλύπτει σπουδαία πράγματα.
Αρκετοί άνθρωποι -έως ένας στους πέντε- που επιβίωσαν έπειτα από καρδιακή ανακοπή χάρη σε καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ), μπορούν να περιγράψουν στη συνέχεια επιθανάτιες εμπειρίες που τους συνέβησαν όσο είχαν χάσει τη συνείδησή τους και βρίσκονταν στο κατώφλι του θανάτου.
Διαβάστε μια μαρτυρία που καθηλώνει. Τη μαρτυρία ενός ανθρώπου που βίωσε τον θάνατό του και… επέζησε για να μας περιγράψει τι είδε!
«Όταν ήμουν νεότερος ήμουν καλός στο κρίκετ. Αν νομίζετε ότι έχω έλλειψη μετριοφροσύνης μην ανησυχείτε. Δεν ήμουν τόσο καλός ώστε να αποφύγω το μπαλάκι του κρίκετ που μου το έστειλε ο αντίπαλος παίχτης κατευθείαν στην καρδιά. Η οποία σταμάτησε. Νεκρός.
Στο κεφάλαιο «Ήμουν άθεος μέχρι πού πέθανα» (σ. 35), ό WEISS περιγράφει τη συζήτησή του με τον Αιδεσιμότατο BURRIS JENKINS (Μπέρις Τζένκινς), ό όποιος, πριν γίνει κληρικός, είχε εκπαιδευτεί σε πολλά και επί χρόνια, «ετοιμαζόμενος» -όπως αφηγείται – για κάτι πού δεν γνώριζα μέχρι εκείνη τη στιγμή». Και «εκείνη ή στιγμή» ήταν, όταν έγινε το ατύχημα από μία τρομερή έκρηξη στο μηχανοστάσιο μιας θαλαμηγού, στην οποίοι είχε την ευθύνη.
