Ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία τιμούν σήμερα 6 Δεκεμβρίου τη μνήμη του Αγίου Νικολάου, ενός αγίου άρρηκτου δεμένου με την παράδοση και την ιστορία αυτού του τόπου. Για τους Έλληνες της διασποράς ο Άγιος Νικόλαος έχει μια ιδιαίτερη σημασία, κυρίως ως προστάτης της ναυτοσύνης, ενώ για τους Αμερικανούς η σημερινή εορτή έχει κι έναν ιδιαίτερο συμβολισμό.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ από τον πανηγυρικό Εσπερινό στον Ι. ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ στα Μύρα της Λυκίας, κατά την 5η Δεκεμβρίου 2019, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μύρων, κ. Χρυσοστόμου, παρουσία, μεταξύ άλλων, πατέρων εκ της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου Αγίου Όρους.
Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε στις 15 Μαρτίου του 270 στα Πάταρα της Λυκίας (σημερινό Γκελεμίς Τουρκίας) από γονείς ευσεβείς και πλούσιους και έτυχε επιμελημένης μόρφωσης.
Αφού μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς, χειροτονήθηκε ιερέας και αγωνίστηκε για τη διάδοση της χριστιανικής πίστης, προστατεύοντας συγχρόνως κάθε αδύνατο, πάσχοντα ή αδικούμενο.
Κύριος αντίπαλος του Βυζαντίου στο δεύτερο μισό του 11ου αιώνα είναι οι Σελτζούκοι Τούρκοι,που ξεκίνησαν από τα οροπέδια του Τουρκεστάν πολεμώντας κι έφτασαν ως τη Μεσόγειο.Η στενότητα της γης, τους έκανε να ξεκινήσουν για νέα πατρίδα, βασισμένοι στη τέχνη του πολέμου που την κατείχαν καλά.
Ευλαβέστατοι προσκυνητές των Αγίων Τόπων και της Ιεράς Μονής του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου, κρατάτε ήδη στα χέρια σας ως πολύτιμη ευλογία μερικά φύλλα από τη θαυματουργό φοινικιά που φύτευσε ο ίδιος ο Άγιος Σάββας μέσα στη Λαύρα του.
Το δένδρο αυτό του Αγίου είχε ξεραθεί πριν μερικές δεκαετίες, αλλά με θαυμαστό τρόπο και πάλι βλάστησε νέο στο ίδιο σημείο και συνεχίζει να τελεί πάμπολλα θαύματα, κυρίως σε ευλαβή και στείρα ανδρόγυνα.
Στις 5 Δεκεμβρίου η Εκκλησία τιμά έναν πολύ μεγάλο Άγιο, τον Αγιο Σάββα τον Ηγιασμένο. Σπλάγχνο της Αγιοτόκου Καππαδοκίας, γεννήθηκε τον 4ο αιώνα, συγκεκριμένα το 431, ηγιασμένος εκ κοιλίας μητρός. Σε ηλικία 8 ετών πήγε στο μοναστήρι των Φλαβιανών, όπου έμαθε όλα τα γράμματα, το Ψαλτήρι απέξω και απέκτησε μεγάλη χάρη και φήμη.
Στην εποχή μας, ιδιαίτερα, πολλοί έμαθαν να ζουν μόνο εγκεφαλικά, και μάλιστα στη Δύση. Είναι «οι διαβασμένοι» όπως τους λέει ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, που πάσχουν όμως από έλλειψη ολοκληρωμένης και αρμονικής προσωπικότητας, με αποτέλεσμα να γίνονται επικίνδυνοι για τις ιδέες τους.
Μέσα στην Εκκλησία, εκεί βρίσκεται η σωτηρία. Η Ορθοδοξία μας είναι τέλεια, δεν έχει ουδεμία ατέλεια. Μόνο η θρησκεία του Χριστού ενώνει. Και όλοι πρέπει να προσευχόμαστε να έρθουν σε αυτή τη θρησκεία. Έτσι θα γίνει ένωση, όχι με το να πιστεύεις ότι όλοι είμαστε το ίδιο και όλες οι θρησκείες είναι το ίδιο. Δεν είναι το ίδιο..!
