Toυ Βασίλειου Ευσταθίου, Δρ. Φυσικού, πτ. Θεολογίας (Τμ.Κοιν.Θ.ΕΚΠΑ)
Όταν μια Σχολή ιδρυμένη με σκοπό να διδάσκει Ορθόδοξη Θεολογία, σε συμφωνία μάλιστα και με το ισχύον σύνταγμα, τουλάχιστον ως τώρα, που προβλέπει για την «επικρατούσα θρησκεία» (άρθρο 3), που είναι η Ορθόδοξη, και ανάλογη παιδεία προς ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης σύμφωνα με αυτή (άρθρο 16.2), αθετεί αυτόν σε περιπτώσεις όπως:
– Εισάγωντας εντός των κόλπων της Εισαγωγική Κατεύθυνση Μουσουλμανικών Σπουδών από 1η Σεπτεμβρίου 16 για να τροφοδοτήσει τα σχολεία της Θράκης με δασκάλους του Ισλάμ, που η κοινή λογική αντιλαμβάνεται ότι ποιο ακατάλληλο μέρος για να λυθεί αυτό το πρόβλημα των μουσουλμάνων της Θράκης από το τόπο που διδάσκεται ο Χριστός δεν υπήρχε κατά το «τις δε κοινωνία φωτί προς σκότος;», Β Κορ. 6,14. Και όμως κάποιοι το θέλησαν και το τόλμησαν, πρώτα μέσα από την ίδια την Σχολή, και τελικά το πετύχαν. Μάλιστα βρήκαν και άλλοθι του «κατορθώματός» τους στη προτίμηση της Σχολής από σχετικά μεγάλο αριθμό μαθητών, που προφανώς είχαν βέβαια στην προτεραιότητά τους κίνητρα θρησκειολογικά ή επαγγελματικά και όχι την Ορθόδοξη Θεολογία και θα προτιμούσαν και πάλι την ΕΚΜΣ όπου και αν βρισκόταν, ή στη Φιλοσοφική ή σε άλλη Σχολή.
– (Αποφεύγοντας να πούμε κάτι για το συνέδριο για τον Πατριάρχη Αθηναγόρα, που τουλάχιστον άσχετα με τις επιδιώξεις του ήταν Πατριάρχης της Ορθόδοξης Εκκλησίας) διοργανώνοντας «Διεθνή Επιστημονική Ημερίδα, αφιερωμένη στον Σεβ. Αρχιεπίσκοπο Καθολικών Κερκύρας, Ζακύνθου και Κεφαλληνίας και Αποστολικό Βικάριο Θεσσαλονίκης κ. Ιωάννη (Σπιτέρη), με αφορμή τη συμπλήρωση 50 ετών ιερατικής διακονίας» στις 25 Μαίου 18. Πρόκειται λοιπόν για απόδοση τιμής σε αιρετικό αρχιεπίσκοπο για τα 50 χρόνια ̍ιερατικής διακονίας̍ του στην Ελλάδα, κατά την οποία είναι άγνωστο πόσες ψυχές Ελλήνων προσηλύτισε στον παπισμό! Βέβαια κάτι τέτοιο ήταν αναμενόμενο την στιγμή που είχε γίνει αρχή παλαιότερα. Έτσι λοιπόν στις 21 Ἀπριλίου 15 ἡ Σχολὴ εἶχε διοργανώσει τὴν ἡμερίδα «Πρότυπα Θρησκευτικών Ηγετών στὸν 21ο αἰώνα» μὲ στόχο τὴν διεθνή προβολή και ανάδειξη μαζί με τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου και του αιρεσιάρχου πάπα Φραγκίσκου Α’. Ορθόδοξη Σχολή να προβάλλει τον αιρετικό θρησκευτικό ηγέτη ως πρότυπο…! Αλλά βέβαια…όλοι αδέλφια είμαστε, τι μας χωρίζει;
– Διοργανώνοντας το 8ο Διεθνές Συνέδριο Ορθοδόξου Θεολογίας υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου με θέμα “Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας: Η Ορθόδοξη Θεολογία στον 21ο αιώνα”, όχι για να εντοπιστούν τα προβλήματα στην διεξαγωγή και στις αποφάσεις της και οι αποκλίσεις τους από την Ορθόδοξη Συνοδική και Αγιοπατερική Παράδοση, αλλά για να αναδειχθεί αυτή και να προβληθούν οι αποφάσεις της ως αυθεντικές και κατά συνέπεια ως κανόνας ζωής στον οποίο όλοι θα πρέπει να ευθυγραμμιστούμε. Τι και αν οι αντιδιαμετρικά αντίθετες σε πολλά σημεία των προσυνοδικών κειμένων αποφάσεις της ΙΣΙ της Ελλάδος και του Αγίου Όρους αγνοήθηκαν, ομότιμοι καθηγητές της Σχολής αντιτάχθηκαν σφόδρα στα προσυνοδικά κείμενα και ποτέ δεν δέχθηκαν τις αποφάσεις, το ίδιο και η ΙΜ Πειραιώς εκφράζοντας τις θέσεις της σε ημερίδα λίγους μήνες πριν της Συνόδου (πρόσφατα έκφρασε πάλι τις θέσεις της στη «Σύναξη για την Ορθοδοξία» στις 5η Οκτωβρίου 18), τέσσερις τοπικές Εκκλησίες δεν συμμετείχαν καν, πολλοί ιεράρχες που συμμετείχαν δεν υπέγραψαν κάποια κείμενα; Άνευ καμιάς σημασίας όλα αυτά για το Συνέδριο της Σχολής.
– Για να μην αναφερθούμε λεπτομερειακά στις προσωπικές απροϋπόθετες συμμετοχές πολλών καθηγητών σε διορθόδοξους και διαχριστιανικούς διαλόγους χωρίς κανένα ορθόδοξο όφελος ως τώρα και χωρίς καμιά προοπτική όπως αποδεικνύεται τρανταχτά, μόνο για προσωπική ανάδειξη και δόξα. Και για να μην αναφερθούμε σε συμμετοχές από τη Σχολή σε συμπροσευχές ή στην καθιερωμένη παρουσία καθηγητών της σε οικουμενιστικά κέντρα όπως αυτό του Bose.
Ὅταν λοιπὸν συμβαίνουν αὐτὰ σὲ μιὰ σχολή, εἰς βάρος τῆς ἀποστολῆς της νὰ διδάσκει τὴν Ὀρθόδοξη πίστη σε όποιον το ζητά, πρωτίστως στα ελληνόπουλα, μήπως επειδή υπάρχει και Θεός, θα έπρεπε όλα να τα περιμένουμε; Τουλάχιστον όσοι πιστεύουμε ότι η Ορθόδοξη πίστη είναι αληθινή. Μήπως υπάρχει περίπτωση τα γεγονότα στις 6 Δεκέμβρη 18 να συνέβησαν στην Θεολογική Σχολή και όχι κάπου αλλού επειδή οι αντιεξουσιαστές είχαν θρησκευτικά κίνητρα; Η επέτειος της δολοφονίας του δεκαπεντάχρονου δεν έχει καθαρά πολιτικοκοινωνικό χαρακτήρα, αφού σκοτώθηκε από αστυνομικό σε δρόμο των εξαρχείων, και κανένας ιερέας δεν εμπλέκεται, ούτε σε καμιά Θεολογική Σχολή ή σε κανένα ναό δεν συνέβηκε; Μήπως όμως υπάρχει περίπτωση να ενέπλεξαν στην κινητοποίησή τους και να κατευθύνθηκαν από μια γενική αποστροφή στην Εκκλησία, έστω και ακαίρως; Αλλά τότε γιατί οι ̍συντροφοί̍ τους στα παράλληλα επεισόδια στα εξάρχεια δεν επιτέθηκαν, αντί για την Θεολογική Σχολή που είναι μακρυά, σε κάποιο ναό εκεί γύρω; Μήπως τελικά ο πραγματικός λόγος που βρέθηκαν εκεί δεν προέρχεται από αυτούς, αλλά αυτοί βρέθηκαν εκεί κατά συγκυρία από την πλευρά τους ή για κάποιον δευτερεύον επουσιώδη λόγο, κατά τον ίδιο τρόπο που θα μπορούσαν να έχουν βρεθεί και σε οποιαδήποτε άλλη σχολή του Πανεπιστημίου και να κάνουν την ̍δουλειά̍ τους; Γιατί και στη Φιλοσοφική που μπήκαν δεν πειράξαν τίποτα αυτή τη φορά παρά μόνο τις κλειδαριές που παραβιάσαν και τους καφέδες που ήπιαν; Και ακόμα γιατί έκαναν τέτοιες ανεπανάληπτες καταστροφές και μόνο μετά από ώρες τους αντιλήφθηκε η αστυνομία, ώστε τότε και μόνο να έχει το δικαίωμα να παραβιάσει το άσυλο;
Μήπως ο Θεός τελικά το επέτρεψε να γίνει εκεί το επερχόμενο κακό αντί αλλού, χωρίς να αφυπνίσει, ούτε τη διοίκηση του Πανεπιστημίου, ούτε τα όργανα της τάξης, ή να τους εξασφαλίσει τα μέσα, να δράσουν πιο έγκαιρα; Άρα αυτό σημαίνει ότι, είτε η Ορθοδοξία δεν είναι η μόνη αληθινή, ώστε να υπερασπιστεί την Σχολή της ο Θεός, ή πλέον η Σχολή δεν υπηρετεί την Ορθοδοξία για την οποία την έχει προορίσει και την έχει ευλογήσει ο Θεός, και αυτή υπάρχει και λειτουργεί στο Ορθόδοξο Έθνος μας, πράγμα που διασφαλίζεται και από το ισχύον σύνταγμα, όπως προαναφέραμε ήδη. Για όσους λοιπόν πιστεύουν ότι η Ορθόδοξη πίστη είναι η μόνη αληθινή και μόνος βέβαιος δρόμος σωτηρίας, αυτό που ισχύει είναι οπωσδήποτε ότι η Σχολή υπηρετεί άλλους σκοπούς από αυτόν για τον οποίο ιδρύθηκε, πράγμα το οποίο ιδίως μετά την Σύνοδο της Κρήτης έχει γίνει πλέον άκρως εμφανές. Ο Θεός καταλαβαίνουμε ότι επιτρέπει να μην έχουμε μια Ορθόδοξη Σχολή για τις πολλές αμαρτίες μας ως λαός, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι θα αφήσει άλλους να σφετεριστούν ένα μέρος που έχει οριστεί στην υπηρεσία Του, ούτε θα επιτρέψει να το χρησιμοποιούν κατά βούληση σύμφωνα με τις δικές τους ορέξεις και σκοπιμότητες, επαναπροσδιορίζοντας εκ νέου γι’ αυτό έναν άλλο χαρακτήρα και σκοπό του. Μήπως λοιπόν αυτό που συνέβη φέτος στις 6 Δεκέμβρη είναι ένα μήνυμα του Θεού που προειδοποιεί για τα χειρότερα που μπορούν να ρθούν σύντομα στην Σχολή, αν οι ιθύνοντες δεν αλλάξουν γραμμή πλεύσης, γιατί προφανώς αυτό που κάνουν τώρα μόνο σύμφωνο με το θέλημά του Θεού δεν είναι; Και όποιος δεν κάνει το θέλημά Του στο τέλος ακούει το «ιδού αφίεται υμίν ο οίκος υμών έρημος», Μτ. 23,38. Πάντως αν ο Θεός μας δίνει προς το παρόν μόνο αυτό το δυνατό μήνυμα, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ακόμα χρόνος επίγνωσης και διόρθωσης πριν είναι πολύ αργά.