Μετά από τέσσερις μέρες με πυρετό 40° C σήμερα είμαι κάπως καλλίτερα. Έμεινα πίσω στην ευχή γιατί από την αδυναμία του σώματος ο νους έχανε την προσευχή και σκορπιζόταν. Όμως ευχαριστώ τον Κύριο για όλα.
Το έτος 1971 ήταν για την ψυχή μου μια αληθινή αποκάλυψη. Τα μάτια μου άνοιξαν. Ο ουρανός, η γη και όλα όσα έπλασε ό Θεός για μας μου φαίνονταν διαφορετικά, ανακαινισμένα και μέχρι τώρα τα ίδια ήταν, μόνο που εγώ δεν είχα μάτια να τα ατενίσω. Μόλις τώρα, μετά από δεκάδες χρόνια σκοτάδι, μπορώ να ατενίζω τον ουρανό και τη γη και συνειδητοποιώ ότι δεν υπάρχει τίποτε ωραιότερο σ' αυτόν τον κόσμο από τον ουρανό. Στο άπειρο του ουρανού αντικατοπτρίζονται άπειρα χρώματα και ιριδισμοί, πού όμοιά τους δεν υπάρχουν σε ολόκληρη τη γη.
Βλέπω και αισθάνομαι τη δύναμή Σου Κύριε σε όλα. Στο νερό, τον αέρα, στην ζεστασιά, στο κρύο, στα φυτά, στον κόσμο που τον στηρίζει η κραταιά Σου χείρα, στον ουρανό και στη γη πάντοτε θα βλέπω την δύναμη, την αγάπη και την σοφία με την οποία εργάζεσαι ακατάπαυστα.
Ακούγονται οι καμπάνες του Πατριαρχείου. Σήμερα είναι μεγάλη γιορτή, γιορτάζουν οι Άγιοι αρχάγγελοι Γαβριήλ και Μιχαήλ.
Κύριε μου Ιησού, δέχομαι σαν τιμωρία για τις αμαρτίες μου, το γεγονός ότι δεν μπορώ να πάω στην Θεία Λειτουργία σήμερα. Αυτές τις μέρες του πόνου και της ασθένειας δεν είχα δύναμη, να σκεφτώ, να προσευχηθώ, γιατί ό πυρετός εξασθενούσε την καρδιά μου, πού σαν αδύναμο πουλάκι ίσα - ίσα κινούσε τα ζεματισμένα από τον πυρετό φτερά της. Όμως εσύ Κύριε ήσουν και τότε παρών και εγώ το γνώριζα.
Έχω ακόμη αμαρτίες να ξεχρεώσω, δεν είμαι ακόμη εξαγνισμένη για να μπορώ να πετάξω προς το φως σου, και εγώ είχα την εντύπωση πώς βρίσκομαι πολύ κοντά στο άπειρο και ποιός ξέρει σε τι κατάσταση βρίσκεται η ψυχή μου;
Ξυπνώντας άκουσα αυτή τη φράση την οποία διάβαζα με δυνατή φωνή:
«Η μεγαλύτερη φτώχεια της ανθρωπότητας είναι η έλλειψη αγάπης».
Ναι έτσι είναι Κύριε, γιατί ποιός άλλος θα μπορούσε να μου πει κάτι τέτοιο εκτός από Σένα Ιησού μου; Αν στην θέση κάθε όπλου τοποθετούσαμε την αγάπη, που ο Θεός φύτευσε στις καρδιές μας, τότε θα υπήρχε μεγάλη ευτυχία στην γη. Κανείς δεν θα θεωρούσε τον εαυτό του ενδεή, γιατί η αγάπη θα γέμιζε κάθε κενό. Έτσι όπως οι ακτίνες του ηλίου θερμαίνουν ολόκληρη τη γη και θερμαίνει με τις ευεργετικές ακτίνες της, τις ψυχές όλων όσων την με-ταδίδουν και όσων βρίσκονται γύρω άπ' αυτές.
Από αγάπη για τον πλησίον και από πίστη μπορείς να δώσεις τα πάντα. Χωρίς φόβο δίνεις και τελικά συνειδητοποιείς ότι εκείνος που έλαβε τα πάντα είσαι εσύ. Κανείς δεν είναι φτωχός αν έχει τον Θεόν. Η χαρά της Θεϊκής αγάπης ακτινοβολεί αυτόματα μέσα από μιά ακτίνα φωτός που εκπέμπει η καθαρή συνείδηση. Μόλις τώρα η ψυχή μου αρχίζει να αναγνωρίζει το γεγονός ότι βρίσκεται περικυκλωμένη από τόσες χαρές και ελλάμψεις, που ούτε τις φαντάζονταν, ούτε τις γνώριζε. Ώ πόσο ευφραίνεσαι τώρα ψυχή μου, ευτυχισμένη από τις τόσες ομορφιές, μετά από τόσα χρόνια σκοτάδι!
Θα πρέπει να εργάζεσαι με πολλή ησυχία, ειρήνη, και όσο μπορείς καλλίτερα ελέγχοντας και μελετώντας αυτό το σώμα που δεν ήξερε παρά μόνο να σε κρατά φυλακισμένη στο σκοτάδι και στην άγνοια. Γίνε εσύ κυβερνήτης του!
15/8/1971 «Πρόσεχε να μη σε ελέγχει ή συνείδηση σου για τίποτε»
Ξύπνησα από τον ύπνο έχοντας στο νου μου αυτές τις λέξεις: «Πρόσεχε να μην σε ελέγχει ή συνείδηση σου για τίποτε». Α λοιπόν, με σένα πρέπει να ασχοληθώ. Πρώτα απ' όλα δεν πρέπει να επιτρέψω σε κανένα πονηρό λογισμό να εισχωρήσει στο νου ή στην καρδιά μου για να μην με τύπτει ή συνείδησή μου. Πρέπει να είμαι προσεκτική σε ότιδήποτε κάνω ή σκέφτομαι για τους αδελφούς και τις αδελφές μου, διότι όπως λέει και ό γέροντας μας, ακόμη και οι σκέψεις μπορούν να σκοτώσουν τον αδελφό σου και έτσι γίνεσαι ανθρωποκτόνος. Ότι και αν σου κάνει ο πλησίον σου εσύ δεν πρέπει να του κρατάς κακία.
Η πρώτη έγνοια όταν ξυπνώ κάθε πρωί είναι να προσευχηθώ και να δοξάζω τον Θεό για την αγαθότητα και την μεγαλοσύνη Του. Με ταπείνωση προσεύχομαι για την άφεση των αμαρτιών μου και για τις οποίες σίγουρα θα δώσω λόγο και αν δεν μετανοήσω θα τιμωρηθώ αν όχι εδώ, σίγουρα στην άλλη ζωή.
Αγωνίζομαι να αισθάνομαι την παρουσία του Κυρίου μόνιμα γύρω μου και εντός μου και να αποδιώχνω κάθε τι πού θα μπορούσε να με απομακρύνει από Εκείνον.
Οι σκέψεις μου και οι πράξεις μου να είναι σύμφωνες με την πίστη και την ελπίδα μου ότι Εκείνος με παρακολουθεί ακατάπαυστα και αν κάνω κάτι κακό θλίβεται και πικραίνεται. Αν η συνείδηση μου δεν είναι καθαρή άδικα πιστεύω πως έχω ειρήνη, γιατί δεν μπορεί να είναι παρά ψέμα.
Όταν ησυχάζω, εξετάζω την συνείδηση μου και διαπιστώνω πόσο ανάξια είμαι και σε τι άγνοια βρίσκομαι. Γνωρίζω την αδυναμία και τα σφάλματα μου και παρ’ όλα αυτά συνεχίζω να ζω ανάμεσα στους ανθρώπους χωρίς να δίνω σημασία στις αμαρτίες μου. Μόνον ο Ιησούς που γνωρίζει καλά την αδυναμία της ψυχής μου και την άγνοιά μου, μου προσφέρει χέρι βοηθείας από το ύψος του ελέους Του, για μας τους αμαρτωλούς.
Όμως ούτε την συνείδηση μου δεν ξέρω καλά - καλά να εξετάζω. Παραδείγματος χάριν Τι θα μπορούσα να πω σήμερα γι' αυτήν την συνείδηση;
Ίσως πίκρανα κάποιον με το βλέμμα μου, με τον λόγο μου ή με την συμπεριφορά μου κι όμως δεν μπορώ να γνωρίζω το μέγεθος του σφάλματος μου. Η πλάστιγγα βρίσκεται στα χέρια του Κυρίου μου. Εγώ δεν μπορώ να γνωρίσω τον εαυτό μου. Τότε τι αγώνα κάνω εγώ με τις σκέψεις και τους λογισμούς μου; Τι τηρώ από όλα όσα λέω; Κάνω άραγε το θέλημα του Θεού;
Οι συναντήσεις μου με τους ανθρώπους μπορούν να μεταβληθούν σε πειρασμούς στους οποίους υποβάλλομαι. Δεν είναι αρκετό να μην κρίνω κανένα, να μην υπερασπίζω αυτόν πού έχει άδικο, αλλά δεν μου επιτρέπεται ούτε και ο λογισμός μου να κατακρίνει κάποιον από τους συνανθρώπους μου, από τους αδελφούς μου.
Ακολουθεί επεξήγησις του πνευματικού οδηγού.
«Σου είπα και άλλη φορά και τώρα στο γράφω: έλεγξε αν ή μορφή σου είναι σύμφωνη με την μορφή του Θεού. Ποια είναι ή μορφή του Θεού σε σένα;
Ιδού: αγάπη, ελευθερία, αυτονομία, δικαιοσύνη, λογική, αγιότητα, αλήθεια, δύναμις.
Παρακολούθησε πώς λειτουργούν αυτές οι καταστάσεις στην ύπαρξη σου και θα γνωρίσεις ποιά είσαι, τι είσαι. Θέλεις να γνωρίσεις τον πλησίον σου; Παρακολούθησε πώς λειτουργούν αυτά τα αγαθά και θα τον γνωρίσεις. Έτσι θα έχεις την αγιασμένη ευκαιρία να κλάψεις για σένα και για τον πλησίον σου, αδελφό ή αδελφή. Θα κλάψεις με χαρά και με συντριβή και πόνο.
Θέλεις να ξέρεις αν ανέβηκες ακόμη και ένα σκαλοπατάκι; Παρακολούθησε τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος.
Αγάπη,χαρά,ειρήνη,μακροθυμία,χρηστότητα,αγαθοσύνη,πίστις,πραότητα, εγκράτεια.
(Προς Γαλατάς κεφ. ε' στίχ. 22-23).
Εάν τίποτε και κανείς δεν ταράζει αυτές τις δωρεές, τό¬τε πέτυχες το καθ' όμοίωσιν. Μην τρέχεις με το νου στα σύννεφα, μην ακούς τις φωνές των ανθρώπων, διότι η οδός, η αλήθεια και ή ζωή είναι ΕΚΕΙΝΟΣ.