Ἡ ὅλη διδασκαλία τοῦ Κυρίου συνοψίζεται στὰ λόγια ποὺ λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος· «Χριστῷ συνεσταύρωμαι».
Ὁ Θεοφάνης ὁ Κεραμεὺς σχολιάζοντας τὴν ἐπιθυμία τοῦ Χριστοῦ νὰ σηκώσουμε τὸ Σταυρό του, τονίζει ὅτι ὁ Κύριος συνεχῶς μᾶς προτρέπει σ’ αὐτό: «οὐ μόνον ἐγὼ πρὸς τὸ παθεῖν ἐπείγομαι, ἀλλὰ πάντας βούλομαι τὸν αὐτὸν ἑλέσθαι μοι
θάνατον». Μόνον ἕνας Ἀρχηγός, ἕνας Ἡγέτης, στὴν ἱστορία τῆς γῆς καὶ τοῦ κόσμου τούτου, δὲν κολακεύει μὲ ὑποσχέσεις τοὺς ὀπαδούς Του. Καὶ ὄχι μόνον δὲν «τάζει» σὲ ὅσους θὰ τολμήσουν νὰ τὸν ἀκολουθήσουν ἀνέσεις, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ προβάλλει σ’ αὐτοὺς τὴ σημαία τοῦ Σταυροῦ!
Ἡ ζωὴ κοντὰ στὸ Χριστὸ εἶναι δόξα καὶ τιμὴ γιὰ τὴν ἀνθρώπινη εἰκόνα. Ἀλλὰ αὐτὴ ἡ τιμὴ πληρώνεται!... Τὸ τίμημα τοῦ Σταυροῦ εἶναι ὁ κλῆρος τῶν ὀπαδῶν τοῦ Χριστοῦ. «Ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν». Ὅλη σου ἡ ζωή, τονίζει ὁ Κύριος, θὰ εἶναι θυσία σταυροῦ, γιὰ νὰ μπορέσει νὰ γίνει «εὐωδία Χριστοῦ», ὅραμα πνευματικὸ καὶ ἀνάλαφρο, ὥστε νὰ ἔχει τὴ δυνατότητα νὰ ἀνεβαίνει πρὸς τὰ ἄνω, πρὸς τὴν τελειότητα, πρὸς τὰ ὑψώματα τῆς πνευματικῆς σφαίρας.
Αὐτὲς εἶναι οἱ «προγραμματικὲς δηλώσεις» τοῦ Ἀρχηγοῦ Χριστοῦ. Ἀλλὰ δὲν ἀρκοῦνται σ’ αὐτὴ τὴν ὁλοκληρωτικὴ τοῦ ἑαυτοῦ μας ἀπάρνηση. Προχωροῦν καὶ στὴ θέση τῆς ἄρσεως τοῦ σταυροῦ μας. «Καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ». Ὁ προσωπικός σου σταυρὸς σὲ ἀναμένει! Μέσα στὴ ζωὴ τῆς ἀρνήσεως τῆς ἁμαρτίας καλεῖσαι νὰ ζήσεις!...Ὅλη μας ἡ ζωὴ εἶναι σταυρός. Σταυρὸς ποὺ θὰ ἔμενε βάρος ἀσήκωτο γιὰ τὸν ἄνθρωπο, ἐὰν δὲν βρισκόταν ἐπικεφαλῆς τῶν σταυροφόρων ὁ μέγας τῶν αἰώνων Σταυροφόρος Χριστός.
Γι’ αὐτὸ ἡ ἄρση τοῦ σταυροῦ μας εἶναι συνδεδεμένη μὲ τὴν πορεία μας στὰ ἴχνη τοῦ Χριστοῦ. Μόνος ὁ ἄνθρωπος δὲν κατορθώνει ἀπολύτως τίποτε. Τὰ μάτια μας μποροῦν νὰ γελοῦν μέσα ἀπὸ τοὺς φακοὺς τῶν δακρύων, ὅταν ἀκολουθοῦμε τὸν Χριστό. Γιατὶ τότε ὅλα τὰ
βλέπουμε καὶ τὰ μετρᾶμε «ὑπὸ τὸ πρίσμα τῆς αἰωνιότητας».