Back to top

Άγιος Σιλουανός: Πως να προετοιμαστούμε να υποδεχθούμε το Πάσχα..

17/04/2019 - 20:15
Τι είδους προετοιμασία μας προτείνει ο Άγιος Σιλουανός για την υποδοχή του Πάσχα; – Γέροντας Σωφρόνιος (Σαχάρωφ) του Έσσεξ


Όσο ισχυρότερο είναι μέσα μας το Πνεύμα, τόσο ευκολότερα ξεχνούμε κάθε πληγή και συγχωρούμε κάθε προσβολή πού μας προκλήθηκε από τον αδελφό, και τόσο πλουσιότερα θα ξεχύνεται σε μας η χαρά της αιώνιας ζωής. Η αυτοεξουθένωση είναι μεγάλη πνευματική πράξη μπροστά στον Θεό. Ο Ίδιος ο Κύριος κένωσε τον Εαυτό Του. 
 
Διαβάζουμε λοιπόν στον πατέρα Σιλουανό τα λόγια: «η χάρη κατοικεί στους ελαχίστους»και όχι στους ανωτέρους. Έτσι έδωσε σε αυτόν ο Κύριος να γνωρίσει: «Όσο περισσότερο ταπεινώνεται ο άνθρωπος, τόσο περισσότερο αναλαμβάνει τον αγώνα της κενώσεως, τόσο υψηλοτέρα ανεβαίνει μπροστά στον Θεό, και τόσο περισσότερο γίνεται ικανός να προσλάβει τη μεγάλη χάρη».
Θα ήταν αφελές να σκεφτούμε ότι η συγκέντρωσή μας στον τόπο αυτό είναι ανθρώπινο έργο. Ο Ίδιος ο Κύριος μας συγκέντρωσε. Και εφόσον μας συγκέντρωσε ο Κύριος, ας μιμηθούμε τον Γέροντα Σιλουανό. Αυτός, κατά τις εορτάσιμες ημέρες στην αρχή της μοναχικής του ζωής, υπηρετούσε τους πατέρες και τους αδελφούς στην τράπεζα, και σκεφτόταν γιά την τόσο μεγάλη ευτυχία που του δόθηκε: «να διακονεί αυτούς που αγαπά ο Κύριος». 

Μια φορά μάλιστα, όπως γράφει, διακονώντας τους αδελφούς στην τράπεζα γεύθηκε για δεύτερη φορά τη χάρη της εμφανίσεως του Κυρίου. Επειδή όμως, σύμφωνα με τον πνευματικό νόμο, στις υψηλές αυτές καταστάσεις δεν μπορεί να αντέξει το ανθρώπινο σώμα, δίνονται μία ή το πολύ δύο φορές κατά τη διάρκεια της ζωής, και έπειτα παραμένουν ως μνήμη και ως γνώση (με τη μορφή ανάμνησης) μέσα μας. 
 
Στην πραγματικότητα όμως η δύναμη της χάριτος αποχωρεί. Ο όσιος Μακάριος ο Μέγας έλεγε ότι η άρση της χάριτος είναι αναγκαία, για να συνεχίσει ο άνθρωπος την επίγεια ζωή και δραστηριότητά του.
Όλοι σας με ακούσατε με Αγάπη. Προσπαθήστε όμως να εκπληρώσετε όλα αυτά πού σας είπα κατά τη Νηστεία αυτή. Γιατί λέω «κατά τη Νηστεία αυτή»; Το λέω, γιατί κατά παράδοξο τρόπο τώρα επικρατεί τεταμένη ατμόσφαιρα στον κόσμο. Και οι πιστοί και οι άπιστοι έχουν συνεχώς στο στόμα τους τους λόγους «αποκάλυψη», «αποκαλυπτικά γεγονότα», «αποκαλυπτικές προσδοκίες». 
 
Με ποιά μορφή θα έρθει το τέλος δεν γνωρίζουμε ακόμη. Αλλά εφέτος η ένταση είναι μεγαλύτερη από πριν. Ας προσπαθήσουμε τη Νηστεία αυτή να την κάνουμε νηστεία πάλης για εκείνο πού σας παρακάλεσα: γιά την ενότητα, πού θα είναι ενότητα κατ’ εικόνα της Αγίας Τριάδος.
Γιατί η προσευχή του Ιησού Χριστού προς τον Πατέρα, μόλις πριν από τον θάνατό Του στον Γολγοθά, περιέκλειε μέσα της το αίτημα, η ενότητα πού υπάρχει στο Είναι του Ίδιου του Θεού να δοθεί σε μας; Διότι αυτό αποτελεί την ύψιστη μορφή θεώσεως του ανθρώπου.
Είναι αφελές, ωστόσο, να σκεφτόμαστε ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς πόνο, χωρίς σταύρωση. Με τα μεγάλα παθήματα, την υπομονή όλων των εξουθενώσεων και όλων των αδικιών, κερδίζουμε τη δωρεά της χάριτος, της αγάπης εκείνης πού αγκαλιάζει τα πάντα. Και τότε θα γνωρίζουμε τον Θεό «καθώς έστι», δηλαδή ως «Αγάπη».