Είπε ο αββάς Μωυσής:
"Εάν δεν συμφωνήσει η πράξη με την προσευχή, είναι χαμένος ο κόπος σου".
Και τον ρώτησε άλλος αδελφός:
"Και τι σημαίνει να συμφωνεί πράξη και προσευχή;"
"Σημαίνει -είπε ο Γέροντας- αυτά για τα οποία προσευχόμαστε να μας απαλλάξει ο Θεός, να μην τα κάνουμε πια.
Γιατί όταν ο άνθρωπος παραιτείται από τα θελήματά του, τότε ο Θεός γίνεται φίλος του και δέχεται την προσευχή του".
Ένα άλλο θαυμαστό περιστατικό, που δείχνει πόσο ζωντανή είναι παρουσία του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, είναι και το ακόλουθο:
Ένα ανδρόγυνο προχωρημένης ηλικίας από την Θεσσαλονίκη, στολισμένο με ευλάβεια και θεοσέβεια, ήρθαν και προσκύνησαν τον Ιούλιο του 2008 την Παναγία μας.
Το αύριο κατάντησε ένας εφιάλτης στη ζωή των περισσοτέρων ανθρώπων. Μας απασχολεί το αύριο, μας φοβίζει το μέλλον. Πολλοί άνθρωποι το αντιμετωπίζουν με φόβο και αγωνία.
Απασχολεί το αύριο τον πατέρα τη μάνα. Τι να γίνουν τα παιδιά τους; Θα μπορέσουν να τα ζήσουν και να τα μεγαλώσουν; Θα μπορέσουν να τα μορφώσουν και να τα αποκαταστήσουν;
Τι θα γίνει αύριο, αναρωτιέται ο νέος.
""Χθες άνοιξα ένα μπουκαλάκι με Μέγα Αγιασμό που είχα από τα Φώτα του 1978. Ηταν εντελώς άθικτος....
... Μοσχομύριζε το αγιασμένο νεράκι.Εκανα τον Σταυρό μου και προσκύνησα τρεις φορές λέγοντας: Μέγας είσαι Κύριε και θαυμαστά τα έργα σου.
Εάν αυτό ήταν απλό νερό ποιός μπορεί να μου πει πως θα ήταν; Κάποιος ειδικός...;""
Επιστολή αναγνώστριας στο vimaorthodoxias
Πρέπει να ξέρεις παιδί μου, ότι πάνω από τους ανθρώπους που βρίσκονται στην Εκκλησία, αναρίθμητοι άγγελοι συμψάλλουν αοράτως μαζί τους.
Όταν όμως αρχίση κανείς απ τους πιστούς να αστειεύεται, να συζητή για τα βιοτικά ή να σχολιάζη τους άλλους, οι άγγελοι που τον βλέπουν αφήνουν τον ύμνο και θρηνούν πικρά για το κατάντημα του λέγοντας.
Μπορεί να σου πεί ο πνευματικός:
«Πως θα ήθελα να ήμασταν σε ένα ήσυχο μέρος, να μην είχα ασχολίες και να μου έλεγες τη ζωή σου από την αρχή, από τότε που αισθάνθηκες τον εαυτό σου· όλα τα γεγονότα που θυμάσαι και ποια ήταν η αντιμετώπισή τους από σένα, όχι μόνο τα δυσάρεστα αλλά και τα ευχάριστα, όχι μόνο τις αμαρτίες αλλά και τα καλά. Και τις επιτυχίες και τις αποτυχίες. Όλα. Όλα όσα απαρτίζουν την ζωή σου».
Ήρθε κάποιος νεαρός αναστατωμένος και μου είπε:
«Γέροντα, δεν πρόκειται να διορθωθώ. Μου είπε ο πνευματικός μου: αυτά είναι και κληρονομικά ».
Τον είχε πιάσει απελπισία. Εγώ, όταν μου πη κάποιος ότι έχει προβλήματα κ.λπ., θα του πω: «Αυτό συμβαίνει γι αυτόν και γι αυτόν τον λόγο· για ν αλλάξης, πρέπει να κάνης εκείνο κι εκείνο».
Άνοιξε την καρδιά σου Χριστιανέ μου!
Για τούτο ήρθε ο Χριστός. Να μπεί ολάκερος μέσα στήν καρδιά σου, να την φωτίσει με την θεική του λάμψη, να τις δώσει Ζωή, να την θερμάνει απο την παγωνιά του κόσμου.
Σήμερα είναι καιρός νά ετοιμασθούν οι ψυχές, γιατί, άν συμβή κάτι, δέν ξέρω τί θά γίνη.
Είθε νά μην έπιτρέψη ό Θεός νά έρθουν δύσκολες μέρες, αλλά άν έρθουν, μέ έναν μικρό σεισμό, μέ ένα τράνταγμα, θά σωριάσουν ολόκληρες αδελφότητες, ολόκληρα μοναστήρια, γιατί ό καθένας θά πάη νά σώση τόν εαυτό του και θά τραβήξη τήν πορεία του.
Οταν τρώμε θα πρέπει να προσευχόμαστε.
Ολες οι τροφές έχουν μέσα τους την δημιουργική ενέργεια του Θεού.
Ετσι με προσευχή πλησιάζουμε την υλική τροφή για να μας βοηθά.
Το φαγητό δίνει ενέργεια στο σώμα.
Το χρειαζόμαστε και για να εργαζόμαστε, και για να έχουμε δυνάμεις για προσευχή.
Στους προσευχομένους η ενέργεια του φαγητού μετατρέπεται σε πνευματική ενέργεια.
