Όμοια μπορείς να παρακινηθείς σε πένθος και δάκρυα με την ενθύμηση της ημέρας της Κρίσεως και των φοβερών τιμωριών της ατελεύτητης κολάσεως, εκεί, στην αιώνια φωτιά, στο παντοτινό σκοτάδι, όπου οι αμαρτωλοί θα κλαίνε απαρηγόρητοι και απελπισμένοι λέγοντας:
Ένας αδελφός έκανε συνεχώς αυτή την προσευχή στο Θεό: – Κύριε, δεν έχω φόβο Θεού! Στείλε μου λοιπόν κεραυνό ή καμιάν άλλη τιμωρία ή αρρώστια ή δαιμόνιο, μήπως κι έτσι έρθει σε φόβο η πωρωμένη μου ψυχή.
Τρία μεγάλα πράγματα σκέφτομαι, αδελφοί μου, ότι κάνει ο Κύριός μας για να δοξάσει όσους προσέρχονται με μετάνοια και εξομολόγηση. Ένα, βαπτίστηκε αν και δεν είχε ανάγκη να βαπτιστεί, γιατί «δεν διέπραξε καμιά παρανομία, ούτε βρέθηκε ποτέ δόλος και ψέμα στο στόμα του». Ούτε είχε ανάγκη να προσευχηθεί, αλλά προσευχήθηκε στην ανάσταση του Λαζάρου και στο όρος των Ελαιών.
Για την ξενηλασία, την ασέβεια και την γενικότερη αποστασία μας από τον Κύριο Ιησού Χριστό μας ομιλεί, ο Μακαριστός πατήρ Αθανάσιος Μυτιληναίος, λέγοντας κατά λέξη:
«Μόνο η μετάνοια καταργεί ή μεταθέτει το σχέδιο του Θεού. Αν προσέχαμε όλα αυτά τα σημάδια που μας δίνονται, θα είμαστε και προσεκτικότεροι στη ζωή μας. Εγώ δεν σας κρύβω ότι φοβάμαι, τρέμω ότι ο λαός μας θα πληρώσει, γιατί αποδώσαμε με την αρχαία έννοια της λέξεως την ύβριν στον Ιησού Χριστό».
Ο γέροντας Παΐσιος Κρητικός ο Αγιορείτης μιλάει για τους Έλληνες πολιτικούς οι οποίοι είναι καθρέπτης της κοινωνίας, για τον αφανισμό της Τουρκίας καθώς και για την ύπαρξη του ηγέτη που θα λυτρώσει την Ελλάδα ο οποίος μάλιστα δεν είναι πολιτικός.
Η προφητεία:
«Η Ελλάδα κατάντησε σκισμένο πουκάμισο και αυτή την στιγμή κυβερνάται από τον διάβολο. Είμαστε ένας όχλος πια… πρόβατα δίχως ποιμένα... δεν ξέρουμε που να πάμε. Δεν γνωρίζουμε που είναι το φως και που το σκοτάδι.
Γέρων Εφραίμ Φιλοθεΐτης: Για το μυστήριο της Μετανοίας και Εξομολογήσεως
Ο Θεός με το στόμα του Προφήτου Ησαΐα μάς παραγγέλλει λέγων:«Λούσασθε και καθαροί γίνεσθε, αφέλετε τας πονηρίας από των ψυχών υμών απέναντι των οφθαλμών μου, παύσασθε από των πονηριών υμών. Μάθετε καλόν ποιείν» (Ησ. α’ 16).Η μετάνοια προϋποθέτει αμαρτία. Όποιος δεν έχει αμαρτία, αυτός δεν έχει ανάγκη μετανοίας. Όλοι, και πρώτος εγώ, αισθανόμεθα αμαρτωλοί.
Έπειτα, βάζοντας νερό μέσα στον νιπτήρα, ένιψε, ω του θαύματος διά την άκρα συγκατάβαση του Κυρίου, τους άχραντούς Του πόδας!
Γυναίκα ελευθερίων ηθών, που μεταστράφηκε στον Χριστιανισμό και ανακηρύχθηκε Οσία από την Εκκλησία. Η μνήμη της τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία την 1η Απριλίου και την πέμπτη Κυριακή των Νηστειών και από τη Ρωμαιοκαθολική στις 3 Απριλίου.
Στην πρακτική των Πατέρων, που αναλύουμε αναφέρονται επτά σωματικές πράξεις στις οποίες στηρίζονται οι τρόποι και τα έργα της μετάνοιας.
Ως πρώτη πράξη στη μετάνοια οι Πατέρες τοποθετούν την η σ υ χ ί α. Είναι η απερίσπαστη διαγωγή. Η απομάκρυνση από τα αίτια, που δημιουργούν τις αφορμές της πτώσης και της ήττας, ειδικά σε όσους είναι ασθενείς χαρακτήρες, αλλά και από αυτόν τον «ως λέοντα περιπατούντα και ζητούντα να μας καταπιή» (“ Πέτρ. ε” 8).
Να μην αναβάλλουμε τη μετάνοια για το μέλλον.
Μετά το θάνατο δεν υπάρχει διόρθωση. Ο τωρινός καιρός είναι καιρός για μετάνοια. Μακάριος λοιπόν είναι εκείνος, πού δεν έπεσε καθόλου στα δίχτυα του εχθρού.
