ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Κάποιος είχε με έναν άλλο κάποια απ’τις βλακώδεις διαφορές, που έχουμε συνήθως.
Κάποια στιγμή, δηλ., του ξύνισε του ενός η μούρη του άλλου, και είχανε δέκα χρόνια να πουν καλημέρα. Αυτός ήρθε και με βρήκε και ήθελε να κοινωνήσει. Τα είπαμε, αναλυτικά.

Στο τέλος, λοιπόν, του λέω: “Πρέπει να συμφιλιωθείς με αυτόν τον άνθρωπο”. Εκείνος επέμενε (δεν ήθελε να συμφιλιωθεί).

Του είπα τότε και εγώ: “Κοίταξε, αν το βλέπεις έτσι, δεν μπορείς να κοινωνήσεις”.

Ενα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για τη σημασία του Σταυρού και γιατί δεν πρέπει να ντρεπόμαστε να το κάνουμε δημοσίως φιλοξενεί το basilica.ro.

Όπως γράφει στο άρθρο, οι πιστοί  κάνουν το σταυρό τους πολλές φορές μέσα στην εκκλησία, αλλά το αποφεύγουν όταν βρίσκονται σε δημόσιους χώρους.

«Μπορώ να κάνω το σταυρό μου όταν περνώ από μια εκκλησία; όταν αρχίζω το γεύμα μου, ή όταν αρχίζω τη δουλειά μου;»

Σημειώνω και ένα μέρος από την αμαρτωλή μου και απλή και αγράμματη προσευκή μου: Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος, ελέησον ημάς.

Το έργο της Ιεραποστολής στην Αφρική, υπό την σκέπη και την καθοδήγηση του Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας είναι αδιαμφισβήτητο σε μία ήπειρο, που η φτώχεια, η ασιτία, οι ασθένειες και οι πόλεμοι αποδεκατίζουν πληθυσμούς.

Σε κάθε χώρα της, Ιερείς με κίνδυνο την ζωή τους, ιεραπόστολοι και εθελοντές προσπαθούν, παράλληλα με κήρυγμα του ονόματος του Κυρίου, κυριολεκτικά να σώζουν ζωές.