Back to top

Κάλεσμα σε παγκρήτιο ξεσηκωμό για τη Μακεδονία

04/07/2018 - 09:18

Πατέρες και Συλλειτουργοί,

΅ΕΑΝ ΗΜΕΙΣ ΣΙΩΠΗΣΩΣΙΝ, ΟΙ ΛΙΘΟΙ ΚΕΚΡΑΞΟΝΤΑΙ»..
Άπευθύνοντας τήν παρούσα έπιστολή, σάς παρακαλώ καί σάς προτρέπω, όπως σταθείτε άρωγοί καί ένεργοί συμπαραστάτες στην φιλότιμη προσπάθεια πού ξεκίνησε στή Μεγαλόνησο, μέ τή διοργάνωση τών δύο συλλαλητηρίων, ύπέρ τής Έλληνικότητος τής Μακεδονίας μας, τήν έρχομένη Κυριακή, 8 Ιουλίου 2018, καί ώρα 7 μμ, στίς πόλεις τών Χανίων καί τού Ήρακλείου, Πλατεία Άγοράς καί Πλατεία Έλευθερίας άντίστοιχα, ώστε άναλαμβάνοντας τίς πατρικές έναντι τού ήμετέρου ποιμνίου, τού προδομένου καί χειμαζόμενου Όρθόδοξου Έλληνικού Λαού εύθύνες, νά διατρανώσουμε πώς ή Έκκλησία τού Χριστού ήταν, είναι καί θά είναι ό κατεξοχήν ύποστηρικτής τής Άλήθειας, Ίστορικής καί Σωτηριολογικής, πού παράλληλα άντιστέκεται καί όρθώνει τό άνάστημα καί τόν δίκαιο καταγγελτικό της λόγο έναντι οίασδήποτε άδικίας, κακίας ή διαστρεβλώσεως τής άληθείας, πού έπιχειρείται άπό τίς δυνάμεις τού σκότους, τής παραχάραξης καί τού ψεύδους!

Πράγματι, μία αίσχρά καί θρασεία μειοψηφία, έχει εξαπολύσει κατά τής εύλογημένης Πατρίδος μας μίαν άνευ προηγουμένου άνίερη έπίθεση, άλλοτε ύπογείως ύπονομεύοντας, καί ένίοτε όφθαλμοφανώς καταργώντας, ό,τι έως τίς μέρες μας ύπήρξε σήμα κατατεθέν καί σύμβολο έλληνικότητος καί όρθοδοξίας τού λαού μας.

Ή άποχριστιανοποίηση τού κράτους, καί ή μετάλλαξή του σέ ένα άθεο, άνθελληνικό καί άντίχριστο έργαλείο στά χέρια τής Παγκοσμιοποίησης καί τής Νέας Τάξεως Πραγμάτων, έχει ώς άπώτερο σκοπό του τήν όλοκληρωτική συντριβή τής Έκκλησίας καί τής Πατρίδος μας.

Ή διάλυση τού Έλληνισμού καί τής Όρθοδοξίας, μέσω τής παραχάραξης τής Ίστορίας, τής άλλοίωσης τής θρησκευτικής συνειδήσεως τών Έλλήνων, καί τής προβολής τού συνθήματος γιά τήν κατάργηση τού έθνους – κράτους, έπ’ ώφελεία μιάς πολυπολιτισμικής, πολυφυλετικής καί πολυθρησκευτικής κοινωνίας, πού έπιβάλλεται πασιφανώς πλέον, φιλοδοξεί νά πλήξει κυρίως τήν Έκκλησία, ώστε αύτή νά σιωπήσει καί νά περιοριστεί σέ έναν άνούσιο ρόλο πού δέ θά ένοχλεί, ή άκόμη χειρότερα, πού θά συνδράμει είτε άκουσίως, είτε άκόμη καί έκουσίως στήν ώς άνω άνίερη προσπάθεια έκρίζωσης τών τιμαλφών τού Γένους μας!

Ή Έκκλησία τού Χριστού, ή Όρθόδοξος καί μοναδική, όσο κι’ άν θέλουν κάποιοι νά φιμώσουν τήν άλήθεια, άμφισβητώντας τό δικαίωμα της νά έχει άποψη, όφείλει νά σταθεί στό ύψος τών περιστάσεων, καί νά μήν προδώσει τίς προσδοκίες πού έχει έναποθέσει πάνω της ό πολύπαθος λαός μας.

Ή Έλλάς θεμελιώθηκε πάνω στό αίματοβαμμένο ράσο τού παπά, καί στήν έλπίδα τής Άναστάσεως τού Γένους μας.
Θά ήταν τώ όντι αίσχρό καί νά σκεφτεί κανείς πώς ένώ ή Έκκλησία έχει τήν δύναμη νά ύπερασπιστεί τόν λαό μας, τήν Πίστη του καί τήν Ίστορία του, αύτή θά μείνει τελικά άδρανής καί σιωπούσα μπροστά στήν πνευματική γενοκτονία καί στόν βιασμό τής άλήθειας τών ήμερών μας!

Άς μήν άφήσουμε τόν λαό μας νά άγωνίζεται μόνος του χωρίς τήν άρωγή, τήν ύποστήριξη καί τήν ένεργό συμπαράσταση τής Έκκλησίας, στίς πλατείες καί στά συλλαλητήρια, πού άν μή τί άλλο προτάσσουν τήν διαφύλαξη καί ύπεράσπιση τής πνευματικής μας παρακαταθήκης, όπως μάς τήν μετέδωσαν ώς κληροδότημα οί πρόγονοι καί οί άγιοι πατέρες μας!
Τό κύμα τής άντίχριστης καί άνιστόρητης έπιθέσεως, δέν άναχαιτίζεται παρά μόνον μέ τήν ένεργό μας παρουσία σέ κάθε μετερίζι άγώνα καί προάσπισης τών ίερών καί όσίων μας.

Δέν είσήλθαμε στήν Έκκλησία γιά νά ζούμε βολεμένοι καί νά άρκούμαστε σέ έκδηλώσεις, πανηγύρια καί στόν μισθό μας.
Έχουμε χρέος έναντι Θεού καί άνθρώπων νά θυσιαζόμαστε, ώστε νά ζήσει τό ποίμνιο, πού μάς έμπιστεύθηκε ό Σωτήρας Χριστός, κι’ όχι νά στεκόμαστε άπαθείς παρατηρητές τών έκτελεστών του!

Ό λαός μας ξέρει νά ύπερασπίζεται τά ίερά καί τά όσια του.

Τό έχει κατ’ έπανάληψιν άποδείξει.

Καί θά τό άποδείξει καί πάλι.

Άς τό άποδείξουμε κι’ έμείς δηλώνοντας βροντερά παρών στό πεδίο τού δίκαιου αγώνα!

Μέ τήν παρούσα, άποποιούμαι έν τέλει τήν εύθύνη πού άπορρέει καί στοιχειοθετείται άπό τήν σιωπή γιά όλα όσα άπίστευτα καί άνίερα γινόμαστε μάρτυρες στίς μέρες μας, άφού, τελικά, δέν είναι περισσότερο άδικος αύτός πού διαπράττει τήν άδικία άπό έκείνον πού τήν άντιλαμβάνεται, όμως δέν πράττει τίποτα γιά νά τήν έμποδίσει.

Ή σιωπή στήν προκειμένη περίπτωση θεωρείται συγκατάθεση καί παραδοχή.

Άς έπωμιστεί ό καθείς τίς εύθύνες πού τού άναλογούν ώς έκ τής ίερατικής θέσεως πού κατέχει, καί άς φροντίσει νά γίνει άρεστός στόν Κύριο ήμών Ίησού Χριστό μάλλον παρά στόν Άρχοντα τού κόσμου τούτου!

«Έντολή γάρ Κυρίου μή σιωπάν, έν καιρώ κινδυνευούσης πίστεως. Ώστε ότε περί Πίστεως ό λόγος, ούκ έστιν είπείν, έγώ τίς είμί; Ίερεύς, άρχων, στρατιώτης, γεωργός, πένης; Ούδείς μοι λόγος καί φροντίς περί τού προκειμένου. Ούά, οί λίθοι κράξουσι καί σύ σιωπηλός καί άφροντις;»

Παπά Δημήτρης Κατσιφαριανά Χανιά.