Πριν από μερικές εβδομάδες, η ιταλική Guardia di Finanza κατέσχεσε στο λιμάνι της Ανκόνα ένα ασυνήθιστο παράνομο φορτίο: κοράλλια αλιευμένα στην Ελλάδα και με τελικό προορισμό τη Γαλλία. Τα λευκά κοράλλια του προστατευόμενου είδους Scleractinia ήταν τυλιγμένα με σκληρό χαρτί και τοποθετημένα σε χαρτοκιβώτια, πάνω στα οποία οι αποστολείς είχαν κολλήσει ταινία με την επιγραφή «Προσοχή Εύθραυστον».
Το εμπόριο κοραλλιών είναι μια άγνωστη δραστηριότητα, που αποδίδει όμως σημαντικά κέρδη σε όσους εμπλέκονται, δηλαδή αλιείς-δύτες, μεσάζοντες κι εμπόρους. Δεν γίνεται πάντα με τη νόμιμη διαδικασία και τους περιβαλλοντικούς όρους που προβλέπονται, έτσι τα τελευταία χρόνια καταγράφεται στις αναφορές των διεθνών διωκτικών Αρχών ως ξεχωριστή κατηγορία των εγκλημάτων σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος.
INTERPOL-@WCO_OMD OPERATION THUNDERBALL sees nearly 2000 wildlife seizures by #customs and #police forces worldwide, including coral and reptile-derived merchandise intercepted by Italy's @GDF in #Bologna and #Venise #wildlife #endwildlifecrime https://t.co/lC0tdDJhxl pic.twitter.com/QPmkHfO55Z
— INTERPOL (@INTERPOL_HQ) 11 Ιουλίου 2019
Τα κοράλλια των ελληνικών θαλασσών λεηλατούνται. Η συγκομιδή καταλήγει συνήθως σε εργαστήρια ακριβών κοσμημάτων. Το φαινόμενο ευνοεί η νομοθεσία στην Ελλάδα, που θεωρείται ότι είναι δύσκολο να εφαρμοστεί και παραμένει κενό γράμμα. Οι περιορισμοί για την αλιεία των κοραλλιών περιγράφονται σε Νόμο του 1987 κι ένα προεδρικό διάταγμα του 1994. Οι επαγγελματίες αιτούνται ειδική άδεια, η οποία εκδίδεται από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και ισχύει για εννιά μήνες, από τον Απρίλιο έως τον Δεκέμβριο.
Η συλλογή γίνεται από δύτες, με το χέρι ή με σκαπάνη, αλλά επίσης και από αλιευτικό συνεργείο πάνω σε σκάφος. Περιορισμοί υπάρχουν και στα αλιευτικά εργαλεία, για παράδειγμα επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί συρόμενη ράβδος που λέγεται «ιτζένιο» ή ένα συρόμενο εργαλείο που λέγεται «αυγό του Κολόμβου», όμως απαγορεύεται αυστηρά ο «σταυρός του Αγίου Ανδρέα», εργαλείο που σαρώνει και καταστρέφει τον βυθό.
Όταν κάποιος δύτης ανακαλύψει έναν καινούριο κοραλλιογενή ύφαλο, είναι υποχρεωμένος να τον χαρτογραφήσει και να τον δηλώσει στο τοπικό Λιμεναρχείο. Η εκμετάλλευση κάθε τέτοιας «ζώνης» δεν μπορεί να υπερβεί τα πέντε χρόνια, ενώ μετά από αυτό επιβάλλεται απαγορευτικό 25 ετών, ώστε τα κοράλλια να «ξεκουραστούν» και ο ύφαλος να ξαναγεννηθεί. Τέλος, τα κοράλλια πρέπει να βγουν στο λιμάνι που έχει δηλωθεί από κάθε αλιέα, να καταγραφούν κι επίσης να φυλάσσονται σε γνωστό αποθηκευτικό χώρο
πηγη vice