Η ρωσική άρνηση να συμμετάσχει σε ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις για τον πόλεμο στην Ουκρανία στο Βατικανό, όπως πρότειναν ευρωπαϊκοί και αμερικανικοί κύκλοι, δεν εδράζεται απλώς σε ζητήματα διπλωματικής σκοπιμότητας. Αντιθέτως, εδράζεται σε έναν πολύπλοκο συνδυασμό γεωστρατηγικών ανησυχιών, νομικών εμποδίων και μιας εκκλησιαστικής θεώρησης με αναθεωρητικά χαρακτηριστικά. Το δόγμα της «Τρίτης Ρώμης», ιδεολογικό και θεολογικό θεμέλιο της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, δεν αποδέχεται τη Ρώμη ως συνομιλητή, αλλά ως αντίπαλο που πρέπει να παραγκωνιστεί.
Η στάση αυτή, μακριά από το να είναι έκφραση «εκκλησιαστικής αυθεντίας», εκλαμβάνεται σήμερα ως δογματικός σοβινισμός με σαφή πολιτική χρησιμοθηρία, που υπονομεύει κάθε σοβαρή πρωτοβουλία ειρήνευσης στην Ουκρανία. Η ρωσική άρνηση να συμμετάσχει σε ειρηνευτικές συνομιλίες στο Βατικανό δεν μπορεί να ιδωθεί αποκομμένα από την αυτοεικόνα της Ρωσίας ως πνευματικού διαδόχου της ρωμαϊκής και βυζαντινής παράδοσης.