Μαρτυρία Ελένης Αγγελοπούλου: Το βράδυ της παραμονής, 4 Νοεμβρίου 1961, που θα γινόταν η Ανακήρυξη εις Άγιο του Σεβασμιωτάτου Πενταπόλεως Νεκταρίου, του Δεσπότη μας, με πλησίασε ο τότε διοικητής χωροφυλακής του νησιού μας[της Αίγινας], ο Ηλίας Ζερβός. Με παρεκάλεσε -το ’κανε κι αλλού- να φιλοξενήσω δυο άτομα.
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή, αναφέρεται στο θαύμα της θεραπείας του τυφλού στην Ιεριχώ. Αποτελεί θαυμαστό υπόδειγμα προσωπικής κοινωνίας ανθρώπου με τον Ιησού Χριστό, ως Σωτήρα και Λυτρωτή. Με την περικοπή αυτή, ο Ευαγγελιστής θέλει να μας διδάξει την πίστη την οποία πρέπει να έχουμε και πως αν η πίστη αυτή είναι πραγματικά αληθινή τότε αυτή βραβεύεται απ’ τον Θεό.
Ο Προφήτης Ναούμ που τιμά σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ένας από τους δώδεκα μικρούς λεγόμενους προφήτες. Έζησε τον 5ο αιώνα προ Χριστού (άκμασε περί το 460 π.Χ.) και ήταν από τη φυλή του Συμεών. Πατρίδα είχε την Ελκεσέμ, γι’ αυτό ονομάστηκε και Ναούμ ο Ελκεσαίος.
(επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
[Διήγηση του π. Δημητρίου Μπεζάν]:
Ήταν την παραμονή του Αγίου Δημητρίου. Ήρθα στην Μονή Συχαστρία [στην Ρουμανία] από βραδύς. Το πρωί πριν φύγω μπήκα στην εκκλησία και προσκύνησα. Μετά αποτραβήχτηκα στο πίσω στασίδι και προσευχόμουν.
Ο ατομικισμός ζει και βασιλεύει, ενώ η απάτη έγινε «χάρισμα». Μεγάλωσαν γενιές που διδάχτηκαν πως να αρπάξουν. Και αυτό σε ένα καθεστώς πλήρους ατιμωρησίας… Μάλιστα, όσα πιο πολλά «αρπάζεις» τόσο περισσότερο απομακρύνεσαι από την τιμωρία. Αυτό το βλέπει ο Θεός. Σήμερα επιτρέπει να δεχτούμε μερικές σφαλιάρες, ελπίζοντας πως θα συνέλθουμε, όπως συμβαίνει και στους μεθυσμένους.
Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας
Είναι το Ορθόδοξο νηπιαγωγείο- πρότυπο στο κέντρο της Αφρικής, είναι ο χώρος που «σφύζει» από Ορθοδοξία και αγάπη.
Ο λόγος για το Ορθόδοξο νηπιαγωγείο της Αναστάσεως στην Ανατολική Ουγκάντα όπου διοργανώθηκε χθες η τελετή αποφοίτησης με επικεφαλής τον εφημέριο π. Χρυσόστομο Koolya ο οποίος έπειτα από επικοινωνία του με τους γονείς των παιδιών μερίμνησε για να λάβει χώρα η όμορφη δράση.
Στον γραφικότατο οικισμό του Νησιού, της λίμνης των Ιωαννίνων, ένα κομμάτι γης ιερό και αγιασμένο, αφού αποτελεί την τρίτη μοναστική πολιτεία στη χώρα μας, βρίσκεται η Ιερά Μονή του Αγίου Νικολάου των Φιλανθρωπηνών, το σημαντικότερο μεταβυζαντινό μοναστήρι των Ιωαννίνων.
«Αυτός γαρ εστιν η ειρήνη ημών, ο ποιήσας τα αμφότερα εν και το μεσότοιχον του φραγμού λύσας, την έχθραν, εν τη σαρκί αυτού τον νόμον των εντολών εν δόγμασι καταργήσας, ίνα τους δύο κτίση εν εαυτώ εις ένα καινόν άνθρωπον ποιων ειρήνην, και αποκαταλλάξη τους αμφοτέρους εν ενί σώματι τω Θεώ διά του σταυρού αποκτείνας την έχθραν εν εαυτώ»(Εφεσ. 2, 14-16)
Η πυκνή βλάστηση, το καταπράσινο τοπίο, τα κρυστάλλινα νερά του ποταμιού που τρέχουν ανάμεσα στα δένδρα του φαραγγιού, δημιουργούν μια εικόνα που παρόμοιες μόνο ο Παντοδύναμος θα μπορούσε να δημιουργήσει.
