Ο γερω-Αθανάσιος, αδελφός κατά σάρκα του γερω-Ιωσήφ του Ησυχαστού [οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστού], δεν έκανε πολλή υπακοή στον Γέροντά του.
Μία μέρα είδε σε όραμα στον τόπο της εικόνος του Χριστού, στο τέμπλο της Εκκλησίας τους, να είναι η εικόνα του Γέροντά του.
Ρώτησε, ποιος έβαλε την φωτογραφία του Γέροντα στην θέση του Χριστού;
Τότε άκουσε φωνή να λέη:
– Τώρα, αυτός είναι στην θέση του Χριστού, σ’ αυτόν να υπακούης.
****
Κάποτε εργαζόταν [ο π. Αθανάσιος] σε παγκοινιά* στον τρύγο.
Μέσα στον καύσωνα οι πατέρες εργαζόμενοι έτρωγαν και καμμία ρόγα.
Ο π. Αθανάσιος δεν έτρωγε.
Τον ρώτησε ο γερω-Συμεών ο Καυσοκαλυβίτης:
– Δεν παίρνεις κάτι και συ;
-Γερω-Συμεών, το να φυλάς το τυπικό σου στο Κελλί σου ειναι εύκολο, αλλά αξία έχει, όταν το φυλάς και εκτός.
* Παγκοινιά είναι η εργασία η οποία γίνεται από κοινού με την συμμετοχή όλης της αδελφότητας μιας μονής, μιας σκήτης, ενός κελλιού…
Απόσπασμα από το βιβλίο, «Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορειτική παράδοση», Άγιον Όρος.