Ο Όσιος Συμεών ο ανυπόδητος και μονοχίτων, καταγόμενος από το Γερακάρι Αγιάς,υπήρξε μεγάλη οσιακή μορφή με έντονη ιεραποστολική και θαυματουργική δραστηριότητα. Τελευταίος σταθμός της περιήγησής του η Κωνσταντινούπολη, όπου θεραπεύει την κόρη του Βεζίρη και με τα πλούσια δώρα, χρήματα και προνόμια που έλαβε, επιστρέφει και ολοκληρώνει τις εργασίες αποπεράτωσης της Ιεράς Μονής και αργότερα αναγνωρίζεται με Πατριαρχικό σιγίλλιο ως Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή.
Η Ιερά Μονή είναι άβατη για τις γυναίκες, σύμφωνα με όσα όρισε ο Όσιος ιδρυτής της. Το Καθολικό είναι απλός Βυζαντινός Ναός με λίγες τοιχογραφίες στην οροφή και στο τέμπλο. Το όλο συγκρότημα δίνει την εντύπωση ενός ασκητικού – αγροτικού μοναστηριού, που καλύπτει στοιχειωδώς τις ανάγκες των μοναχών. Η Μονή βρίσκεται σε δύσβατη και απομονωμένη δασώδη περιοχή και το χειμώνα αποκόπτεται εντελώς λόγω χιονοπτώσεων από τον υπόλοιπο κόσμο. Στην περίοδο του εμφυλίου, αντάρτες άρπαξαν τα πτωχικά υπάρχοντά της και την βομβάρδισαν. Η αδελφότητα αγωνίσθηκε να αποκαταστήσει τα κτίσματα. Η Μονή διαθέτει ως θησαυρό και ευλογία αδαπάνητη την τιμία κάρα του κτίτορος Οσίου Συμεών και το δεξί χέρι του Αγίου Γερασίμου του Νέου.
