Την ώρα εκείνη της ταφής του Αγίου [Γεωργίου του εξ Εφέσου, Νεομάρτυρα, † 5 Απριλίου 1801] άλλοι από τους Χριστιανούς έκοβαν τρίχες από το κεφάλι του και άλλοι αιματοβαμμένα κομμάτια υφάσματος από τα ρούχα του.
Ο Γεώργιος, από τη Θεία χάρη που έλαβε, τόσα θαύματα έκανε από το ιερό του μνήμα, ώστε πήρε το επίθετο θαυματουργός. Ιδού ένα από αυτά.
Κάποιος Τούρκος ο οποίος ονομαζόταν Εσμέτ, είχε έναν αδελφό που έπασχε για αρκετά χρόνια από μια ανίατη αρρώστια.
Αυτός, λοιπόν, πήγε με μεγάλη ευλάβεια στον ιερό και πάνσεπτο ναό του Γεωργίου και παρακάλεσε τον θαυματουργό Άγιο Γεώργιο για τη σωτηρία του αδελφού του. Την ώρα της παρακλήσεως άκουσε έναν χαρακτηριστικό ήχο μέσα στον τάφο και επιστρέφοντας ανήσυχος στο σπίτι τού μέχρις εκείνης της ώρας δυστυχούς αδελφού του τον βρήκε υγιέστατο.
Αυτό το θαύμα έγινε αφορμή για να γίνουν όλοι συγγενείς του ιαθέντος, όπως και ο ίδιος, Χριστιανοί.
Από το βιβλίο του Μανόλη Γ. Βαρβούνη, ο «Άγιος Γεώργιος ο εξ Εφέσου», των εκδόσεων Ακρίτας.