(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
[Διήγηση του Γέροντα, π. Βησσαρίωνα, της Ιεράς Μονής Αγάθωνος]:
Το 1942-1943 οι Γερμανοί έκαψαν τα χωριά της Καρδίτσας.
Όταν έκαψαν το μοναστήρι της Κορώνας [Μονή Υπεραγίας Θεοτόκου, η επονομαζόμενη Κορώνα ή Κρύα Βρύση] πήγα στους Γερμανούς και διαμαρτυρήθηκα. Έκτοτε δεν πείραξαν τα μοναστήρια.
Στο χωριό Μαγουλίτσα της Καρδίτσας υπηρετούσε ένας πολύ καλός παπάς. Παπουλάκο τον λέγαμε.
Τη μέρα που έκαψαν το μοναστήρι της Κορώνας ο Παπουλάκος αυτός συνάντησε στο δρόμο του χωριού έναν ιερέα…
Τον είδε λυπημένο και τον ρώτησε τι έχει. Ο ιερέας του είπε:
– Σήμερα καίγεται το σπίτι μου.
– Ποιο είναι; τον ρώτησε ο Παπουλάκος.
– Να, εκείνο κει, είπε ο ιερέας και έδειξε το μοναστήρι.
Και αμέσως εξαφανίστηκε…
Ήταν ο Άγιος Σεραφείμ! [Άγιος Σεραφείμ, Αρχιεπίσκοπος Φαναρίου και Νεοχωρίου, ο Νέος Ιερομάρτυρας, (†1601). Στο μοναστήρι αυτό είχε γίνει μοναχός ο Άγιος].
Από το βιβλίο του Δημοσθένη Κ. Λέμα “Γέρων Βησσαρίων, Της Ιεράς Μονής Αγάθωνος, Η άγια ζωή του και το άφθαρτο σκήνωμα”. Έκδοση Εταιρείας Ορθοδόξων Σπουδών.