Πανηγυρίζει η Ι. Μονή Αγίου Δημητρίου «Βαλέτσικο» Τσαριτσάνης, σε ανάμνηση του θαύματος του Αγίου Δημητρίου το 1905, τότε που ο Άγιος εξεδίωξε τους Οθωμανούς στρατιώτες.
Σύμφωνα με το πρόγραμμα, στο ιστορικό μοναστήρι της Τσαριτσάνης:
«Η Μονή του Αγίου Δημητρίου («Βαλέτσικο») Τσαριτσάνης είναι κτίσμα του 1600 περίπου. Λέγεται πως ο Άγιος με θαυμαστή επέμβασή του θεράπευσε τον ασθενή υιό ενός Σέρβου αξιωματούχου, ο οποίος σε ένδειξη βαθύτατης ευγνωμοσύνης προς τον θαυματουργό Μεγαλομάρτυρα έκτισε Ναό προς τιμή του. Η Μονή μεγαλύνεται και ακμάζει μέσα στο πολυτάραχο πέρασμα του χρόνου κατά τον 17ο και 18ο αιώνα. Στη συνέχεια, όμως, εξαιτίας πολλών και αστάθμητων συγκυριών, βαίνει προς την παρακμή, ώστε στις αρχές του περασμένου αιώνα να φθάσει σε σημείο εγκατάλειψης και παράδοσης στη φθορά των δυσμενών καιρικών συνθηκών, που επικρατούν στον ορεινό όγκο όπου είναι κτισμένη. Εντούτοις παρά την ερήμωσή της από μοναχούς, συνεχίστηκε να τελείται Θεία Λειτουργία, κάθε Σάββατο και σε τακτά χρονικά διαστήματα, από τους ιερείς της Τσαριτσάνης. Στις 29 Οκτωβρίου του 1905 (ημέρα Σάββατο) και ενώ ετελείτο η Θεία Λειτουργία, εμφανίζεται ο Άγιος Δημήτριος στη Μονή που φέρει το όνομά του, ως έφιππος στρατιώτης κατευθυνόμενος προς το Ναό, αφού προηγουμένως διήλθε χωρίς αντίσταση από την καλά ασφαλισμένη πύλη του μοναστηριού, η οποία αυτομάτως με το πέρασμα του Αγίου, άνοιξε βίαια, προκαλώντας φόβο και τρόμο στο τουρκικό απόσπασμα, που είχε εγκατασταθεί τότε στον ιερό χώρο! Την επομένη κιόλας ημέρα οι Τούρκοι στρατιώτες εγκατέλειψαν οριστικά το μοναστήρι. Εντός του ναού, σε ειδικά σεσημασμένο χώρο, είναι χαραγμένη επάνω σε επιδαπέδια μαρμάρινη πλάκα, οπλή αλόγου, που αποδίδεται στον έφιππο Άγιο.
Μετά από ακριβώς έναν αιώνα, στις 29 Οκτωβρίου του 2005, η Ι. Μονή «Βαλέτσικο» Τσαριτσάνης επαναλειτούργησε και επίσημα.
Ήδη, η Ι. Μονή επανδρώνεται και με μοναχούς και αποτελεί ένα ζωντανό μνημείο – πνευματικός «φάρος» της περιοχής, επισκέψιμο και ανοιχτό για τους ντόπιους και τους επισκέπτες.