Στις 19 Οκτωβρίου ο βουλγαρικός λαός και η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμούν τον Άγιο Ιωάννη της Ρίλα /876-946/. Μέχρι την ηλικία 25 χρονών ήταν απλός βοσκός. Χειροτονήθηκε μοναχός και κήρυσσε σε διάφορα μέρη, κυρίως κατά τν περίοδο του βουλγάρου βασιλιά Πέταρ Α΄. Στο τέλος της ζωής του έμεινε ως ερημίτης στο βουνό Ρίλα, όπου ίδρυσε τη Μονή της Ρίλα. Η ζωή του πέρασε σε δύσκολη εποχή αυξανόμενης κοινωνικής ανισότητας λόγω της ανάπτυξης του φεουδαλικού συστήματος. Ο Άγιος ήταν εξαιρετικά δημοφιλής και όταν ήταν ζωντανός. Ακόμη και ο ίδιος ο βασιλιάς Πέταρ πέρασε την τεράστια για την εποχή απόσταση από την πρωτεύουσα Βελίκι Πρεσλάβ μέχρι το βουνό Ρίλα για να τον δει.
Ο Ιωάννης υποκλίθηκε στον βασιλιά, αλλά χωρίς να δεχθεί τα δώρα του από χρυσό. Κήρυττε ανάμεσα στους ανθρώπους πίστη, αγάπη και ελπίδα, καθώς και προσπάθεια για σεμνή και αξιοπρεπή γήινη ζωή. Βοηθούσε ανθρώπους σε ανάγκη, τους ιάτρευε από βαριές ασθένειες, έκανε θαύματα. Ένα από τα θαύματά του έδειξε τη δύναμή του μετά θάνατον. Όταν τα λείψανά του προσωρινά βρέθηκαν στο Έστεργκομ της Ουγγαρίας, ο ντόπιος αρχιεπίσκοπος δεν αναγνώρισε τον Άγιο και έχασε τη φωνή του, μέχρι που πήγε να υποκλιθεί στον Άγιο Ιωάννη. Σήμερα τα λείψανα του Αγίου, τον οποίο ο βουλγαρικός λαός τιμά ως προστάτη, φυλάσσονται στη Μονή της Ρίλα.
Η 19η Οκτωβρίου τιμάται και ως Ημέρα του Βουλγάρου Ιατρού, γιορτή της Ιερατικής Σχολής της Σόφιας «Άγιος Ιωάννης της Ρίλα», πολλών ναών και μερικών πόλεων στη Βουλγαρία.