Την αγάπη και την ελπίδα τους για «κάτι καλύτερο» θα αναζητήσουν και σήμερα με μαζική παρουσία κατά χιλιάδες στην Πρίγκηπο, στον Αη Γιώργη τον Κουδουνά. Νιώθουν την ανάγκη να εκφράσουν τη θρησκευτικότητά τους με τρόπους που δεν παραπέμπουν σε καμία περίπτωση στο Ισλάμ. Μνήμες αιώνων καταχωρημένες στο DNA τους, έρχονται στο φως. Και όλοι υπομονετικά στην ουρά για πολλές ώρες, θα περιμένουν να προσκυνήσουν τον Άγιο τους…
23/04/2018 - 09:12
Δεσπόζει επιβλητικά στην κορυφή του νότιου λόφου της Πριγκήπου, του μεγαλύτερου και ίσως ωραιότερου από όλα τα Πριγκηπονήσια στη θάλασσα του Μαρμαρά. Πρόκειται για το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά, όπου ενώνονται οι προσευχές χριστιανών και μουσουλμάνων που συρρέουν κατά χιλιάδες, για να προσκυνήσουν την εικόνα του Αγίου και να ζητήσουν να εισακούσει τις παρακλήσεις τους.
Η παράδοση θέλει τη μονή να χτίστηκε το 963, όταν βασίλευε ο Νικηφόρος Φωκάς, και τη θαυματουργή εικόνα του Αγίου Γεωργίου να έχει δοθεί στο μοναστήρι από τη γυναικεία Μονή της Ειρήνης της Αθηναίας. Η εικόνα αυτή έμεινε χωρίς να υποστεί καμία φθορά μέχρι την εύρεσή της από κάποιο βοσκό. Σύμφωνα με το θρύλο, ο βοσκός είδε στον ύπνο του τον Άη Γιώργη να του προτείνει να ανέβει στο λόφο για να τον βρει. Του είπε να σκάψει εκεί όπου θα άκουγε κουδούνια να χτυπούν. Έτσι και έγινε. Ο βοσκός ακολούθησε κατά γράμμα αυτά που του είπε ο Άγιος και βρήκε την εικόνα σκεπασμένη από μια αρμαθιά κουδούνια, γι' αυτό πήρε την ονομασία «Κουδουνάς». Στη συνέχεια, επανίδρυσε τη μονή προς τιμή του Αγίου. Από τότε δίνονται στους χιλιάδες προσκυνητές κουδουνάκια ως ευλογία του Αγίου τα οποία κατά τους ίδιους «θαυματουργούν». Σύμφωνα με την παράδοση και μέχρι σήμερα, όσοι κάνουν τάμα παίρνουν ένα «κουδουνάκι» και όταν υλοποιείται το τάμα τους το επιστρέφουν, φέρνοντας στο μοναστήρι λάδι, χρήματα κ.ά.
Μάλιστα, κάθε χρόνο το επισκέπτονται 250.000 άτομα, κυρίως Τούρκοι, γυναίκες, άντρες και παιδιά που ανεβαίνουν προς το μοναστήρι κρατώντας στα χέρια τους καρουλάκια. Ξετυλίγουν την κλωστή μέχρι να φτάσουν στην είσοδο της εκκλησίας. Δεν επιτρέπεται να μιλάνε όσο ανεβαίνουν. Μπορούν να μιλήσουν μόνο στην επιστροφή όταν θα έχουν αφήσει την ευχή τους στον Άγιο. Μόνο έτσι θα τους ακούσει ο Άγιος και θα πραγματοποιήσει την ευχή τους. Ο καθένας γράφει ό,τι θέλει σε ένα χαρτάκι και το αφήνει στον Άγιο. Πολλοί θα επιστρέψουν σε σύντομο χρονικό διάστημα για να ευχαριστήσουν τον Άη Γιώργη που άκουσε την προσευχή τους και ικανοποίησε την επιθυμία τους ή βρήκε λύση στο πρόβλημά τους.
Το μοναστήρι γιορτάζει δύο φορές το χρόνο. Του Αγίου Γεωργίου και της Αγίας Θέκλας, στις 24 Σεπτεμβρίου, όταν θα συρρεύσει και πάλι μεγάλο πλήθος προσκυνητών.
Δείτε ένα χαρακτηριστικό ΒΙΝΤΕΟ, για να μάθετε γιατί ονομάστηκε ο Αη Γιώργης, κουδουνάς
