«Ο Θεός υπάρχει», ο γκρίζος χαρούμενος γέρος, ψηλός και λυγισμένος με εκφραστικά χαρακτηριστικά, μίλησε συχνά φωναχτά. Το όνομά του ήταν ο Fyodor Mikhailovich Makhov. Εκείνη την εποχή σε όλα τα σχολεία και τα ινστιτούτα διδάσκονταν ότι δεν υπάρχει Θεός, και οι πιστοί θεωρούνταν ως οπισθοδρομικοί ή τρελοί. Ο Fyodor Machov διαβεβαίωσε την ύπαρξη του Θεού αφού σώθηκε από το νερό.
Μία πολύ κρίσιμη περίπτωση μικροκυτταρικού καρκίνου πνεύμονος. Υπήρχε συγκέντρωση υγρού τόσο στον πνεύμονα αλλά και μεγάλη περικαρδιακή συλλογή-υγρό στην καρδιά. Κοινώς, η κατάσταση σύμφωνα και με τους θεράποντες ιατρούς του κρίθηκε κρίσιμη και άκρως επείγουσα.
'Το 1998 εισήχθηκα στο Ωνάσειο. Ήμουν 16 χρονών με καρδιακή ανεπάρκεια και ήδη ένα χειρουργείο. Οι γιατροί ήταν απαισιόδοξοι.
Προφήτης Ηλίας είναι ο μέγιστος των Προφητών είναι ανώτερος κι απ’ αυτόν τον προφήτη Ησαΐα τον μεγαλοφωνότατο. Η παρουσία του με τα θαύματά του συγκλονίζει τους πιστούς και όχι μόνο.
Μια κοπέλα ευγενής και ωραία, που καταγόταν από την Καππαδοκία, ήταν αρραβωνιασμένη. Έπειτα μετάνιωσε η νέα και δεν τον ήθελε τον μνηστήρα.
Αλλά για να μη την ενοχλεί εκείνος, έφυγε και πήγε στο Μοναστήρι, που ήταν Ηγουμένη η Αγία Ειρήνη η Χρυσοβαλάντου, κοντά στην Κωνσταντινούπολη και εκεί μόνασε.
Βιώματα ανθρώπων που συγκλονίζουν...Ενα θαύμα τους αλλάζει την ζωή και του ενισχύει την πίστη..
Κάποια νεαρή δασκάλα Μαρία Καλημαγείρου, με καταγωγή απ’ τη Μικρά Ασία, ασθενούσε από βαριά νευρασθένεια, που ήδη έφθανε στην τρέλα. Μετά από πολύχρονη και μάταια θεραπεία στην Αθηναϊκή πολυκλινική η μητέρα της την πήγε στην Τήνο. Όταν έφθασαν εκεί, η Μαρία δεν ήθελε με τίποτα να πάει στην εκκλησία.
Η Ειρήνη από μικρή αισθανόταν την παρουσία του Αγίου Νεκταρίου δίπλα της. Σε κάθε σημαντική στιγμή της ζωής της ο Άγιος Νεκτάριος ήταν εκεί. Με τον δικό του τρόπο που για κάποιους μπορεί να φαντάζει τυχαίος. Το επαναλαμβανόμενο γεγονός, όμως, παύει να είναι τυχαίο γεγονός.
Ονομάζομαι Ιωάννης Κανταρτζόγλου και θα ήθελα να κάνω γνωστά δύο θαύματα του Αγίου Ραφαήλ τα οποία έγιναν στην οικογένειά μου και τα βίωσα προσωπικά. Το πρώτο συνέβη το 2000 και το δεύτερο έγινε το 2012.
– Κουκάκι, παρακαλώ!…
– Ευχαρίστως, του απαντώ
