«Την είδα ολοζώντανη την Αγία Μαγδαληνή»
Πολλά είναι τα θαύματα που έκανε και κάνει η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή. Θα αναφέρουμε, όμως, το εξής συγκλονιστικό:
Ονομάζομαι Αλεξάνδρα Φιλιππίδου, το γένος Κωστοπούλου και ζω στις Καμάρες Πατρών.
Πολλά είναι τα θαύματα που έκανε και κάνει η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή. Θα αναφέρουμε, όμως, το εξής συγκλονιστικό:
Ονομάζομαι Αλεξάνδρα Φιλιππίδου, το γένος Κωστοπούλου και ζω στις Καμάρες Πατρών.
Πολλοί πιστοί χριστιανοί μας, λοιπόν, ευλαβούνται πολύ τους Αγίους μας, και ιδιαίτερα την Αγία Αναστασία, τη Ρωμαία, την οποία επικαλούνται ως προστάτιδα και αρωγό στις δυσκολίες της ζωής τους.
Πριν από λίγα χρόνια είχαμε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λάρισας μία σοβαρή θεραπεία ενδοεγκεφαλικής αιμορραγίας από την Αγία Αναστασία την Ρωμαία και το καταθέτουμε εδώ προς δόξαν θεού και ενίσχυση των συνανθρώπων μας που πονούν.
«Είναι γνωστό ότι δεν χρειάζεται να δει ένα θαύμα για να πιστέψει κάποιος, αλλά χρειάζεται να πιστεύει για να δει ένα θαύμα. Εξ άλλου, αυτό μας το επιβεβαιώνει και ο Κύριός μας «…ἡ πίστις σου σέσωκε σὲ», έλεγε σε όποιον πήγαινε κοντά του με πίστη και τον θεράπευε.
Και τί είναι θαύμα; Είναι ένα σημείο. Το σημείο συνάντησης της ανοδικής πορείας της προσευχής μας και της καθοδικής πορείας της Χάριτος του Θεού. Ε, σε αυτό το σημείο βρεθήκαμε πριν λίγες ημέρες και εμείς, πάτερ μου.
Στη Συρία υπάρχει ένα μοναστήρι της Παναγίας της Σαιντανάγιας. Η λέξη είναι σύνθετη και στα Συριακά σημαίνει ΣΑΪΝΤΑ που σημαίνει Κυρία και ΝΑΥΑ που σημαίνει είσαι δική μας και εννοούν την Παναγία. Σ’ αυτό το μοναστήρι λοιπόν, μέσα στην έρημο της Συρίας, υπάρχει μία εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου, την οποία αγιογράφησε ο Ευαγγελιστής Λουκάς και η οποία αναγράφεται ως Παναγία η ΚΑΧΙΡΑ που στα αραβικά ειναι συνώνυμη της λέξης ΣΑΝΤΑΝΑΓΙΑ.
Είναι πολλές οι μαρτυρίες για τα θαύματα που έκανε η Αγία Σοφία της Κλεισούρας η σύγχρονη ασκήτρια που έζησε ζωή μετανοίας, προσευχής, ασκήσεως και σαλότητας στο μοναστήρι της Παναγίας της Κλεισούρας.
Ένας ταξιτζής διηγείται ένα σπάνιο περιστατικό που του συνέβη με πελάτη του. Ήταν απόγευμα, ένα από τα συνηθισμένα πολυτάραχα απογεύματα στο κέντρο της Αθήνας. Ο κόσμος ουρά στην στάση της Ομονοίας των ΤΑΞΙ.
Ένα από τα μεγαλύτερα προσκυνήματα της Δωδεκανήσου με πανελλήνια και πανορθόδοξη ακτινοβολία είναι η Μονή του Ταξιάρχη Μιχαήλ του Πανορμίτη στη Σύμη. Η ονομασία του όρμου Πάνορμος, στην οποία οφείλει το όνομά του το μοναστήρι, έχει αρχαία προέλευση. Τα θαύματα που πραγματοποιούνται με την μεσιτεία του «Πανορμίτη» είναι πολλά και συχνά.
Η διήγηση προέρχεται από επιστολή προς τη Μονή, του Κυρίου Σωτηρίου Λιμνιάτη.
Περνώντας την βαριά θύρα του Μοναστηριακού ναού της Ζωοδόχου Πηγής, το Εσπέρας της Μ. Πέμπτης, ένιωσε σαν να μπαίνει σε έναν άλλο, απόμακρο κόσμο. Σ΄έναν κόσμο γεμάτο υποσχέσεις, αλλά και απειλές… Παράδεισος και Κόλαση!
Το φως της ημέρας με δυσκολία εισχωρούσε μέσα από τα μικρά παράθυρα του ναού. Χιλιάδες σκέψεις τριβέλιζαν στο κεφάλι του. Και είχε και κείνον τον βουβό πόνο, κάτι σαν σφαξιές, στη δεξιά πλευρά, λίγο πιο πάνω από την τομή της σκωληκοειδούς απόφυσης…
Το περιστατικό συνέβη το 2012 στο Περτούλι, κατά τη διάρκεια της μεγάλης πυρκαγιάς που κύκλωσε και το Ιερό Μοναστήρι της Αγίας Κυριακής. Δεν πίστευαν στα μάτια τους οι κάτοικοι της περιοχής.
Το χιόνι έπεφτε ασταμάτητα και ο βοριάς σφύριζε μανιασμένα.
Μέσα σ’ αυτή τη χιονοθύελλα, ένας στρατός προχωρούσε αποφασιστικά… σκαρφάλωνε σ’ απότομες πλαγιές… Κατέβαινε γκρεμούς… βάδιζε ασταμάτητα και κουβαλούσε στη ράχη του μεγάλο φορτίο.