Η Αγία Άννα, παντρεύτηκε τον Ιωακείμ από τη Γαλιλαίο. Ύστερα από πολλά χρόνια ατεκνία και με συνεχή προσευχή απέκτησε κόρη, την Παρθένο Μαρία.
Η Αγία Άννα αξιώθηκε να έχει τη μεγάλη τιμή και ευτυχία να αποκτήσει μοναδική κόρη, τη μητέρα του Σωτήρα του κόσμου. Η Αγία Άννα παρακαλούσε τον Θεό να αποκτήσει ένα παιδί και έκανε συνεχώς την εξής προσευχή.
(για να προστατεύει ο Θεός την οικογένεια και να ξεπεραστούν οι δυσκολίες μέσα στο σπίτι)
Εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
Δόξα σοί ὁ Θεός ἠμῶν, δόξα σοί.
Βασιλεῦ οὐράνιε, παράκλητε, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρών καί τά πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν καί ζωῆς χορηγός, ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἠμίν, καί καθάρισον ἠμᾶς ἀπό πάσης κηλίδος, καί σῶσον, Ἀγαθέ, τάς ψυχᾶς ἠμῶν.
Όλα τα προβλήματά μας, τα υλικά, τα σωματικά, τα πάντα, να τ’ αναθέτομε στον Θεό.
Όπως λέμε στην Θεία Λειτουργία, «… και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα».
Όλη τη ζωή μας σ’ Εσένα, Κύριε, αφήνομε. Ότι θέλεις Εσύ.
«Γενηθήτω το θέλημά Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης».
Ο άνθρωπος του Χριστού όλα τα κάνει προσευχή. Και τη δυσκολία και τη θλίψη, τις κάνει προσευχή.
Ότι και να του τύχει, αμέσως αρχίζει: «Κύριε Ιησού Χριστέ…».
Πότε γονάτισες τελευταία φορά μπροστά στον Κύριο;
Λες ότι έχεις δουλείες, πανεπιστήμιο, οικογένεια και δεν προλαβαίνεις.
Το ξέρω, (παρ’ όλα αυτά) μιλάς γι’ Αυτόν συχνά στην παρέα σου, σε γνωστούς και φίλους. Αλλά πόσο συχνά μιλάς σ’ Αυτόν;
Έχουμε αφήσει την προσευχή αδελφοί και γι’ αυτό έχουμε γεμίσει με λογισμούς. Πέφτουμε εύκολα στην αμαρτία, ενδίδουμε εύκολα στα πάθη μας. Διότι δεν παραδίδουμε την καρδιά και το νου μας στον Κύριο. Αντιστεκόμαστε με πείσμα.
Να μη βλασφημείς αλλά να προσεύχεσαι όταν εργάζεσαι...
Ένας τεχνίτης επισκέφθηκε κάποτε τον γέροντα και του είπε:
– Πάτερ, βλασφημώ. Αλλά συμβαίνει κάτι παράξενο. Όταν προσπαθώ να βιδώσω μια βίδα κι αυτή δεν βιδώνει, με εξοργίζει. Μόλις όμως βλασφημήσω, αμέσως βιδώνει.
Ατάραχος ο Γέροντας του απαντά:
– Έτσι ήταν επόμενο να γίνει!
Υπάρχουν, αγαπητέ, δύο τρόποι προσευχής: ο ένας είναι της με ταπεινοφροσύνη δοξολογίας και ο δεύτερος, που ακολουθεί, της αιτήσεως. Όταν λοιπόν προσεύχεσαι, μην αρχίζεις αμέσως με αίτηση αλλιώς γίνεται ύποπτη η προαίρεσή σου, ότι δηλαδή προσεύχεσαι στο Θεό πιεζόμενος από ανάγκη.
Θεραπευτές σε σας προσεύχομαι η ταπεινή δούλη ίνα παρακαλέσω όπως εστείλετε όλας τας θεραπευτικάς σας θεραπεύματα για την θεραπεία και την απαλλαγή μου ή του/της δούλου/ης του Θεού…
Η προσευχή για την απαλλαγή από την κατάθλιψη είναι η εξής:
Η προσευχή της μάνας δεν συγκρίνεται με τίποτα σε αυτό τον κόσμο. Στον κόπο των μητέρων βρίσκεται το παρόν και το μέλλον ενός λαού.
Ὁ Παππούλης προσηύχετο πολύ. Καὶ ἤθελε καὶ τὰ δικά του πνευματικὰ παιδιὰ νὰ κάνουν τὸ ἴδιο. Ἰδιαίτερα σὲ ἐμένα ἤθελε, μὲ κάθε τρόπο, νὰ μὲ πείσει νὰ τὸ κάνω. Γι’ αὐτὸ συνεχῶς μου μιλοῦσε, γιὰ τὴν δύναμη τῆς προσευχῆς. Προσευχή, παιδί μου, Ἀνάργυρε, ἔλεγε, σημαίνει συνομιλία μὲ τὸν ἴδιο τὸν Θεό, ποὺ εἶναι ὁ Πλάστης, εἶναι ὁ Δημιουργός του Σύμπαντος!
