παισιος

Πρέπει επίσης να μπαίνεις στην θέση του.
Κάποτε ένας νεαρός είπε στον άγιο Παΐσιο ότι είδε στις Καρυές έναν μοναχό που καθόταν στο καφενείο και σκανδαλίστηκε.
Τότε ο άγιος του απάντησε:
-Κοίταξε, παιδί μου, Αυτός ο άνθρωπος άφησε την οικογένειά του, την δουλειά του, την περιουσία του και ήρθε εδώ στο Άγιον Όρος και αγωνίζεται για την σωτηρία του.
Του έχει μείνει μία κακή συνήθεια, με την οποία παλεύει.
Αν θέλεις να κάνουμε μία συμφωνία:

Κάποτε, ήταν Κυριακή – αυτό έχει σχέσι με το ότι θέλουν να καταργήσουν την Κυριακή ως αργία – και κάποιος δόκιμος μοναχός, στο Άγιον Όρος, έπλεκε κομποσχοίνι.
Οπότε του λέγει από μόνος του, ο άγιος Γέροντας, επιτακτικά: «Σταμάτα. Μη πλέκης, σήμερα είναι αργία. Δεν πρέπει». Και εκείνος αθώα, αλλά και με ειλικρίνεια, είπε: «Ε, Γέροντα, αυτά τα κομποσχοίνια δεν τα πουλάμε. Τα δίνομε ευλογία».

Γέροντα, νιώθω αγωνία, φόβο, γιά ό,τι μας περιμένει.

– Αυτός ο φόβος μας βοηθάει νά γαντζωθούμε στον Χριστό. Όχι ότι πρέπει νά χαίρεται κανείς γι’ αυτήν την κατάσταση πού περιμένουμε, άλλα νά χαίρεται, γιατί θά άγωνισθή γιά τον Χριστό. Δηλαδή δέν θά περάσουμε μιά κατοχή ενός Χίτλερ ή ενός Μουσολίνι, άλλα θά δώσουμε εξετάσεις γιά τον Χριστό.

Επειδή οι ανθρώπινες ευκολίες ξεπέρασαν τα όρια, έγιναν δυσκολίες. Πλήθυναν οι μηχανές, πλήθυνε ο περισπασμός, έκαναν και τον άνθρωπο μηχανή,και τώρα οι μηχανές και τα σίδερα κάνουν κουμάντο και τον άνθρωπο. Γι’ αυτό έγιναν και οι καρδιές των ανθρώπων σιδερένιες. Με όλα αυτά τα μέσα που υπάρχουν,δεν καλλιεργείται η συνείδηση των ανθρώπων. ...