Εμείς οι ιερείς την ώρα της Λειτουργίας βρισκόμαστε στο Ιερό, πλάτη στον κόσμο, κοιτάζοντας προς την Ανατολή. Αυτό μας στερεί σε μεγάλο βαθμό το να προσέχουμε το εκκλησίασμα, να βλέπουμε τη στάση των ανθρώπων: προσεύχονται ή δεν προσεύχονται; Ο κόσμος στέκεται με σεβασμό την ώρα της Λειτουργίας ή βρίσκεται τυπικά μες το ναό; Τι γίνεται τελοσπάντων;
"Για να μην απομακρύνεται η προσοχή από την καρδιά, πρέπει ν'αποφεύγετε τους περισπασμούς και ν'αποδιώχνετε όλους τους λογισμούς, όλες τις φαντασιώσεις, όλα τα αισθήματα που σας επισκέπτονται, δημιουργώντας μέσα σας εντυπώσεις άσχετες με την προσευχητική σας κατάσταση και φυγαδεύοντας την καρδιακή σας θέρμη".
Αγ.Πορφύριος
Όταν ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος αποκεφαλίστηκε από τον Ηρώδη, η Τιμία Κεφαλή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, τοποθετήθηκε μέσα σε αγγείο από όστρακο όπου και το έκρυψαν στην κατοικία του Ηρώδη.
Μετά από πολλά χρόνια, ο Αγιος Ιωάννης φανερώθηκε στο όνειρο δύο μοναχών, οι οποίοι είχαν φύγει για τα Ιεροσόλυμα με σκοπό να προσκυνήσουν το τάφο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, λέγοντάς τους το σημείο όπου βρίσκεται η Τιμία Κεφαλή του.
«Συγκέντρωσε, παιδί μου, τας ψυχικάς δυνάμεις, όταν πονάς και προσπάθησε να εννοήσης τον σκοπόν του πόνου, που δι’ αυτού ο Θεός σου ανοίγει τον ουρανόν….».
Ο τίμιος άνθρωπος χλευάζεται, όμως η αρετή που ονομάζεται τιμιότητα, πάντοτε θεωρείται εκτιμητέο χαρακτηριστικό για τον άνθρωπο, ζήτημα που δημιουργεί ένα αίσθημα ανακούφισης, αλλά και ζητούμενο στην καθημερινότητα που …θέλει να αποδείξει ότι »ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».
