Πρέπει να γνωρίζουμε ότι κάθε πρωί τελείται στην Εκκλησία ο Όρθρος και στη συνέχεια η Θεία Λειτουργία, αν είναι Κυριακή ή γιορτή, αλλά και κάθε απόγευμα τελείται ο εσπερινός, ενώ σε κάποιους ναούς τελείται και παράκληση.
Χτυπάει η καμπάνα κάθε πρωί, χτυπάει η καμπάνα κάθε απόγευμα, για να μας υπενθυμίσει ότι αρχίζει μία ευκαιρία δημόσιας προσευχής και να μας προσκαλέσει σ΄ αυτήν.
Αγία Σοφία
H Μεγάλη Εκκλησία, «θέαμα κεκαλλιστευμένον τοῖς μὲν ὁρῶσι ὑπερφυές, τοῖς δέ ἀκούουσι παντελῶς ἄπιστον» κατά τον Προκόπιο και «κορωνίδα της βυζαντινής αρχιτεκτονικής» κατά τον Ράνσιμαν, το μεγαλούργημα του Ιουστινιανού, πού αφιέρωσε στη Σοφία του Λόγου, στον Χριστό, συμβολίζοντας μια για πάντα μέσα στους αιώνες τον χαρακτήρα τής Αυτοκρατορίας του.
Έχε υπομονή στις θλίψεις και τις ασθένειες σου και φώναζε τον Χριστό και τη γλυκιά του Μανούλα να σε σκεπάζει από κάθε κακό. Η προσευχή να μη λείπει από το στόμα σου.
Όσιος Ιωσήφ Ησυχαστής
Λέγεις ότι ολιγοπιστείς. Να ζητάς στην προσευχή σου με πόνο και με επιμονή να αυξήσει ο Θεός την πίστη σου σ’ Αυτόν! Να λέγεις με πόθο: «Κύριε, βοήθει μοι τη απιστία» (Μαρκ. 9, 24) και «Πρόσθες μοι, Κύριε, πίστιν» (πρβλ. Λουκ. 17, 5).
Γέροντας Γερμανός Σταυροβουνιώτης
Γέροντα, μόνον η ευγνωμοσύνη στον Θεό φθάνει για να μας παρακινήσει στον αγώνα κατά των παθών;
-Μόνον η ευγνωμοσύνη στον Θεό δεν φθάνει χρειάζεται και καλή διάθεση, αναγνώριση της αμαρτωλότητας μας και φιλότιμη άσκηση.
-Γέροντα, η μνήμη του θανάτου βοηθάει στην εσωτερική εργασία;
Το ζήτημα τέθηκε στη σημερινή ΔΙΣ αλλά αύριο αναμένεται να εκδοθεί ανακοίνωση με την οποία η Εκκλησία της Ελλάδος θα λάβει θέση για το θέμα.
Μήπως σε… «γλωσσοτρώνε»;
Είναι μια ερώτηση που συχνά ακούγεται μέσα στην οικογένεια ακόμη και ανάμεσα σε φίλους, όταν υπάρχουν κάποιες συνεχείς ατυχίες.
Δείτε παρακάτω την καλύτερη προσευχή την οποία προτείνει κατά της γλωσσοφαγιάς, ένας μεγάλος άγιος της Ορθοδοξίας, ο Άγιος Άρσένιος:
«Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν. Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρεις φορές)
«Γεννήθηκε καί μεγάλωσε στη Ρουμανία. Από μικρή ήταν πολύ κοντά στο Θεό. Γι’ αυτό καί ο πατέρας της την μάλωνε πολύ σκληρά: «Που ήσουν; Όλη μέρα στην εκκλησία πάς με τους παπάδες σου; Τί σου πρόσφερε ο Θεός;».
Η ίδια δεν έλεγε τίποτα, μόνο δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια της. Τη νύχτα προσευχόταν πολλές ώρες. Τα αδέλφια της της φώναζαν: «Τί σου δίνει ο Θεός; Τί μας ζαλίζεις με τους παπάδες σου; Τί σου δίνει η πίστη σου;»…
Τον Αγιασμό των θυρανοιξίων του ανακαινισθέντος Ιερού Ναού του Αγίου Στεφάνου, που βρίσκεται στην περιοχή του Φαναρίου, πολύ κοντά στην Έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, τέλεσε το πρωί, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση που του απηύθυνε η Εκκλησιαστική Επιτροπή της Βουλγαρικής Παροικίας της Πόλεως.
Δυο μοναχοί συνομιλούσαν για τη σωτηρία. Ο ένας έλεγε:
- Η ψυχή μου δεν μπορεί να συμβιβαστεί με τη σκέψη ότι κάποιος θα χαθεί αιώνια. Νομίζω πως ο Κύριος θα βρει τρόπο να τους σώσει όλους.
