Γράφει ο π.Διονύσιος Ταμπάκης
«Σε πρόσφατο προσκύνημα μας στο Άγιον Όρος επισκεφθήκαμε έναν Άγιο και σοφό Γέροντα και τον ρωτήσαμε λαχανιασμένοι από την ανηφόρα και με αγωνία :
-Πάτερ θα την πάρουμε την Αγια Σοφιά;
Και εκείνος με ήρεμη βεβαιότητα μας απάντησε:
-Βεβαίως!! Όταν αποκτήσουμε πνευματικότητα ανώτερη από αυτούς που την είχαν και την ‘χάσαν, τότε θα πάρουμε πίσω την Άγια Σοφιά.
Η τελευταία λειτουργία στην Αγιά Σοφιά έγινε την Τρίτη 29 Μαΐου 1453, ύστερα η Πόλη αλώθηκε. Μέχρι το 1919.
Ενα τολμηρός Κρητικός ιερέας, το 1919, κατάφερε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα και να λειτουργήσει στην Αγία Σοφία, με την συνοδεία και την προστασία πέντε Ελλήνων αξιωματικών.
Η μνήμη της Αγίας Σοφίας της εν Κλεισούρα, τιμάται σήμερα 6 Μαίου από την Εκκλησία μας.
Ο καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης κ. Aslan, έχει δηλώσει στην τουρκική εφημερίδα Sabah, ότι κάτω κάτω από τον ιστορικό ναό, οι Βυζαντινοί έχουν θάψει τεράστιες ποσότητες από χρυσό και ασήμι!
Τον Ιανουάριο του 1919, στην Κωνσταντινούπολη, έλαβε χώρα ένα γεγονός, το οποίο οι περισσότεροι Έλληνες αγνοούν. 466 χρόνια μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς Τούρκους, ο ναός της Αγίας Σοφίας που μέχρι τότε λειτουργούσε ως τζαμί, μετετράπη για λίγη ώρα ξανά σε ελληνικό χριστιανικό ναό και τελέστηκε Θεία Λειτουργία.
Στα μακρά και ταραγμένα χρονικά της Ανατολικής Αυτοκρατορίας δεν υπάρχει τίποτα τόσο θλιβερό όσο εκείνη η νύχτα πριν από τη μεγαλειώδη πτώση. Στις 28 Μαΐου του 1453, μία ώρα πριν τα μεσάνυχτα, ο Κωνσταντίνος ήρθε για άλλη μια φορά στην Αγία Σοφία. Μετάλαβε των αχράντων μυστηρίων, ο ίδιος κι οι αθάνατοι άνδρες του, όπως οι μελλοθάνατοι.
Στον ναό της Αγίας Σοφίας χωρούσαν 23.000 πιστοί και υπηρετούσαν 800 ιερείς. Στον γυναικωνίτη υπήρχε άβατο και η αυτοκράτειρα ανέβαινε με κοχλία.
Η Αγία Σοφία υπήρξε για πολλούς αιώνες ο σημαντικότερος ναός της Ορθοδοξίας. Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης μετατράπηκε σε ισλαμικό τέμενος και το 1934 μετατράπηκε σε Μουσείο. Σήμερα δεσπόζει στη λίστα των κορυφαίων μνημείων της Ουνέσκο. Τα τελευταία χρόνια οι φανατικοί ισλαμιστές πιέζουν να γίνει τζαμί.
Τον Ιανουάριο του 1919, στην Κωνσταντινούπολη, έλαβε χώρα ένα γεγονός, το οποίο οι περισσότεροι Έλληνες αγνοούν. 466 χρόνια μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς Τούρκους, ο ναός της Αγίας Σοφίας που μέχρι τότε λειτουργούσε ως τζαμί, μετετράπη για λίγη ώρα ξανά σε ελληνικό χριστιανικό ναό και τελέστηκε Θεία Λειτουργία.
Ότι είναι ο Παρθενώνας για τους Αρχαίους Έλληνες, είναι και η Αγία Σοφία για το Βυζάντιο και για τον Ελληνισμό. Υπήρξαν φορές που οι Έλληνες ξεχνούσαν τον Παρθενώνα, ποτέ όμως την Αγία Σοφία. Πάντα είχαν και έχουν κάτι στο στόμα και στην ψυχή τους γι’ αυτήν, όχι μόνο Έλληνες, αλλά και Σλάβοι. Οι σημερινοί, αλλά περισσότερο οι πιο παλιοί Έλληνες, μεγάλωσαν ακούγοντας για παραμύθια τα μυστήρια και τους θρύλους της Αγίας Σοφίας.
Ο καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης, Φερχάτ Ασλάν έχει δηλώσει στην τουρκική εφημερίδα Sabah, ότι κάτω κάτω από τον ιστορικό ναό, οι Βυζαντινοί έχουν θάψει τεράστιες ποσότητες από χρυσό και ασήμι!
