Ο Τζον Γκίλγκουντ (John Gielgud) ήταν άγγλος ηθοποιός, από τους κορυφαίους ερμηνευτές της γενιάς του στη σκηνή και την οθόνη, ιδιαίτερα σε σεξπιρικούς ρόλους. Μαζί με τον Λόρενς Ολίβιε και τον Ραλφ Ρίτσαρντσον, ήταν η τριάδα των ηθοποιών που μονοπώλησε τα βρετανικά θέατρα το μεγαλύτερο διάστημα του 20ου αιώνα. Μνημειώδεις και κλασικές έχουν μείνει οι ερμηνείες του σε έργα του Σέξπιρ και χαρακτηριστικές οι εμφανίσεις του στο ρόλο του Άμλετ, τον οποίο ερμήνευσε πάνω από 500 φορές.
Ο Τζον Γκίλγκουντ γεννήθηκε στις 14 Απριλίου 1904 στο Λονδίνο, από εύπορους γονείς. Ο πατέρας του, Φρανκ Γκίλγκουντ, καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια της Λιθουανίας και ήταν χρηματιστής στο Σίτυ του Λονδίνου. Η μητέρα του, Κέιτ Τέρι, ήταν ηθοποιός κι εγκατέλειψε το επάγγελμά της προς χάρη της οικογένειας. Πιο διάσημη στο χώρο του θεάματος ήταν η μητέρα της και γιαγιά του Τζον, η ηθοποιός Έλεν Τέρι.
Παρά τις αντιρρήσεις των γονιών του, ο Τζον Γκίλγουντ πρωτοανέβηκε στο σανίδι το Νοέμβριο του 1921, λέγοντας μία ατάκα στο έργο του Σέξπιρ «Ερρίκος Ε». Κάποιοι από το σινάφι που αναγνώρισαν το ταλέντο του, αλλά επισήμαναν την έλλειψη τεχνικής, τον έπεισαν να ακολουθήσει θεατρικές σπουδές. Με μία υποτροφία που κέρδισε, γράφτηκε στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης, όπου διδάχτηκε τα μυστικά της υποκριτικής τέχνης. Ακολούθησαν εμφανίσεις στα θέατρα «Όλντ Βικ» και «Ρίτζεντ Θίατερ» του Λονδίνου, καθώς και στο «Ματζέστικ Θίατερ» της Νέας Υόρκης.
Το 1929 εντάχθηκε στο θίασο του «Όλντ Βικ», όπου με την ερμηνεία του στο ρόλο του Άμλετ καθιερώθηκε ως ένας από τους πολλά υποσχόμενους νέους ηθοποιούς της Αγγλίας. Ακολούθησε μία σειρά από εντυπωσιακές σεξπιρικές ερμηνείες. Η μεγαλύτερη αρχική του επιτυχία ήταν ίσως ο ρόλος του ως Ριχάρδος Β', στο ομώνυμο έργο του Σέξπιρ, με το οποίο συνδέθηκε και ως σκηνοθέτης.
Ηθοποιός με αξιοσημείωτη ευελιξία και με θαυμάσια ελεγχόμενη βαρύτονη φωνή, ερμήνευσε ρόλους σε διάφορα έργα, όπως «Τι σημαίνει να είναι κανείς σοβαρός» του Όσκαρ Γουάιλντ, «Γλάρος» του Άντον Τσέχοφ, «To Θερμοκήπιο » του Γκράχαμ Γκριν, «Μικροσκοπική Αλίκη» του Έντουαρντ Άλμπι.
Επειδή δεν ένιωθε άνεση με το καινούργιο αγγλικό δράμα των τελευταίων χρόνων, εμφανίστηκε κυρίως σε κλασικές επαναλήψεις τη δεκαετία του ’50 και στο σόλο ρεσιτάλ «Ages of Man» (1959), με αποσπάσματα από έργα του Σέξπιρ, με το οποίο περιόδευσε σε πολλά μέρη του κόσμου. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, επευφημήθηκε για τις ερμηνείες του σε σύγχρονα έργα, κυρίως στο «Οίκος» (Home, 1970) του Ντέιβιντ Στόρεϊ, και το «Veterans» (1972) του Τσαρλς Γουντ. Το 1961 του απονεμήθηκε το αμερικανικό θεατρικό βραβείο Τόνι για τη σκηνοθεσία του Χιου Γουΐλερ «Big Fish, Little Fish» στο Μπρόντγουεϊ.
Ο Τζον Γκίλγκουντ πέθανε στις 21 Μαΐου 2000 στο χωριό Γουότον Άντεργουντ της νοτιοανατολικής Αγγλίας, σε ηλικία 96 ετών.