Back to top

Ο πρώτος μαύρος που διέσχισε τη… λευκή γραμμή του ποδοσφαίρου

08/01/2019 - 08:30

Σήμερα, 134 χρόνια από τον Αρθουρ Γουάρτον, τον πρώτο μαύρο επαγγελματία της μπάλας, που έγινε σύμβολο κατά του ρατσισμού, το φαινόμενο στα γήπεδα εμφανίζεται πιο έντονο από ποτέ.

Είχαν προηγηθεί κι άλλοι που είχαν επιχειρήσει το αδιανόητο για εκείνη την εποχή. Πριν τον ήρωα αυτής της αφήγησης, το είχαν προσπαθήσει ορισμένοι, όχι και τόσοι πολλοί, αλλά με ασήμαντα αποτελέσματα. Σπουδαιότερο όλων ήταν το καταγεγραμμένο εγχείρημα του Αντριου Γουάτσον που έπαιξε από το 1874 έως και το 1892. Ο Γουότσον έφτασε στο να φορέσει ακόμα και τη φανέλα της Εθνικής Σκωτίας σε τρεις περιπτώσεις, ενώ κατέκτησε με τους Κουίνς Παρκ το Κύπελλο τρεις φορές.

Κάπως έτσι λοιπόν έγινε ο πρώτος μαύρος ποδοσφαιριστής, το όνομα του οποίου βρέθηκε περασμένο επίσημα στα αρχεία της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Μόνο που εκείνη την περίοδο, με λίγα χρόνια διαφορά, θα εμφανιζόταν ο Αρθουρ Γουάρτον, που θα έσπαγε το κατεστημένο και θα γινόταν ο πρώτος μη λευκός που θα έμπαινε στη λίστα των επαγγελματιών της αγγλικής First Division.

Γεννημένος το 1865 στην Γκάνα, με τη μητέρα του να είναι μέλος της εκεί βασιλικής οικογένειας, βρέθηκε στην Αγγλία για σπουδές, μα εκεί επέλεξε να ασχοληθεί αποκλειστικά με τα σπορ. Ποδηλάτης, παίκτης του κρίκετ και κάτοχος του ρεκόρ στα 100 μέτρα για την Αγγλία το 1886, ο Γουάρτον υπήρξε ένας απίθανος αθλητής, που αποφάσισε να αφιερώσει την καριέρα του στα γάντια του τερματοφύλακα, αλλά στο τσακίρ κέφι του έπαιζε και εξτρέμ, όπου ήταν ακόμα καλύτερος.

Η αλήθεια είναι ότι ως τερματοφύλακας δεν έκανε σπουδαίο όνομα. Ωστόσο, τον γνώριζαν όλοι, εξαιτίας του χρώματός του και σε πάρα πολλές περιπτώσεις δεχόταν ρατσιστικές επιθέσεις στα γήπεδα της χώρας. Το 1894 πήρε μεταγραφή στη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ και μαζί την ευκαιρία να αγωνιστεί στη μεγάλη κατηγορία. Εκεί έμεινε μόνο για έναν χρόνο και σταδιακά άρχισε η παρακμή του, καθώς αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα αλκοολισμού.

Αυτό δεν του επέτρεψε να κατακτήσει τίτλους, αλλά στη δική του περίπτωση αυτό ήταν το λιγότερο σημαντικό. Όταν πέθανε το 1930, τάφηκε δίχως μνήμα. Αυτό τοποθετήθηκε 67 χρόνια αργότερα στο πλαίσιο μία αντιρατσιστικής καμπάνιας για το ποδόσφαιρο στην Αγγλία. Το 2003 ήρθε η μεγάλη αναγνώριση του εγχειρήματος της δικής του δύσκολης καριέρας, με την ένταξή του στο Hall of Fame της μπάλας στη Μεγάλη Βρετανία.

Το 2012 ο Ζεπ Μπλάτερ, πρόεδρος της FIFA τότε, ζήτησε και του έφτιαξαν ένα μικρό άγαλμα του Γουάρτον και το τοποθέτησε στο γραφείο του. Δεν είχε ούτε του Πελέ, ούτε του Μαραντόνα, ούτε του Μέσι ή του Κριστιάνο, παρά μονάχα του πρώτου μαύρου που πέρασε τη... λευκή γραμμή του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Βέβαια, 134 χρόνια από το ντεμπούτο του Αρθουρ Γουάρτον, ο ρατσισμός στα γήπεδα είναι πιο έντονος από ποτέ...