Back to top

Ο Νίκολα Τέσλα μιλά για τη γυναίκα όπως τη λάτρευε και απορρίπτει το φεμινισμό σε σπάνια συνέντευξη του 1924

21/11/2018 - 13:07

Ο διάσημος επιστήμονας Νίκολα Τέσλα ένιωθε ανάξιος της γυναίκας όπως αυτή ήταν κάποτε αλλά η συνεχή της ανταγωνιστική προσπάθεια να ξεπεράσει τους άνδρες τον οδήγησε να μείνει εργένης, αποκαλύπτει μια μοναδική του συνέντευξη από το 1924, που σήμερα μπορεί να είναι επίκαιρη όσο ποτέ.

Στο παρελθόν ο λόγος για τον οποίο ο Τέσλα δεν παντρεύτηκε ποτέ ήταν επειδή η εκτίμησή του για την γυναίκα την έβαλε σε ένα τόσο υψηλό βάθρο που δεν μπορούσε ποτέ να φέρει τον εαυτό του να νιώσει αντάξιος της. Τώρα που, όπως αισθάνεται, παραιτήθηκε από το βάθρο της και αντάλλαξε όλες τις ευγενέστερες ποιότητές της για την αποκαλούμενη «ελευθερία» της, είναι ακόμη πιο απογοητευμένος για το γάμο από ό, τι πριν.
Σύμφωνα με τις απόψεις του, το γυναικείο φύλο έσπευσε από το ένα άκρο στο άλλο  αφήνοντας τον Τέσλα και άλλους που σκέφτονται σαν κι αυτόν χωρίς “ευτυχισμένο ενδιάμεσο”.
”Πάντα σκεφτόμουν για τη γυναίκα”, λέει ο Τέσλα, ”ότι κατέχει αυτές τις ευαίσθητες ιδιότητες του νου και της ψυχής που την έκαναν σε αυτά τα σημεία πολύ ανώτερη από τον άνδρα. Την είχα τοποθετήσει σε ένα υψηλό βάθρο, μιλώντας μεταφορικά, και την είχα τοποθετήσει σε ορισμένες σημαντικές ιδιότητες πολύ υψηλότερα από τον άνδρα. Προσκυνούσα στα πόδια του πλάσματος που είχα ανεβάσει σε αυτό το ύψος και, όπως κάθε αληθινός λάτρης, ένιωσα ο ίδιος ανάξιος του αντικειμένου της λατρείας μου.”
“Όμως όλα αυτά ήταν στο παρελθόν … Τώρα η απαλή, ευγενική γυναίκα της ευλαβικής μου λατρείας έχει εξαφανιστεί, στην θέση της έρχεται η γυναίκα που σκέφτεται ότι η κύρια επιτυχία της στη ζωή έγκειται στο να γίνει όσο το δυνατόν περισσότερο σαν τον άνδρα – σε ντύσιμο, φωνή και ενέργειες, σε αθλήματα και επιτεύγματα κάθε είδους.”
Με αυτά τα λόγια η μεγαλοφυία συνοψίζει τους λόγους για το ότι έμεινε εργένης.
“Οι γυναίκες”, λέει ο Τέσλα, “γίνονται ισχυρότερες από τους άνδρες, τόσο σωματικά όσο και διανοητικά.”


Η συνέντευξη του Νίκολα Τέσλα στη Galveston Daily News, σελίδα 23, 10 Αυγούστου του 1924.

“Ο κόσμος έχει βιώσει πολλές τραγωδίες, αλλά κατά τη γνώμη μου η μεγαλύτερη τραγωδία όλων είναι η σημερινή οικονομική κατάσταση στην οποία οι γυναίκες αγωνίζονται ενάντια στους άνδρες και σε πολλές περιπτώσεις καταφέρνουν να σφετεριστούν τις θέσεις τους στα επαγγέλματα και στη βιομηχανία. Αυτή η αυξανόμενη τάση των γυναικών να επισκιάσουν το αρσενικό είναι ένα σημάδι ενός πολιτισμού που χειροτερεύει.”
“Ο αποφασιστικός ανταγωνισμός της γυναίκας με τον άνδρα στον επιχειρηματικό κόσμο καταστρέφει μερικές από τις καλύτερες παραδόσεις – πράγματα που έχουν αποδείξει τους κινούμενους παράγοντες στην αργή, αλλά ουσιαστική πρόοδο του κόσμου.”
“Πρακτικά όλα τα σπουδαία επιτεύγματα του άνδρα μέχρι τώρα έχουν εμπνευστεί από την αγάπη και την αφοσίωσή του στη γυναίκα. Ο άνδρας έχει επιδιώξει να κάνει σπουδαία πράγματα επειδή κάποια γυναίκα πίστευε σε αυτόν, επειδή ήθελε να τον θαυμασμό και το σεβασμό της. Γι’ αυτούς τους λόγους πολέμησε γι’ αυτήν και διακινδύνευσε τη ζωή του και τα πάντα ξανά και ξανά.”
“Ίσως ο άνδρας στην ανθρώπινη κοινωνία να είναι άχρηστος. Είμαι ειλικρινής να ομολογήσω ότι δεν ξέρω. Αν οι γυναίκες αρχίζουν να αισθάνονται έτσι γι ‘αυτό – και υπάρχουν εντυπωσιακές αποδείξεις ότι το κάνουν – τότε μπαίνουμε στην πιο σκληρή περίοδο της παγκόσμιας ιστορίας.”
”Ο πολιτισμός μας θα βυθιστεί σε μια κατάσταση όπως αυτή που συναντάμε στις μέλισσες, τα μυρμήγκια και άλλα έντομα – μια κατάσταση στην οποία το αρσενικό σκοτώνεται αδυσώπητα. Σε αυτή τη μητριαρχική αυτοκρατορία που θα καθιερωθεί το θηλυκό βασιλεύει. Καθώς η γυναίκα κυριαρχεί, τα αρσενικά είναι στο έλεός της. Το αρσενικό θεωρείται σημαντικό μόνο ως παράγοντας στο γενικό σχήμα της συνέχειας της ζωής.”
“Η τάση των γυναικών να απομακρύνουν τον άνδρα, αντικαθιστώντας το παλιό πνεύμα συνεργασίας μαζί του σε όλες τις υποθέσεις της ζωής, είναι πολύ απογοητευτική για μένα.”
”Η ανεξαρτησία της γυναίκας και η εξυπνάδα της για την απόκτηση όσων θέλει στον επιχειρηματικό κόσμο καταρρίπτει το πνεύμα ανεξαρτησίας του άνδρα. Η παλιά φλόγα που κάποτε βίωνε στο να μπορεί να επιτύχει κάτι που θα επιβάλλει και θα κρατήσει την αφοσίωση μιας γυναίκας μετατρέπεται σε στάχτη.”
“Οι γυναίκες δεν φαίνεται να επιθυμούν κάτι τέτοιο σήμερα. Φαίνεται να θέλουν να ελέγξουν και να κυβερνήσουν. Θέλουν τον άνδρα να τις θαυμάζει, αντί να τον θαυμάζουν εκείνες”.
“Καθώς σκεφτόμαστε οποιαδήποτε αλλαγή, φυσικά λαμβάνουμε υπόψη τα αποτελέσματα που μπορεί να ακολουθήσουν μια τέτοια καινοτομία. Ένα από τα αποτελέσματα στο μυαλό μου είναι αρκετά αξιολύπητο: Η γυναίκα είναι η ίδια το θύμα αντί να είναι, όπως νομίζει, ο νικητής. Η ικανοποίηση είναι απούσα απ’ τη ζωή της. Είναι φιλόδοξη, συχνά πολύ πέρα ​​από τον φυσικό της εξοπλισμό, για να επιτύχει το πράγμα που θέλει. Πολύ συχνά ξεχνά ότι όλες οι γυναίκες δεν μπορούν να είναι πρωταγωνίστριες και αστέρες κινηματογραφικών ταινιών.”
”Η δυσαρέσκεια της γυναίκας καθιστά ακόμα πιο στρεσαρισμένη τη ζωή της σημερινής εποχής. Η μεγάλη ένταση που δίνεται στην ύπαρξη από ανθρώπους που είναι ανήσυχοι και δυσαρεστημένοι επειδή δεν καταφέρνουν να πετύχουν πράγματα εντελώς αντάξια της υγείας και του ταλέντου με τα οποία τους έχει προικίσει η Φύση, είναι κακό για τον κόσμο.”
“Μου φαίνεται ότι οι γυναίκες δεν είναι ιδιαίτερα ευχαριστημένες σε αυτή τη νέα ελευθερία, σε αυτό το νέο ανταγωνισμό που επιδιώκουν τόσο επίμονα εναντίον ανδρών στις επιχειρήσεις, τα επαγγέλματα και ακόμη και τον αθλητισμό. Το ερώτημα που τίθεται φυσικά είναι αν οι ίδιες οι γυναίκες είναι οι κερδισμένες ή οι ηττημένες.”
”…Οι γυναίκες που παραμένουν αναστατωμένες από την τεράστια φιλοδοξία τους να νικήσουν τον άνδρα στο παιχνίδι του, χάνουν ταυτόχρονα κάτι που μετράει περισσότερο στο τέλος, μου φαίνεται, από ό, τι οι κενές τιμές που η επιτυχία στις επιχειρήσεις ή ένα από τα επαγγέλματα μπορούν ποτέ να δώσουν.”
”Η δύναμη της αληθινής γυναίκας είναι τόσο μεγάλη που πιστεύω ότι αν μια όμορφη γυναίκα – δηλαδή, μια όμορφη στο πνεύμα, στον τρόπο και τη σκέψη, στην πραγματικότητα, όμορφη από κάθε άποψη, ένα είδος θεάς – ήταν να εμφανιστεί ξαφνικά στη γη, θα μπορούσε να διοικεί ολόκληρο τον κόσμο. Η ηγεσία της, πιστεύω, θα αναγνωριζόταν παγκοσμίως.”
“Η ιστορία μας έδωσε πολλά παραδείγματα της θαυμαστής επιρροής που ασκούν οι ασυνήθιστες γυναίκες, μεταξύ των οποίων οι μητέρες μεγάλων ανδρών, αλλά η επιρροή τους δεν έγκειται στην αποφασιστικότητά τους να ξεπεράσουν τον άνδρα ή ακόμα και να ανταγωνιστούν μαζί του.”
“Ίσως επειδή η γυναίκα είναι ένα λεπτότερο και πιο ευαισθητοποιημένο όργανο, ξέρει από ένστικτο την εξουσία της και καταλαβαίνει ότι η έκτασή της έγκειται στην υψηλή θέση που παίρνει για τον εαυτό της. Αλλά ο ανώτερος δεν κατεβαίνει ποτέ στο επίπεδο του συνηθισμένου.”