Οι Ιρανοί ως γνωστόν είναι περσικό φύλο, το οποίο όπως είναι γνωστό τοις πάσι, εδώ και χιλιάδες χρόνια εποφθαλμιούσε αυτό το βραχώδες κομμάτι γης που λέγεται Ελλάδα.
Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο οι Πέρσες ζητούσαν «γῆν καί ὕδωρ» απ’ τις πόλεις και τους λαούς που τους παραδίδονταν, μία φράση που για πρώτη φορά αναφέρεται στο τέταρτο βιβλίο του ως απάντηση του Βασιλιά Ιδαθύρσου των Σκυθών προς τον Βασιλιά Δαρείο. Στο πέμπτο βιβλίο, ο Δαρείος στέλνει αγγελιαφόρους που ζητούν γην και ύδωρ από τον Βασιλιά Αμύντα των Μακεδόνων. Και στο έκτο βιβλίο, στέλνει αγγελιαφόρους σε όλη την Ελλάδα που ζητούν γην και ύδωρ για τον Βασιλιά.
Η απαίτηση για γην και ύδωρ συμβόλιζε ότι αυτοί που παραδίδονταν στους Πέρσες παραιτούνταν από κάθε δικαίωμα πάνω στη γη τους και στα αγαθά της. Δίνοντας γην και ύδωρ αναγνώριζαν την περσική εξουσία πάνω σε όλα, ακόμα και οι ζωές τους άνηκαν στον Βασιλιά των Περσών. Μετά από αυτή την αναγνώριση, ακολουθούσαν διαπραγματεύσεις για τις υποχρεώσεις και τα προνόμια των υποτελών.
Η φράση γη και ύδωρ, ακόμα και στα νέα ελληνικά, συμβολίζει την υποταγή άνευ όρων σε ένα κατακτητή.
Σε αυτό το σημείο, πρέπει να σημειώσουμε, ότι την τελευταία φορά που οι Πέρσες απείλησαν την Ελλάδα, μέσω των αγγελιαφόρων που απαίτησαν από την Σπάρτη και την Αθήνα γη και ύδωρ, οι Σπαρτιάτες τους πέταξαν σε ένα βαθύ πηγάδι, και οι Αθηναίοι σε ένα βάραθρο, λέγοντάς τους πως θα τα βρουν εκεί…