Δεκέμβριος, 1933. Ο ταξιδιωτικός συγγραφέας και φιλέλληνας Πάτρικ Λη Φέρμορ αποφασίζει να διασχίσει την Ευρώπη, έχοντας μαζί του μερικές αλλαξιές ρούχα και δυο βιβλία: έναν τόμο των Ωδών του Οράτιου και το Βιβλίο Αγγλικών Στίχων της Οξφόρδης. Ξεκινά από το ολλανδικό Αγκίστρι με προορισμό την εξωτική Κωνσταντινούπολη. Είναι μόλις 18 ετών κι όμως, ασφυκτιά ήδη στο αρτηριοσκληρωτικό περιβάλλον της λονδρέζικης κοινωνίας - το δριμύ αεράκι του κόσμου τον καλεί. Στο Λονδίνο, «τα πάντα έδειχναν αφόρητα, απεχθή, επιφανειακά, προβληματικά, αδιάφορα. Ξαφνικά, όλα τα πάρτι μού προκαλούσαν αποστροφή.
Περιφρονούσα τους πάντες, αρχίζοντας και τελειώνοντας με τον εαυτό μου. Τα πάντα με αποκαρδίωναν, με πλήγωναν, με αποθάρρυναν. Κάθε μου πτυχή είχε συρρικνωθεί, ό,τι άξιζε πάνω μου είχε ζαρώσει, οι χειρότερες πλευρές μου είχαν πάρει κεφάλι. Ζούσα μέσα σε μια ατμόσφαιρα εξοντωτικής αεργίας μετά από ξέφρενο μεθύσι», θα αποκαλύψει στο βιογραφία του «Πάτρικ Λη Φέρμορ – Μια περιπέτεια», η Άρτεμις Κούπερ, συγγραφέας και προσωπική φίλη του μεγάλου Βρετανού περιηγητή.
Η ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΑΠΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΚΡΑΪΠΕ, ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ.
Το μακρύ ταξίδι για την Κωνσταντινούπολη έμελλε να αποτελέσει το εφαλτήριο μιας μυθιστορηματικής ζωής, στο πέρασμα της οποίας, ο Πάτρικ Λη Φέρμορ έζησε εξημμένα κι ατρόμητα δίχως να λογαριάζει, λογιστικά, την κάθε μέρα. Έγραψε βιβλία, ταξίδεψε ως τη Μολδαβία για τα μάτια μιας Ρουμάνας ευγενούς, της οικογένειας των Καντακουζηνών, κατετάγη στην Ιρλανδική Φρουρά κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πολέμησε στην Κρήτη και την ηπειρωτική Ελλάδα κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής, ενώ επέστρεψε πίσω στο αγαπημένο του νησί άλλες τρεις φορές -τη μία με αλεξίπτωτο- για να σταθεί στο πλευρό των Κρητικών συντρόφων του. Για δύο χρόνια ζούσε ψηλά στα βουνά, μεταμφιεσμένος σε βοσκό. Οι ντόπιοι τον φώναζαν «Μιχάλη». Το 1944 οργάνωσε και πρωταγωνίστησε στην επική απαγωγή του Γερμανού διοικητή, Χάινριχ Κράιπε, στην Κρήτη, μαζί τον συμπατριώτη του, Στάνλεϊ Μος και Κρήτες συντρόφους.
Η ΝΤΟΛΟΡΕΣ ΠΑΓΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΚ ΛΗ ΦΕΡΜΟΡ, ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΑΜΥΛΗ.
«Τι ζωή ε;», γνέφει χαμογελώντας η Ντολόρες Παγιάς, ενώ καθόμαστε σε ένα μικρό καφέ στην πλατεία Εξαρχείων. Είναι ομολογουμένως δύσκολο να ακολουθήσει κανείς την ξέφρενη διαδρομή του Πάτρικ Λη Φέρμορ. Από τη μία πλευρά, ο ιντελεκτουέλ συγγραφέας, ο μεγάλος περιηγητής και από την άλλη ο άνθρωπος της περιπέτειας, πάντα πρόθυμος και ανοιχτός στον κίνδυνο -ένα εκρηκτικό μείγμα! «Αυτός ο συνδυασμός είναι που τον έκανε τόσο γοητευτικό. Αγαπούσε τη λογοτεχνία, όσο αγαπούσε και τη δράση.
Ακόμα και στο τέλος της ζωής του, όσο πρόλαβα να τον ζήσω από κοντά, έκαιγε μια καταβροχθιστική φλόγα μέσα του που δεν έχω ξαναδεί», λέει η Ντολόρες. Γνωρίστηκε με τον Πάτρικ Λι Φέρμορ το 2009, όταν του τηλέφωνησε για να μεταφράσει κάποια βιβλία του στα ισπανικά. Εκείνος την κάλεσε στο σπίτι του στην Καρδαμύλη. «Ήταν πολύ ευγενικός από την πρώτη στιγμή – πραγματικός τζέντλεμαν. Γίναμε αμέσως φίλοι, αν και ήταν περίπου 90 ετών, μια ηλικία που άλλοι άνθρωποι κλείνονται στον εαυτό τους και δεν θέλουν να κάνουν νέες φιλίες. Εκείνος, όμως, ήταν ανοιχτός όπως ένα μικρό παιδί». Από τη φιλία τους γεννήθηκε το βιβλίο «Πίνοντας με τον Πάτρικ Λη Φέρμορ» (εκδ. Key Books), το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα και σκιαγραφεί το πορτρέτο του τολμηρού Άγγλου συγγραφέα στη δύση της ζωής του.
πηγη Vice