Γερμανική εφημερίδα, με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία στην Ευρώπη και την έκτη παγκοσμίως. Αν και στην προμετωπίδα της αναφέρεται ως «ανεξάρτητη και ακομμάτιστη» («unabhängig, überparteilich») υποστηρίζει τα συντηρητικά κόμματα της χώρας. Είναι η ναυαρχίδα του κίτρινου τύπου στη Γερμανία. Ανήκει στο εκδοτικό συγκρότημα Axel Springer AG, που εκδίδει 230 εφημερίδες και περιοδικά σε οκτώ χώρες της Ευρώπης.
Η Bild («Εικόνα» στα γερμανικά) ιδρύθηκε το 1952 στο Αμβούργο από τον γερμανό δημοσιογράφο και εκδότη Άξελ Σπρίνγκερ (1912-1985). Από το 2008 ή έδρα της μεταφέρθηκε στο Βερολίνο. Το πρώτο φύλο της εφημερίδας κυκλοφόρησε στις 24 Ιουνίου 1952 σε 500.000 αντίτυπα και γρήγορα κατέκτησε την πρώτη θέση από πλευράς κυκλοφορίας όχι μόνο μεταξύ των εφημερίδων της Γερμανίας, αλλά και της Ευρώπης. Τη δεκαετία του '80 πουλούσε πάνω από 5 εκατομμύρια φύλλα την ημέρα, σήμερα η κυκλοφορίας της κυμαίνεται γύρω στα 3,5 εκατομμύρια φύλλα ημερησίως.
Το πρότυπο του Σπρίνγκερ ήταν το βρετανικό ταμπλόιντ Daily Mirror, αν και το σχήμα της Bild είναι μεγάλο και προσιδιάζει σε αυτό σοβαρής εφημερίδας. Στις σελίδες της κυριαρχεί το κουτσομπολιό, το αίμα, το σπέρμα, η εμπρηστική γλώσσα και η πολιτική ανάλυση. Οι προκλητικοί τίτλοι και οι κατασκευασμένες «ειδήσεις» είναι συχνό φαινόμενο. Σήμα κατατεθέν για 28 χρόνια, η φωτογραφία με τη γυμνόστηθη καλλονή στην πρώτη σελίδα. Όμως, από τις 9 Μαρτίου 2012, η τόσο δημοφιλής ρουμπρίκα πέρασε στις μέσα σελίδες.
Από το πρώτο της φύλλο, η Bild ανήκε στο συντηρητικό και εθνικιστικό εκδοτικό στρατόπεδο της Γερμανίας. Η Ανατολική Γερμανία απεκαλείτο «Σοβιετική Κατεχόμενη Ζώνη» μέχρι την πτώση του Τείχους το 1989, οπότε η εφημερίδα υιοθέτησε μια πιο ήπια και κεντρώα στάση. Η κυριακάτικη έκδοση της «Bild am Sontag», με ξεχωριστό δημοσιογραφικό επιτελείο από την καθημερινή Bild, είναι λιγότερο συντηρητική και μάλιστα στις εκλογές του 1998 υποστήριξε το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα και τον υποψήφιό του για την καγκελαρία Γκέρχαρντ Σρέντερ.
Η Bild ασκεί μεγάλη επιρροή στα πολιτικά πράγματα της Γερμανίας και είναι το αναγκαίο κακό για την πολιτική τάξη της χώρας. Το αναγνωστικό της κοινό αποτελείται κυρίως από υπαλλήλους και εξειδικευμένους εργάτες μεσαίου εισοδήματος και μέτριας έως χαμηλής μόρφωσης.